Ewelina z Warsaw Shore: Polacy w internecie udają świętoszków, a sami piją, imprezują i uprawiają seks

Ewelina: Wiesz, to było tak – przyszłam do tego domu, jako szósta. Tam już wszyscy piją, ja nie wiedziałam co ze sobą zrobić, bo wszyscy wstawieni, a ja trzeźwa. No to też zaczęłam pić, najpierw wódkę, później poszłam jeszcze po wino. Po tym doprawiłam się piwem. Wszystko się zmieszało. Myślałam, że jak posiedzę w wodzie to się trochę ożywię, ale było odwrotnie – tylko bardziej mną zakręciło. I pierwszy dzień wyglądał tak, że jego początek pamiętam, ale tego, co było potem, już nie.

Tak, w ogóle nie pamiętałam tej nocy z Pawłem. Dopiero następnego dnia domownicy zaczęli mi opowiadać, co się stało. Wtedy stwierdziłam, że to było przegięcie i że to się nie powinno było w ogóle wydarzyć. Ale z drugiej strony uznałam, że czasu nie cofnę, jestem tylko człowiekiem i też mogę robić głupoty. Chociaż gdybym była trzeźwa, na pewno by się to nie wydarzyło.

Nie przejmuję się krytyką i opiniami ludzi, którzy oceniają mnie na podstawie programu, a na co dzień mnie nie znają. Ludzie generalnie, tak jak mi ktoś fajnie napisał, "Polaczkują". Programy z Ekipą z Newcastle czy New Jersey zachwalają, a Warsaw Shore krytykują. A co robili Ci z Newcastle? Była tam Holly, która specjalnie nawet nie kryła się z tym, co robiła facetom, że uprawia z nimi seks. Ale ona miała to gdzieś, a w Newcastle wszyscy robili to, na co mają ochotę. Poza tym, ten program jest o dobrej zabawie, miał w nim być seks, imprezy, alkohol.

W internecie każdy udaje świętoszka, chodzi do Kościoła w niedzielę na 11.00 i modli się z ojcem Rydzykiem, a prawda jest taka, że chodzą na imprezy, upijają się do upadłego, wymiotują, ćpają, uprawiają seks w klubach w toaletach, wkładają sobie na parkiecie ręce w majtki. Taka jest prawda, nie da się tego ukryć i uważam, że to, co robimy w tym programie, jest w miarę normalne. W porównaniu do tego, co się dzieje w polskich klubach, to jest nic.

Myślę, że ci, którzy krytykują nas dzisiaj, krytykują zawsze – jak my znikniemy, będzie ktoś po nas, kogo będą hejtować.

Ja od siostry, koleżanki od mamy inni od znajomych. Mówili nam, co tam piszą o nas w sieci.

Spotkaliśmy się z falą bardzo negatywnych komentarzy i było przykro. Szczególnie gdy czytałam komentarze osób, które znam i wydawały się one w porządku. Kiedyś ktoś mi powiedział, że sprawdzonych przyjaciół kochaj, a niesprawdzonych sprawdzaj. Sytuacja w jakiś sposób ich sprawdziła. Tak jak przed programem wiele osób mnie lubiło, ceniło, tak po programie wielu z nich się odwróciło.

Przed programem w ogóle nie miałam takiego poczucia. Jak byłam jeszcze w programie, to miałam takie myśli – że jeśli ludzie będą nas tak hejtować, to zostaniemy zniszczeni i nie znajdziemy sobie miejsca w ogóle w Polsce. Myślałam, że może trzeba będzie wyjechać za granicę, zabunkrować się gdzieś gdzie nikt o mnie nie słyszał i o tym programie.

Hmmm, dużo o tym myślałam i z jednej strony było tak, jak opisałam powyżej, ale z drugiej myślałam sobie, że jestem twardą dziewczyną i kto nie ryzykuje, ten...

(śmiech) Tak. Pomyślałam, że jednak zaryzykuję, bo jeśli ten program może mi pomóc jakoś w karierze, to muszę spróbować z tej szansy skorzystać.

Liczyłam, że oprócz dobrej zabawy i przygody, miałam nadzieję też na to, że program pozwoli mi trochę dostać się do show-biznesu, w stronę aktorstwa. Wyobrażałam sobie, że idąc na casting będę miała chociaż odrobinę większe szanse na dostanie roli.

Jeszcze nie, ale mam zamiar sprawdzić.

Ja nie chcę być celebrytką i nie postrzegam siebie w ten sposób, nawet teraz, kiedy leci program. Oczywiście, podchodzą do mnie ludzie, pytają, robią sobie ze mną zdjęcia i nie mogę powiedzieć, że to nie jest miłe, ale to nie jest mój cel. Chciałabym bardziej skupić się na tym, co chcę robić – i chodzić na castingi, próbować dostawać role.

Gyby program nie wypalił, to na pewno chcę iść na studia. Po liceum dostałam się na studia, kosmetologię, ale zrezygnowałam ze względu na program. Poszłabym więc na kosmetologię i otworzyła coś swojego, salon kosmetyczny.

Wydaje mi się, że w tej branży, przy tej pracy, ludzie nie będą patrzeć na mój występ w Warsaw Shore, tylko na to, czy robię im dobry makijaż albo rzęsy.

Moja siostra podchodziła do sprawy lajtowo, bo wie jak wyglądają imprezy i tak dalej. O rodzicach mogę powiedzieć, że pomogli mi poradzić sobie z falą hejtu, wspierali mnie w tym dość ciężkim okresie. Są dumni z tego, jak sobie radzę z tym wszystkim i są pod wrażeniem.

Nie. Dla mojego taty to była nawet zabawa odpowiadać hejterom.

Z tego, co wiem, to dla nich nic się nie zmieniło. Atmosfera w domu jest taka, jaka była przed programem. Może nawet zbliżyliśmy się do siebie, bo zobaczyłam, jak wspierają mnie w takiej trudnej chwili, kiedy spada na mnie krytyka. Nie spodziewałam się, że będą tak stali za mną murem.