Proboszcz opublikował listę datków z kolędy. Ks. Kazimierz Sowa: Mit magicznej koperty istnieje od lat

Najnowsze wydanie "Tygodnik św.Rocha" z listą rozeszło się jak świeże bułeczki. W rozmowie z TVN24 niektórzy parafianie oznajmili, że opublikowanie nazwisk i adresów było dla nich dużym zaskoczeniem. Większość z nich o sprawie nie miała podobno pojęcia, czuje się napiętnowana i naciskana. Według nich proboszcz miał przed kolędą jedynie poinformować parafian, że każda rodzina wpłacić ma po 600 złotych na remont dzwonów.

O komentarz i opinię w tej sprawie zapytaliśmy księdza Kazimierza Sowę, dyrektora telewizyjnej stacji Religia.tv.

Jeśli rację ma rzecznik diecezji pelplińskiej, który w oficjalnym oświadczeniu stwierdził, że lista ta została stworzona na wewnętrzne potrzeby parafii, a wierni zostali o tym powiadomieni przez proboszcza przed kolędą w trakcie mszy, to nie widzę w tym nic złego. Jeśli tak było, to moim zdaniem proboszcz z parafii św. Rocha, mówiąc językiem prawniczym, dopełnił wszelkich staranności.

Prawdopodobnie po to, by wyjść naprzeciw wszystkim tym, którzy zarzucają Kościołowi zatajanie informacji o przychodach podczas kolędy. Naturalnym wydaje mi się fakt publikacji tych środków. Ja prawdopodobnie podałbym jedynie sumę wszystkich datków, pominąwszy nazwiska i adresy darczyńców, ale jeśli w powyższym przypadku wierni byli o tym wcześniej poinformowani, nie ma w tym nic złego.

Mit magicznej koperty, wkładanej księżom do rąk, funkcjonuje od wielu lat. Nie zgodzę się jednak z zarzutem, że uchylenie się od przekazania datku w trakcie kolędy, skutkować będzie publicznym ostracyzmem, zarówno ze strony księdza, jak i innych wiernych. Normalnym jest, że w dużych miastach wielu ludzi stać na to, by włożyć do koperty nie mniej niż 100 złotych, jednak równie normalnym jest, jeśli ktoś nie da nic - bo ma ciężką sytuację finansową, czy po prostu nie odczuwa takiej potrzeby.

Mit koperty, który od długiego czasu funkcjonuje w opinii publicznej, zakłada, że na Kościół trzeba przekazywać WYŁĄCZNIE duże sumy pieniężne. Tutaj pragnę zaapelować - nie patrzmy na Polskę przez pryzmat dużych aglomeracji miejskich, w których wierni rzeczywiście są w stanie przekazać dużo więcej i nie zachwieje to ich domowego budżetu, niż w małych miasteczkach na wsi, gdzie włożenie do koperty dwudziestu złotych często bywa dla domowników kłopotliwe.

To kwestia umowna, ale zazwyczaj minimum 1/3 przeznacza się bezpośrednio do kurii na cele wyznaczone przez biskupa, np. budownictwo nowych kościołów, kolejną część na cel parafialny - to może być remont lub zakupienie nowych urządzeń. Część, która pozostanie, trafia także w ręce księdza.

Wbrew społecznemu przekonaniu, kolęda nie służy WYŁĄCZNIE zbieraniu pieniędzy. Kolęda to przede wszystkim spotkanie z wiernymi, a także szansa na dotarcie do tych, którzy odsunęli się od Kościoła. To czas, w którym my, księża, mamy możliwość rozmowy ze wszystkimi - zarówno z tymi, którzy regularnie odwiedzają mury Kościoła, jak i z tymi, którzy omijają je szerokim łukiem.

Z różnych powodów coraz częściej to wydarzenie jest stresujące zarówno dla tych, którzy przychodzą z wizytą duszpasterską, jak i dla tych, którzy tą wizytę przyjmują.