0,5 proc. na związki wyznaniowe nie dyskryminuje ateistów. Dyskryminują się własnym wyborem

Rzecz w tym, że już tytuł, który Autor nadał dla swojego tekstu wprowadza czytelnika w błąd. Podatek dochodowy zapłacimy wszyscy taki sam. Różnica będzie polegała na tym, że wierzący będą mieli możliwość podjęcia decyzji, że 1/200 ich podatku ma zostać przeznaczona na działalność wskazanego przez nich kościoła lub związku wyznaniowego.

Zupełnie chybiony jest argument, że wspomniane 0,5 proc., pomniejszy pulę przeznaczaną na cele ogólnospołeczne. Związki wyznaniowe to również organizacje działające dla społeczeństwa. Nie wszyscy z nich korzystają? To już kwestia wolnego wyboru. W Polsce z podatków dotuje się również transport publiczny, z którego też nie korzystają wszyscy. Przecież część obywateli jeździ własnym samochodem. A tak, jak wszyscy inni, dokładają ze swoich podatków na autobusy i tramwaje. Co więcej, proponowany przez rząd odpis na związki wyznaniowe jest odpisem DOBROWOLNYM przez co na organizacje te przeznaczona będzie znikoma część podatków tylko tych, którzy wyrażają taka wolę. W przypadku finansowania transportu publicznego nie mamy takiego wyboru. O wyższym podatku płaconym przez ateistów moglibyśmy powiedzieć dopiero wtedy, gdyby zwiększono ich obciążenia fiskalne o tyle, ile wierzący przeznaczyli na swoje kościoły.

Odpowiedź wydaje się banalnie prosta. Dlatego, że przewidziany odpis podatku ma na celu wsparcie działalności organizacji religijnych, które są istotne dla życia konkretnych obywateli. A wielokrotnie czołowi przedstawiciele ateizmu walczącego deklarowali, że ateizm religią nie jest. Moralność ateizmu opiera się na filozoficznej etyce, ta z kolei ma charakter naukowy – nie religijny.

Na czym miałaby polegać działalność stowarzyszeń ateistycznych, które miałby wspierać odpis, który Autor sugeruje? Logicznie patrząc to zupełnie bez sensu. Organizacje religijne działają w przestrzeni religijnej, która de facto opiera się na założeniu istnienia jakiegoś bóstwa. Ateiści negują istnienie tej przestrzeni, podkreślają, że ateizm nie jest formą religii. Zatem mieliby dostać pieniądze na działanie w przestrzeni, która ich zdaniem nie istnieje? A może chodzi raczej o aktywność o charakterze antyreligijnym? Tyle, że to już nie jest działalność „ku czemuś”, ale „przeciw czemuś”. I przypomina klimaty dyskutowanej w ostatnich dniach „mowy nienawiści”.

Chyba, że Autor ma na myśli stowarzyszenia niereligijne, czyli świeckie. W komentarzach pod tekstem Jarosa jeden z internautów odpowiedział na mój zarzut, że organizacje niewierzących mogłyby organizować festiwale nauki dla krzewienia swoich wartości. Rzecz w tym, na ten cel już teraz można odprowadzać 1 proc. podatku. A i stawka jest dwukrotnie wyższa, niż ta przewidziana na związki wyznaniowe.

Ogłaszanie światu, że dobrowolny odpis 0,5 proc. podatku na wskazany związek wyznaniowy jest dyskryminacja ateistów jest czysto populistycznym okrzykiem. Fakt, że ateista nie odpisze swojego 0,5 proc. wynika przecież z jego własnego, wolnego wyboru. Ma prawo do wyznawania religii. Niekoniecznie katolickiej. Jednak z tego prawa nie korzysta, wybierając ateizm. Nikt też nie zmusza go, do opłacania ze swojego podatku dochodowego jakiegokolwiek Kościoła. Jeśli już chcemy mówić o dyskryminacji, to powiedzmy sobie jasno: w tym kontekście ateiści dyskryminują się sami.