W Londynie panuje podniosła atmosfera. 6 maja Karol III otrzyma tytuł króla Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej. Od jakiegoś czasu pojawią się jednak niepokojące wieści na temat jego stanu zdrowia. Tuż przed koronacją znów jego "kiełbasiane palce" zwracają uwagę mediów. Wiadomo, na jakie schorzenie cierpi monarcha.
Ostatnie tygodnie były szalenie intensywne dla Karola III. Wraz z małżonką byli pochłonięci przygotowaniami i próbami do koronacji. Brytyjskie media przekazywały, że 74-letni monarcha jest mocno zdenerwowany. Chce, aby wszystko wyszło idealnie.
Przewlekły stres ma przekładać się na to, że król jest osłabiony. Z pewnością odetchnie, gdy będzie już po wszystkim. Tymczasem w sieci znowu rozgorzała dyskusja wokół jego spuchniętych i obrzmiałych dłoni. Karol sam mówił o nich: "kiełbasiane palce".
Doktor Gareth Nye, którego zacytował "Daily Star", wyjaśnił, że przyczyn może być wiele. "Obrzęk to stan, w którym organizm zaczyna zatrzymywać płyny w kończynach, zwykle nogach i kostkach, ale także w palcach, co powoduje ich puchnięcie" – oznajmił.
Tłumaczył, że spuchnięcie i zaczerwienienie palców może być spowodowane także zapaleniem stawów, albo reakcją na leki na nadciśnienie bądź leki steroidowe. Pałacowe źródła nie podają jednak, co dokładnie dolega Karolowi.
W naTemat prof. dr hab. med. Bolesław Samoliński jakiś czas temu, wyjaśnił zaś, że król Karol III cierpi na chorobę Raynauda. Objawy? Nagle pojawiające się sinienie kończyn, zwłaszcza w zimie i przy dużej wilgotności powietrza z narastającym bólem palców. Może dojść do owrzodzeń i martwicy opuszek palców z przewagą fazy zasinienia. Objawy najczęściej obejmują dłonie, czasem stopy, rzadziej końcówkę nosa i płatki uszu. Choroba Raynauda przebiega zwykle łagodniej niż zespół. Jeśli chodzi o chorobę Raynauda, to dotyczy najczęściej młodych kobiet, ma łagodny przebieg, zmiany symetrycznie zajmują kończyny, występuje rodzinnie i nie towarzyszy jej nadciśnienie tętnicze.
Lekarze rozróżniają pierwotny i wtórny zespół Raynauda. Pierwotny zespół Raynauda występuje około dwukrotnie częściej niż wtórny. Pierwsze objawy pojawiają się zwykle poniżej 25. roku życia i występują około pięciokrotnie częściej u kobiet, niż u mężczyzn. Osoby cierpiące na pierwotny zespół Raynauda często obserwowały obniżoną tolerancję na zimno w dzieciństwie.
Pacjenci z wtórnym zespołem Raynauda często cierpią na jedną z chorób powiązanych z zespołem lub przyjmują leki, których efektem ubocznym jest właśnie zespół Raynauda.
Jakie choroby mogą powodować wtórny zespół Raynauda? Jest ich całkiem sporo i nie brakuje wśród nich bardzo ciężkich schorzeń takich jak: reumatoidalne zapalenie stawów, twardzina układowa, toczeń rumieniowaty układowy, guzkowe zapalenie tętnic, czerwienica prawdziwa, białaczki i chłoniaki, szpiczak mnogi, WZW C, WZW B, jamistość rdzenia i wiele innych. Zespół Raynauda może też wystąpić z powodu zachorowania na nowotwór. Co do króla Karola III, to wszystko wskazuje na to, że ma chorobę Raynauda. Prof. Bolesław Samoliński zaznaczył, że bez dodatkowych informacji nie można wykluczyć też zespołu Raynauda np. w przebiegu reumatoidalnego zapalenia stawów. Tym bardziej, że objaw Raynauda występował też u matki króla, królowej Elżbiety II. Królowa zasłaniała siniejące ręce rękawiczkami.
W sobotę 6 maja w londyńskim opactwie Westminster odbędą się koronacje Karola III i jego żony Kamili. Nadmieńmy, że koronacja dzieli się na sześć podstawowych faz: uznanie, przysięgę, namaszczenie, inwestyturę, intronizację i hołd.
W pierwszej biskup Canterbury, który poprowadzi nabożeństwo, ogłosi syna Elżbiety II "niewątpliwym królem". Kolejno poprosi kongregację o wyrażenie uznania. "Boże, chroń króla Karola!" – zakrzykną obecni. Potem rozlegnie się dźwięk trąb. Monarcha stanie w centralnej części Opactwa Westminsterskiego i "zaprezentuje się ludowi" w każdym z czterech kierunków świata.
Następnie złoży przysięgę. Zostanie namaszczony świętymi olejami - to element ceremonii z czasów średniowiecza, który pozostaje niezmieniony.
"Najważniejszy element całej ceremonii, który przetrwał od czasów średniowiecza, to namaszczenie. Kolejni królowie i królowe bawili się porządkiem nabożeństwa, słowami przysięgi, klejnotami koronacyjnymi, listą gości, celebracją itp., ale ten zwyczaj pozostał niezmienny" – wyjaśnił w rozmowie z Onetem brytyjski historyk Dan Jones.
"Namaszczenie tworzy niezatarty sakralny związek między monarchą i Bogiem, mający nieusuwalny i nieodwracalny charakter. Z jakiegoś powodu nowy król uważa, że właśnie dlatego nie powinno ono być pokazywane w telewizji, jednak jeśli chodzi o mnie, to jest właśnie ten fragment, który powinien zostać pokazany. To właśnie ten element łączy Karola III z każdym królem i każdą królową aż do czasów średniowiecza" – dodał ekspert.
Kolejno Karol otrzyma koronę. Podczas ceremonii arcybiskup Canterbury włoży na głowę króla koronę św. Edwarda, ale na procesji powrotnej monarcha wystąpi w koronie państwowej. Kamila otrzyma koronę królowej Marii, prababki swojego męża. W tym insygnium weźmie udział w procesji do pałacu Buckingham.
Następnie powstanie ze specjalnego krzesła koronacyjnego i przez kongregację, składającą się z parów, biskupów i arcybiskupów, zostanie podniesiony na tron. Tak samo było z Elżbietą II na jej koronacji.
Ostatnim, niezwykle podniosłym momentem ceremonii koronacyjnej będzie złożenie hołdu nowemu monarsze. Arcybiskup, królewscy książęta krwi (z pewnością książę William, czyli pierwszy w linii sukcesji),oraz starsi parowi, położą ręce między dłońmi Karola III i przysięgną mu wierność. Potem dotkną korony oraz ucałują prawą rękę monarchy.
Najstarszy rangą uczestnik ceremonii złoży mu zaś pocałunek na lewym policzku. Na koronacji Elżbiety II był to książę Edynburga. A kto wykona ten gest na intronizacji Karola? Zobaczymy już jutro.