Podczas sekcji zwłok ofiar katastrofy smoleńskiej szukano śladów po fali ciśnieniowej i cieplnej. Biegli nie znaleźli jednak ani śladów opalonych włosów, ani osmalenia rzęs. Nie było też oparzeń skóry i popękanych bębenków – to te objawy mogłyby potwierdzić tezę o wybuchu.
Zalicza się do nich np. uszkodzenie błony bębenkowej. W urazach ciśnieniowych, tj. związanych z dużą i nagłą zmianą ciśnienia atmosferycznego dochodzi do pęknięcia błony bębenkowej. Niestwierdzenie uszkodzenia błony bębenkowej świadczy o tym, że nie było nagłej zmiany ciśnienia atmosferycznego.
Zdaniem biegłych, których o zdanie pytała "Gazeta Wyborcza", gdyby doszło do wybuchu, osoby które przeprowadzały sekcję, musiałyby znaleźć na ciałach także: spalone włosy, opalone brwi i rzęsy, przypaloną skórę, rozległe opalenia płuc i tlenek węgla we krwi.
Szczegółowa analiza powstania najbardziej charakterystycznych obrażeń: do powstania rozległych obrażeń głowy z wymóżdżeniem doszło w wyniku działania od przodu z dużą siłą narzędzia lub przedmiotu o dużej powierzchni, które spowodowało zmiażdżenie głowy w wymiarze przednio-tylnym, z następowym zerwaniem powłok, rozkawałkowaniem kości i wymóżdżeniem. […] Wielomiejscowe złamania rusztowania kostnego oraz obrażenia klatki piersiowej i wątroby powstały w tym samym mechanizmie jak obrażenia głowy.
Jak podsumowują dziennikarze "Gazety Wyborczej", opis jasno wskazuje na to, że obrażenia mogły powstać wskutek katastrofy lotniczej. Potwierdza to płk. Rzepa.
Nie przegap żadnej ważnej wiadomości i obserwuj nas w Google News!