Żona Jana Nowickiego w pierwszym wywiadzie po jego odejściu. Mówi o przyczynach śmierci

Jan Nowicki był wybitnym artystą. Znamy go m.in. z "Sanatorium pod Klepsydrą", "Magnata", "Wielkiego szu" czy filmu "Niepochowany". Wiadomość o jego śmierci wstrząsnęła światem kultury i jego najbliższych. Pogrzeb odbył się tydzień później w kościele parafialnym św. Urszuli w Kowalu.

Nowicki prywatnie od lat był szczęśliwym mężem Anny Kondratowicz. Kobieta blisko dwa miesiące po odejściu męża zdecydowała się udzielić wywiadu dla "Faktu". Zapytana o dolegliwości Jana Nowickiego przyznała, że on sam nie lubił rozmawiać o chorobach. - Uważał, że to jest bardzo nieeleganckie - dodała.

Kobieta zaprzeczyła, jakoby aktor chorował na serce. Wspomniała o miażdżycy i operacji udrożniania żył i tętnic, którą miał zaplanowaną w połowie grudnia. Podobny zabieg przeszedł w lipcu.

– To nie stało się nagle, bo od wielu lat chorował. Nie był zdrowym człowiekiem. Miał mnóstwo dolegliwości, ale to był gość z fasonem, charakterem, osobowością i nie epatował swoim cierpieniem (...) Nie miał żadnej operacji kardiologicznej. Serce miał w niezłej formie. Natomiast miał miażdżycę, a ten planowany na połowę grudnia zabieg, miał udrożnić żyły i tętnice w prawej nodze. Lewą miał "naprawianą" w lipcu ubiegłego roku. Zmarł na zator sercowo-płucny. Niemniej jednak był to ogromny wstrząs – wyznała.

Jan Nowicki korzystał z życia garściami. Jak wspomina jego żona "kochał palić papierosy, dobrze zjeść i nie odmawiał sobie wykwintnych trunków". Największą radość przynosiły mu jednak spotkania z czytelnikami jego książek. Przypomnijmy, że artysta miał na swoim koncie kilka publikacji, a ostatnia jest nawet w druku. Wdowa zapowiedziała, że pozycja ukaże się już niebawem.

Kondratowicz odpowiedziała też na pytanie, "jak znosi żałobę". Szczerze opowiedziała, że bardzo źle, ale w trudnych chwilach może liczyć na pomoc przyjaciół.

Nowicki przyszedł na świat w 1939 roku. W latach 1958–1960 studiował na Wydziale Aktorskim Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi. Potem podjął też studia w PWST w Krakowie. Ukończył je w 1964 - w tym samym roku zadebiutował też w "Zaproszeniu do zamku" na deskach Starego Teatru w Krakowie. Był związany z kabaretem Piwnica pod Baranami, a w swoim życiu zagrał łącznie blisko 200 ról teatralnych i filmowych. Został odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi oraz Złotym Medalem "Zasłużony Kulturze Gloria Artis".

– Życie nie daje nam gwarancji na nic z jednym wyjątkiem. Tym wyjątkiem jest śmierć. Janek żył z tą myślą od młodości. Ze śmiercią się zmagał, pieszczotliwie nazywał ją przemijaniem, ale w życiu boksował się z nią i wychodził na ring bez ochraniaczy – wspominał Marek Kondrat na pogrzebie Jana Nowickiego.