Dlaczego niektóre dźwięki przyprawiają nas o dreszcze? Paznokieć na tablicy, widelec na talerzu i borowanie zębów

– Oczywiście, że są generalnie nieprzyjemne dźwięki, tak samo jak są generalnie przykre zapachy czy smaki – tłumaczy lek. med. Maria Hortis–Dzierzbicka, audiolog i foniatra. – Nasza reakcja na dźwięki to kwestia percepcji. Rządzi nią ten sam organ, co reakcjami na kolory, zapachy, smaki – mózg. Generalnie za nieprzyjemne uznajemy dźwięki skrajne: wysokie lub niskie, czyli z jednej strony piski, z drugiej trzeszczenia. Sprawę może pogorszyć jeszcze natężenie dźwięku, czyli to, jak jest on głośny. Co ciekawe, bardziej nie lubimy pisków i mocniej przeszkadza nam głośne piszczenie niż głośne trzeszczenie – mówi rozmówczyni naTemat.

– Jedni uznają jakiś dźwięk za skrajnie nieznośny, inni za zaledwie nieprzyjemny, to kwestia osobista. Tak osobista jak to, że jedni wolą brunetki, a inni blondynki – porównuje lekarz. Niektórzy sądzą, że na przykre dźwięki można się uodpornić. Okazuje się jednak, że to mit. – Obawiam się, że jeśli pracownikowi budowlanemu przestały przeszkadzać te wszystkie wysokie dźwięki, to raczej wina przewlekłego urazu akustycznego. Kiedy do dźwięków dochodzą jeszcze drgania, ucho wewnętrzne ulega uszkodzeniu i nie słyszymy pewnych odgłosów. To choroba zawodowa, a nie uodpornienie – kwituje dr Hortis–Dzierzbicka.

– Wszystko zależy od naszych osobistych właściwości – wtóruje jej Anna Stolarczuk, protetyk słuchu. – Przecież jest sporo ludzi, przy których można piłować styropian i zupełnie ich to nie rusza. Najczęściej problem z takimi dźwiękami mają ludzie z niedosłuchem na poziomie 40-50 decybeli. Wszystko ponad to sprawia im ból. Nie ma na to żadnych leków, nie można tego naprawić operacyjnie. Właściwie jedynym sposobem są zatyczki – albo zwykłe, albo takie robione specjalistycznie – podpowiada.