10 maja 2021. Centrum Warszawy. 26 stopni. Przy Pałacu Kultury przemykają ci, którzy tak przyzwyczaili się do chłodu, że nie byli gotowi na upały – widać, że im gorąco w kurtkach i długich spodniach. Ale są też panie w zwiewnych sukienkach i panowie w krótkich spodenkach. Osoby bez maseczek ochronnych na twarzach można policzyć na palcach jednej ręki – a jak się zdarzają, to nie długo cieszą się tą "bezmaseczkową wolnością".

Grupa studentów kierunku lekarskiego siedzi na murku. Są na pierwszym roku. Mają maseczki. To jedno z ich pierwszych wspólnych spotkań. Znają się głównie z kamerek. Mówią, że poznali się niedawno, studiują razem, ale przez naukę zdalną nie mają wielu okazji, żeby w pełni się zintegrować.

Dodaje: "Mam wrażenie, że 'straciłam' wiele wspomnień. Wakacje były inne niż do tej pory, matura wyglądała inaczej". Claire w 2020 roku zdawała egzamin maturalny, miała mieć "najdłuższe wakacje w życiu", a spędziła je w zamknięciu. – W grę wchodziły ewentualnie mniejsze wyjazdy – mówi.

– Chyba najbardziej w czasie pandemii bałem się, że nie będę miał po co wstać. Miałem jednak ogromnego farta, ponieważ udało mi się przepracować ten czas. Przerażało mnie, że będę miał wolny dzień i żadnych obowiązków i nie będę miał po co wstawać, a to może bardzo dołować – mówi Filip, którego złapałam w czasie pracy – również jest dziennikarzem.

Gdy pytam o emocje związane ze zniesieniem nakazu noszenia masek na ulicach, odpowiada: "Wydaje mi się, że maseczki są trochę głupim rygorem. Wiem, że medycznie jest to uzasadnione, ale to ma chyba dużo silniejsze skutki, niż zdajemy sobie sprawę.

– Kończenie liceum w 2020 roku było ciężkim przeżyciem. To było takie niespodziewane i nie byliśmy gotowi, żeby się rozstać. Początek studiów w pandemii również nie był łatwy. Zajęcia stacjonarnie mieliśmy tylko przez 2 tygodnie, nikogo nie znaliśmy. Nawiązywanie znajomości było dużym wyzwaniem – mówi Marta.

Poruszamy też temat makijażu, bo gdy do niej podchodzę i pytam, czy zgodzi się na zrobienie zdjęcia bez maseczki, z początku żartuje, że "nie bardzo, bo się nie pomalowała".

– Najcięższy był początek pandemii i panika, która temu towarzyszyła. Brak produktów w sklepach, poczucie, że czeka nas jakaś apokalipsa, gdy było zaledwie kilkanaście zachorowań. Chyba bardziej niż rzeczywista sytuacja, przytłaczała sama atmosfera. I sposób, w jaki media to relacjonowały. Włączało się telewizor i na każdym kanale był koronawirus – mówi Kasia.

Gdy pytam, co czuje po ogłoszeniu decyzji, że od 15 maja nie musimy nosić maseczek na ulicach, odpowiada: "Raczej się cieszę. Większość studentów od nas jest już zaszczepiona. Na spotkaniach w małym gronie, czujemy, że zakładanie masek jest  nieco sztuczne. Fajnie jest widzieć całą twarz drugiej osoby. Jej uśmiech, usta. Myślę, że to zakrywanie mocno zmienia postrzeganie innych ludzi. A z takich płytkich rzeczy, to cieszę się, że będzie można wrócić do malowania ust, bo teraz się rozmazują pod maseczką (śmiech)".

Gdy pytam, czy cieszy się, że na ulicy nie musimy nosić już masek, mówi: "Nie wiedziałem nawet, że już nie będziemy nosić masek na ulicach. Uważam, że to bardzo dobrze. Chociaż ja i tak maseczki raczej nie nosiłem, teraz ją mam, bo stoimy pod Pałacem Kultury. Dlatego zniesienie tego obostrzenia nie robi mi różnicy. Bardziej cieszę się, że otworzą się wszystkie miejsca do tej pory zamknięte". Za nami przejeżdża kolejny policyjny patrol.

– Moje najfajniejsze wspomnienie w pandemii to wyjazd z chłopakiem nad morze i spędzenie miło czasu pomimo tego, co się dzieje. Wyjechaliśmy latem, gdy obostrzenia były poluzowane i można było spać w hotelach. Dlatego teraz niecierpliwie czekam na wakacje – mówi krótko Ola, gdy dopytuję, co najbardziej zapamiętała z ostatnich miesięcy.

– Mimo pandemii spotykałam się ze znajomymi, więc nie odczułam tego aż tak bardzo. Natomiast miałam lekkie stany depresyjne i trudno było je przezwyciężyć. Dałam radę z pomocą przyjaciół – mówi Agnieszka. A gdy pytam ją o największą zmianę, jaka w niej zaszła przez ostatnie miesiące, odpowiada ze śmiechem, że (w przeciwieństwie do ogólnej tendencji) schudła kilka kilogramów.

Agnieszka dołącza również do grupy, która cieszy się, że już możemy zrzucić maski: "Jestem zadowolona, że już nie trzeba nosić masek na ulicy, bo szczerze mówiąc, strasznie wysusza mi się od nich twarz. A w zimę miałam całe mokre rzęsy. Był to trochę problem. Jak robi się cieplej, to zdecydowanie trudniej oddychać przez maskę i bez niej będzie wygodniej".