Targowiska różności. Jeśli produkty od serca, to tylko przez internet

Targi, na których można było kupić własnoręcznie tkane serwety, obrazy ludowych twórców i etniczną biżuterię przez długie lata były jedynie elementami regionalnych jarmarków. Dziś po rękodzieło sięgają już nie tylko staruszkowie, którzy w ten sposób dorabiają do emerytury. Na rynek wkroczyli młodzi, wykształceni, internetowi i zdeterminowani, by sprzedaż rękodzieła stała się ich podstawowym sposobem na zarobki.

Ania Wrzesińska na co dzień pracuje na etacie w Teatrze Wielkim. I choć to stała praca, która zapewnia jej i bezpieczeństwo finansowe, i satysfakcję, Ania jakiś czas temu opracowała sobie plan B. Na wypadek gdyby coś poszło nie tak, po godzinach zajmuje się bukieciarstwem. Ślubne wiązanki robi jednak nie z kwiatów, a biżuterii – broszek, korali, naszyjników. Swoje prace wystawia w serwisie internetowym. I przyznaje, że gdyby zajęła się nimi w pełnym wymiarze godzin, spokojnie mogłaby się utrzymać.

Podobnych historii jest tyle, co użytkowników takich serwisów. A tych przybywa. Amerykański "Forbes" uznał niedawno portal etsy.com za jeden z najbardziej obiecujących biznesów wśród internetowych projektów. W jednym szeregu z Airbnb czy Open Table.

Obie strony wygrywają
Ania wystawia swoje bukiety w europejskiej konkurencji Etsy, DaWanda.com. Kiedy rozmawiamy, przyznaje, że była zdziwiona tym, co internetowe targowisko jej zaoferowało. – Od serwisu dostaje się witrynę, którą można spersonalizować, a także pokaźną pomoc w formie reklamy. Raz na jakiś czas dostajemy e-mail, jakie przedmioty będą promowane na stronie głównej, na przykład: kolor turkusowy, przedmioty na biwak i sukienki. Podsyłamy swoje propozycje, które później mogą się znaleźć na czołówce. Najfajniejsze przedmioty mogą trafić też do trendbooka, czyli katalogu rozsyłanego do prasy, biur – mówi.

Wszystko w zamian za 5-procentową prowizję od sprzedanych dzięki witrynie przedmiotom. Jak twierdzi Ania, obie strony wygrywają. Jak bardzo?

– Myślę, że gdybym poświęciła się temu w stu procentach, nie byłoby źle – ocenia i dodaje, że na etacie trzyma ją jeszcze brak odwagi. Bo dzięki serwisowi internetowemu zamówienia przychodzą już nie tylko z Polski, ale i zagranicy. Dziennie to kilka e-maili z pytaniami o bukiety, z których każdy kosztuje od 450 do 800 zł – słyszymy.


Proces produkcji ręcznie wykonanego bukietu z biżuterii może trwać nawet kilka wieczorów – błyskotki trzeba połączyć z drucikami, poprzyklejać, skomponować. Ale do czasu pracy Ania musi doliczyć też długie godziny spędzone w hurtowniach, na bazarach i w internecie. – Mam więc ograniczone siły przerobowe – śmieje się i dodaje, że ze względu na to, musi czasem odmawiać potencjalnym klientkom.

Więcej zdjęć (4)

Takie bukiety robi Ania Wrzesińska•fot. Facebook.com/bukieteria

Z TVN do internetu
Luiza Poreda, fotografka i graficzka swoje prace zaczęła z kolei wystawiać w internetowych galieriach – impresjo.pl, doop.pl. Za oprawioną kopię rysunku chce 150 zł. I choć wciąż twierdzi, że sprzedaż mogłaby iść lepiej, z wyników jest zadowolona. Jak przyznaje, po wakacjach zacznie działać jeszcze intensywniej.

Internet pomógł też Ani Paluszek. Studentka socjologii od kwietnia szyje pokrowce na telefony i laptopy. Na blogu handmadestuff.blogspot.com prezentuje wzory: pokrowiec - dziobak, pokrowiec Sid leniwiec, pokrowiec - sowa. Ania początkowo szyła je dla siebie, ale koleżanka namówiła ją, by zaczęła oryginalne etui sprzedawać.

Na blogu Ani nie ma cen. Są za to gotowe wzory i kontakt, dzięki któremu można zamówić zupełnie własne. Koszt jednego to około 30 zł. – Nie da się z tego wyżyć, na razie robię to dla przyjemności. Jest też świetne jako studencka praca dodatkowa – deklaruje Ania i przyznaje, że zastanawia się też nad wystawieniem w przyszłości swoich prac w serwisie Pakamera.pl – kolejnego polskiego odpowiednika Etsy.com.

W Pakamerze wystawia się Anna Traczewska, która ze względu na stan zdrowia musiała zrezygnować ze stałej pracy w mediach. Z dyrektora ds. marketingu w TVN, została krawcową. Stworzyła swoją markę – Metka by Traczka i zaczęła szyć worki na buty, podróżne worki na bieliznę oraz etui do laptopów.

Choć zarobki ma znacznie skromniejsze niż w dużej firmie, nie narzeka. – Da się robić tak, by wystarczyło na w miarę skromne życie. Tylko trzeba dużo pracy – mówi i zaznacza, że sprzedaż rękodzieła w internecie to prawdziwa harówka.

– Trzeba wystawiać w sklepie coraz to nowe rzeczy, prowadzić fan page, organizować konkursy – wylicza. Sama do tych wszystkich działań dołożyła jeszcze blog, na którym umieszcza między innymi zdjęcia swoich klientów fotografujących się z jej torbami w różnych miejscach świata.

Więcej zdjęć (2)

Luiza Poreda była fotografką, dziś w internecie sprzedaje swoje grafiki•facebook.com/LuizaPoreda

Przyszłość?
Małgorzata Rose za rękodzieło wzięła się natomiast po urodzeniu dziecka. Początkowo robiła to, żeby przez chwilę zająć się czymś oprócz opieki nad maluchem. Teraz, mimo że pracuje w branży szkoleń, nadal zajmuje się wytworami z filcu i ceramiki. I choć przyznaje, że większość swoich wyrobów po prostu rozdaje znajomym, bo ma kłopot z marketingiem w internecie, sama jest nałogową użytkowniczką rękodzielniczych portali.

– Wiem, że przedmiot, który kupuję stworzył człowiek, od początku do końca. W serwisach rękodzielniczych kupuję ubrania, biżuterię, a nawet meble i elementy dekoracji domu. Lubię takie przedmioty, bo są niepowtarzalne, ładne i mają duszę – zaznacza.

Podobnie do niej myśli zresztą coraz więcej internautów. Już w ubiegłym roku sama Pakamera.pl wystawiała 349 tys. przedmiotów tysiąca twórców, a jej obroty wynosiły 5 mln zł. Jak w rozmowie z Arturem Kurasińskim, twierdziły założycielki serwisu, wielu artystów, którzy pokazują tam swoje produkty wypracowuje dzięki nim średnią krajową.

Koniec z sieciówkami, nadchodzi czas internetowego rękodzieła?