Kolory wstążek na rękach. Co oznaczają?
Co oznaczają kolory wstążek na rękach? Mogać symbolizować zaburzenia Fot. jackmac34 / Pixabay (zdj. poglądowe)

Światy młodych i dorosłych dzielą niekiedy lata świetlne. Jedni nie rozumieją drugich, a to rodzi szereg problemów, niektórych nawet zresztą możemy nie zauważyć. Od dłuższego czasu coraz popularniejsze wśród młodzieży jest noszenie wstążek na rękach, by tak sygnalizować swoje zaburzenia. Ekspertka przekazała "ściągawkę", która może się przydać dorosłym. Przede wszystkim rodzicom i terapeutom.

REKLAMA

Nie chcę popadać w dalsze banały, ale wszyscy dobrze wiemy, że dzieci, nastolatki i starsza młodzież posługuje się swoim językiem, symbolami, gestami, które są zupełnie niezrozumiałe dla dorosłych. Plebiscyt na Młodzieżowe Słowo Roku to tylko kropla w morzu ukrytych kodów.

Okazuje się, że możemy nie tylko nie znać znaczenia skrótów i emotek stosowanych w wiadomościach czy memów i virali, ale i bardziej fizycznych rzeczy, jak np. kolorów wstążek czy opasek na rękach. Osobiście się z tym nie spotkałem, bo młodzieżą (przynajmniej rocznikowo) dawno nie jestem, ale nowy trend na kolorowe wstążki panuje wśród młodszych pokoleń już od jakiegoś czasu.

Opisała go ekspertka od bezpieczeństwa dzieci w sieci, Kinga Szostko z fundacji prospoleczna.org. Była zaskoczona, że nawet osoby pracujące z młodymi nie zdają sobie sprawy z problemów i wyzwań, które przed nimi stoją.

"Ostatnio, pewna terapeutka stwierdziła, że TikTok nie może szkodzić dzieciom, bo to 'przemiła i rozrywkowa' aplikacja, a ja zastanawiam się jakim cudem ktoś tak ograniczony wiedzą może w ogóle prowadzić terapię dzieci uzależnionych od smartfonów (nie znając podstawowych mechanizmów aplikacji, a wręcz ją romantyzując)?!" – stwierdziła na Instagramie.

Dlatego też postanowiła przybliżyć wszystkim temat ozdób na rękach, które nie do końca są zwykłymi ozdobami. Wstążki, bransoletki, opaski, sznurki i inne dodatki można nosić bez żadnego ukrytego kontekstu lub w zupełnie innym znaczeniu (na TikToku jest pełno filmiku z przeróżnymi interpretacjami), ale jedno z nich może dotyczyć właśnie zaburzeń.

Widzisz taki kolor na ręce dziecka? To może oznaczać, że zmaga się z zaburzeniem

Każdy kolor noszonej na ręce wstążki może oznaczać inną przypadłość. Wypisałem je wszystkie na liście:

  • Czerwony - anoreksja
  • Niebieski - depresja
  • Zielony - głodówki
  • Żółty - Skłonności samobójcze
  • Turkusowy - nadwaga/otyłość
  • Fioletowy - bulimia
  • Czarny/pomarańczony - autoagresja/cięcie się
  • różowy - EDNOS (zaburzenie odżywiania)
  • złoty - schizofrenia
  • morski - fobia społeczna/zaburzenia lękowe
  • srebrny - bipolar (zaburzenie afektywne dwubiegunowe)/zaburzenia nastroju
  • "Powyżej mała ściąga dotyczącą różnorakich zaburzeń, z jakimi aktualnie mierzy się młodzież. To posty publiczne, które generują kilka milionów wyświetleń i jasno komunikują z czym dana jednostka sobie nie radzi, bądź ma problem. Może komuś się przyda? Bierzcie i korzystajcie. Nie musicie dziękować" – napisała ekspertka na koniec.

    Niektórzy dorośli mogą się zastanawiać, po co zakładać takie wstążki na rękach, zamiast o tym mówić? I właśnie to nie do końca tak jest. Nie wszystkie zaburzenia i problemy widać nie pierwszy rzut oka, a nie każdy chce się też nimi przecież epatować lub mówić o tym rodzicom.

    To subtelny symbol, który może być użyteczny w relacjach i interakcjach, a także sygnał, że może nasze dziecko, rówieśnik, podopieczny czy zupełnie przypadkowa zmaga się z czymś poważnym i potrzebuje naszej pomocy.

    Znajdujesz się w trudnej sytuacji, przeżywasz kryzys, masz myśli samobójcze?

    – Telefon interwencyjny dla osób w trudnej sytuacji życiowej Kryzysowy Telefon Zaufania – wsparcie psychologiczne: 116 123 czynny codziennie od 14.00 do 22.00 – Całodobowe centrum Wsparcia dla osób w kryzysie emocjonalnym: 800 70 22 22 – Bezpłatny kryzysowy telefon zaufania dla dzieci i młodzieży: 116 111 – Jeśli w związku z myślami samobójczymi lub próbą samobójczą występuje zagrożenie życia, w celu natychmiastowej interwencji kryzysowej zadzwoń pod numer 112 lub udaj się na oddział pogotowia do miejscowego szpitala psychiatrycznego.