Coach dla każdego? Nie zrobi z pucybuta milionera, ale pomoże wyjść poza schemat

- Moda na coacha nastała już pięć, sześć lat temu. Wtedy to było coś nowego, wręcz egzotycznego. Dzisiaj w większości firm coaching jest już naprawdę codziennością i wpisał się w rozwój kadry menadżerskiej i pracowników. Obecnie pojawia się raczej trend do tworzenia coachingu w bardzo różnych i nowych dziedzinach naszego życia. Od life coachingu, po rodzinny. Właśnie to jest teraz coraz bardziej modne - mówi naTemat Joanna Heidtman, popularna psycholog i coach.

Stąd w wielkich miastach panuje ostatnio przekonanie, że własnego coacha powinien mieć każdy. A jeśli nie ma, to koniecznie musi go sobie znaleźć. Wielu inwestuje więc swoje ciężko zarobione pieniądze, by skorzystać ze wsparcia człowieka, który w powszechnym mniemaniu spełnia marzenia. Jednak dobry coach raczej nie zrobi z pucybuta milionera. Nikomu nie da też gotowych rozwiązań, a tego oczekuje dziś wielu klientów polskich coachów, czyli mityczni już młodzi, wykształceni z wielkich miast. Coacha widzi się teraz trochę, jak własnego Paulo Coelho, który na każdym kroku przekonuje, że przydarzy ci się to, o czym odważysz się marzyć.

- W coachingu chodzi natomiast o to, by dana osobo mogła żyć jak najbardziej efektywnie. My otwieramy jej potencjał emocjonalny lub intelektualny, o którym funkcjonując w schematyczny sposób, czasem zapominamy. Dlatego także poszukujący pracy, lub chcący ją zmienić, powinni pracować z coachem. On nie załatwi im nowego etatu, ale pokaże, w jakim obszarze go poszukiwać. Pomoże wyjść poza wspomniany schemat i odkryć nowy potencjały - tłumaczy Heidtman. - To jest największą przyczyną rosnącej popularności coachingu, że życie zmusza nas do dość schematycznego działania, a dobry coach pokazuje to, co jest dla nas niewidoczne. On nam niczego nie doradzi, ale wskaże inne, może lepsze możliwości. Dla poszukujących pracy to niezwykle cenne. Bo dowiadują się, że szukali jej może nie tam, gdzie mogą coś dobrego znaleźć - dodaje.

Zaufanie nawet do bardzo młodego coacha, który sam wcześniej nic nie osiągnął, bierze się zazwyczaj ze źle rozumianego określenia "coaching". Wbrew tłumaczeniu z angielskiego, niewiele ma ono wspólnego z trenowaniem. To sztuka z pogranicza psychologii, socjologii i zarządzania, której kluczem jest posiadanie własnego doświadczenia i sukcesów na koncie. Specjaliści tej dziedziny podkreślają, że szkolenia dla przyszłych coachów niewiele dają, gdy ich słuchaczami są dwudziestoparolatkowie, dla których jedynym sukcesem zawodowym było dotychczas zdobycie dyplomu magistra. To raczej oni potrzebują coacha. Joanna Heidtman w rozmowie z naTemat dodaje też, że dziś metodologia coachingu jest na tyle usankcjonowana, że dobry coach zazwyczaj należy do jednej z organizacji certyfikujących pracę w tej dziedzinie.

- Coaching to bardzo zindywidualizowana forma pracy. Dlatego przynosi to o wiele większe korzyści niż różnego rodzaju ogólne szkolenia - przekonuje Izabela Kielczyk. Ceniona coach podkreśla jednak, że usługi, które świadczy ona i jej koledzy po fachu, powinny być powszechne raczej wśród tzw. kadry zarządzającej. - Osoby, które chcą osiągać coraz wyższe szczeble kariery, powinny z tego korzystać. Jednak to na pewno nie jest pomoc dla wszystkich - przekonuje.

Specjalistka przyznaje, że w korzystaniu z coachingu najważniejsze są dobre chęci. To jednak nie wszystko, a cała praca coacha polega w rzeczywistości na tym, że to klient bierze na siebie całą odpowiedzialność za realizację obranego celu. Na starcie trzeba więc posiadać odpowiednie ku temu możliwości i narzędzia. Dopiero wówczas można uczyć się z nich odpowiednio korzystać. - Najczęściej mam w swojej pracy do czynienia z osobami rozpoczynającymi karierę albo zmieniającymi branżę. Jednak nie wiem, czy potrafiłabym zrobić z bezrobotnego prezesa. Musiałby tego nie tylko chcieć, ale mieć ku temu predyspozycje - tłumaczy coach.

Psycholog przyznaje jednak, że jeśli ktoś czuje, że coach może mu pomóc, to na taką pomoc czasem warto wydać nawet ostatnie pieniądze, by tylko znaleźć sposób na wyrwanie się z bezrobocia. - Warto zaryzykować. Jednak trzeba wybrać kogoś naprawdę dobrego. Na pewno nie tych, którzy obiecują złote góry i zapewniają, że wszystko będzie dobrze. Ja pracuję także nad tym, co jest negatywne i niefajne. Nie obiecuję nikomu, że wszystko będzie OK - mówi Kielczyk. I dodaje, że dobry coaching to nie tylko taki, na który trafiło się w pogoni za modą i w oczekiwaniu samych przyjemności. To często długotrwałe przedzieranie się przez własne ograniczenia i realistyczna ocena własnych możliwości.

- W każdym z nas tkwi gdzieś siła do zmiany, tylko czasami trzeba pewnego bodźca z zewnątrz, by tę siłę uruchomić. U każdego ten proces może wyglądać zupełnie inaczej. Miewam takich klientów, którym wystarczą trzy sesje, by odnaleźli drogę, którą mają podążać. Są jednak i tacy, którzy potrzebują sesji nawet dziesięciu - podsumowuje Izabela Kielczyk.