Witam serdecznie wszystkich, którzy przystąpili do walki z wirusem HCV. O WZW C piszą lekarze, psycholodzy, sami pacjenci. Postanowiłam do tego grona dołączyć.
Reklama.
Jestem pielęgniarką, pracuję w Poradni Chorób Zakaźnych i na co dzień opiekuję się osobami, które są w trakcie terapii trójlekowej. Wydaję leki, robię zastrzyki i rozmawiam ze swoimi pacjentami o ich problemach, podpowiadam jak można złagodzić uciążliwości tej, niełatwej, terapii. Chciałabym abyście i Wy dowiedzieli się z jakimi problemami czy wątpliwościami śmiało możecie udać się do personelu pielęgniarskiego, albo, jeżeli brakuje Wam śmiałości zapytać (co niestety się zdarza, a nie powinno!) – zapoznali się z najczęściej udzielanymi poradami.
Jak już wspomniałam, doskonale zdaję sobie sprawę, że walka z WZW C nie jest łatwa. Ale pamiętajcie proszę, że do tej walki nie stajecie sami. Nad przebiegiem kuracji czuwa lekarz i pielęgniarka oraz wspiera Was psycholog.
Leczenie trójlekowe WZW C odbywa się w Polsce w ramach programu lekowego.
Pierwszy etap, czyli kwalifikacja, dobór dawek leków i podpisanie zgody na udział
w programie, odbywa się w szpitalnym oddziale. W tym artykule opiszę zasady przyjmowania leków w terapii trójlekowej: interferonu, rybawiryny oraz inhibitora proteazy.
1. INTERFERON – to lek podawany we wstrzyknięciu podskórnym. Jest to jedno małe ukłucie, zazwyczaj w powłoki jamy brzusznej, wykonywane 1x w tygodniu. Po podaniu Interferonu może wystąpić gorączka, dreszcze, złe samopoczucie. Są to normalne objawy działania tego leku. Pierwsza dawka interferonu zawsze jest podawana podczas pobytu na oddziale. W przypadku uczucia gorączki nie należy czekać „aż samo przejdzie”. Należy zgłosić się do pielęgniarki dyżurnej i poinformować
o działaniach niepożądanych. Natomiast, w przypadku wystąpienia gorączki już
w domu, można zażyć środek przeciwbólowy dostępny bez recepty, np. paracetamol.
Na skórze, w miejscu podania interferonu, może pojawić się zaczerwienienie.
To normalne. Jest to reakcja skórna na lek podany podskórnie, która zwykle ustępuje samoistnie. Należy powstrzymać się od pocierania, drapania oraz ogrzewania tego miejsca. Działania takie bowiem mogą nasilać zaczerwienienie i wywołać stan zapalny. Dobrym rozwiązaniem jest stosowanie chłodnych okładów np. żelków.
Warto dodać, że każdy z pacjentów może samodzielnie wykonywać podskórne wstrzyknięcie interferonu. Oczywiście, po wcześniejszym przygotowaniu. Aby zabrać interferon do domu należy naszykować termotorbę z wkładem lodowym (temp. 2-8 stop. C). W domu lek przechowujemy w lodówce (temp. 2-8 stop. C).
2. RYBAWIRYNA - tabletki te należy zażywać podczas posiłku lub zaraz po nim. Dawkę leku ustala lekarz prowadzący.
3. INHIBITOR PROTEAZY (jeden z dwóch objętych programem lekowym leków przeciwwirusowych) - to tabletki, które należy przyjmować razem z posiłkiem. Stosowanie bez posiłku lub nieprzestrzeganie przerw w dawkowaniu może doprowadzić do zmniejszenia skuteczności leku. Tabletki należy połykać w całości - nie wolno ich łamać, kruszyć ani rozgryzać. Jeżeli zauważycie, że nie połknęliście tych tabletek w czasie krótszym niż 4 godziny od wyznaczonej pory, należy niezwłocznie przyjąć pominiętą dawkę. W przypadku kiedy zauważycie pominięcie leku w czasie dłuższym niż 4 godziny - należy przyjąć kolejną dawkę o zwykłej porze. Nigdy nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.
Bardzo proszę, pamiętajcie także, aby tabletek rybawiryny i inhibitora proteazy nie przyjmować razem - pomiędzy tymi lekami należy zachować odstęp ok. 2 godzin. Dawkę leku ustala lekarz prowadzący.
W drugiej dobie po podaniu pierwszej dawki interferonu pacjent jest zwykle wypisywany do domu. Kolejna dawka interferonu podawana jest ambulatoryjnie, w przyszpitalnej poradni/przychodni chorób zakaźnych. Do poradni pacjenci zgłaszają się na regularne, okresowe wizyty, podczas których mają m.in. możliwość przedyskutowania wszystkich kwestii, które budzą ich niepokój. Sposoby radzenia sobie z różnorodnymi problemami opiszę w kolejnym artykule.