Darmowa komunikacja miejska w Krakowie?

Radni PO Dzielnicy I Stare Miasto Aleksander Miszalski, Tomasz Daros oraz przewodniczący Koła Młodych Platformy Obywatelskiej skierowali do prezydenta Krakowa Jacka Majchrowskiego list, w którym postulują o darmową komunikację zbiorową. – Wzorem Tallina, za przykładem którego podąża lub zamierza iść więcej gmin w Polsce, chcemy wprowadzić bezpłatną komunikację miejską – mówi Aleksander Miszalski, radny dzielnicowy.

Miasto Kraków w tym roku na funkcjonowanie autobusów i tramwajów wyda 409 mln złotych. Pasażerowie komunikacji zbiorowej poprzez zakup biletów dokładają co roku około 65 procent całej sumy. – Przewiduje się, że z tytułu sprzedaży biletów na przejazdy środkami komunikacji miejskiej budżet Miasta uzyska dochód w wysokości 266,7 mln zł. Jak łatwo wyliczyć dzisiaj Gmina dokłada 126,2 mln złotych – informuje Grzegorz Sapoń, wicedyrektor ds. transportu publicznego Zarządu Infrastruktury Komunalnej i Transportu.

Aleksander Miszalski twierdzi, że urzędnicy nie zrozumieli ich pomysłu. – Chcemy zmusić do zastanowienia się nad tym tematem – informuje radny dzielnicy. Profesorowi Wiesławowi Starowiczowi, doradcy prezydenta Jacka Majchrowskiego pomysł nie przypadł do gustu. – To kolejne fajerwerki radnych – mówi w rozmowie z LoveKrakow.pl. Starowicz zaznacza, że w gospodarce rynkowej nie ma nic za darmo. – Ten pomysł to utopia.

Wicedyrektor ZIKiT, Grzegorz Sapoń mówi, że darmowa komunikacja zbiorowa dla mieszkańców jest nie do udźwignięcia dla budżetu Krakowa. – Musiałoby to skutkować drastycznym ograniczeniem środków finansowych na realizację innych zadań, np. w zakresie oświaty, pomocy społecznej czy kultury.

Z opinią ZIKiT-u oraz doradcy Jacka Majchrowskiego zgadza się radny miejski Platformy Obywatelskiej, Dominik Jaśkowiec. – Pomysł z pozoru jest bardzo atrakcyjny, ale w praktyce bardzo niebezpieczny dla Krakowa – mówi Jaśkowiec. – Wprowadzając komunikację miejską w 100 procentach finansowaną ze środków budżetowych trzeba byłoby przesunąć pieniądze z innych wydatków – informuje samorządowiec.

Aleksander Miszalski przekonuje, że oprócz 225 mln złotych od „nowych” podatników, wiele pieniędzy można zaoszczędzić na innych dziedzinach. – Większa liczba korzystających z tramwajów i autobusów powoduje, że po mieści poruszać się będzie mniej samochodów i tym sposobem zmniejszymy wydatki na remonty dróg – argumentuje Miszalski.

Pomysłodawcy nie ukrywają, że wzorowali się Tallinie, gdzie od pierwszego stycznia mieszkańcy nie muszą płacić za komunikację miejską. Pierwszym polskim miastem, które zdecydowało się na płatną w 100 procentach z budżetu komunikację zbiorową były Żory.

Warto jednak zauważyć, że stolicy Estonii wprowadziła darmową komunikację, mając na celu ściągnięcie większej ilości podatników do Tallina. – Po rozmowie z zastępcą burmistrza Tallina dowiedziałem się, że taki model ma funkcjonować tylko przez pewien czas, a później powrócą do standardowych opłat – mówi Wiesław Starowicz, doradca prezydenta Krakowa.

Anna Dąbrowska, prezes zarządu warszawskiego Centrum Analiz Transportowych i Infrastrukturalnych zastrzega, że nie możemy mówić o darmowej komunikacji. – Sposób finansowania komunikacji publicznej jest jednym z elementów strategii zarządzania mobilnością w danym mieście, dlatego pewnych pomysłów nie można wdrożyć ad hoc – twierdzi w rozmowie z naszym portalem Anna Dąbrowska.

Szefowa centrum analitycznego ujawnia, że pod chwytliwym hasłem „darmowej komunikacji” kryje się cały konglomerat decyzji: organizacyjnych, finansowych oraz społecznych. – Dla przykładu: usunięcie z budżetu miasta wpływów z biletów musiałoby być poprzedzone analizą popytową, finansową i ekonomiczną – mówi Dąbrowska, studząc optymistyczne pomysły radnych dzielnicowych. – Komunikacja publiczna nie funkcjonuje w próżni, ale w całym systemie transportowym miasta – informuje Dąbrowska.

– Rozwiązaniem sprzyjającym redukcji opłat za komunikację miejską byłoby z całą pewnością umożliwienie polskim miastom poboru opłat za wjazd do stref centralnych na wzór Londynu czy Sztokholm – proponuje Anna Dąbrowska z Centrum Analiz Transportowych i Infrastrukturalnych. –Dopiero połączenie zwiększenia wpływów pozyskanych od użytkowników transportu  indywidualnego z sukcesywnym podnoszeniem jakości i zwiększaniem dostępności transportu publicznego, w tym być może obniżaniem opłat za bilety – w oparciu o odpowiednie kalkulacje finansowe, może realnie zmienić obraz mobilności miejskiej i zapewnić jego stabilny i zrównoważony rozwój – twierdzi szefowa CATiI.