Z wierzchu perły, cekiny, jedwabie, a pod podszewką... goło i niewesoło. Straty w polskiej modzie

Podobno ostatnie towarzyskie popisy Macieja Zienia m.in. zdjęcia publikowane na facebooku i publiczne obściskiwanie się z partnerem wynikają z tego, że nie jest już jedynym znanym projektantem w Polsce. - Szuka sensacji i chce zwrócić na siebie uwagę, Przeżywa to, że życzliwość mediów skierowana jest również na inne osoby z branży – mówi jeden z przyjaciół projektanta.

Magnetyzm nazwiska Zienia osłabł też w biznesie. Jego główna firma Zień Sp. Z o.o. według ostatnich udostępnionych danych miała 123 tys. złotych strat przy 600 tys. przychodów rocznie. Jednak Zień sporo zarabiał w poprzednich latach. Kapitały własne firmy wynoszą 2,6 mln zł – najwięcej ze wszystkich indywidualnych projektantów. Zienia będzie więc stać aby przetrwać trudniejszy okres.

Poza ekskluzywnym butikiem na ulicy Mokotowskiej w Warszawie Maciej Zień prowadzi jeszcze spółkę zajmująca się projektowaniem wyposażenia wnętrz oraz firmę handlową Zień Retail. Swoim nazwiskiem firmował produkty producenta ceramiki ściennej Tubądzin oraz promował apartamenty jednego z warszawskich deweloperów.

W wywiadach Ewa Minge podkreśla, że od lat jej pokazy odbywają się w światowych stolicach mody i to otoczeniu znanych marek Dior i Armani. Być może na wynik firmy wpływ miał wysoki koszt promowania się w na fashion week Nowym Jorku, Moskwie i pokazach haute couture w Paryżu. Trzeba dodać, że część rachunków Minge, a dokładnie 178 tys. zł. opłaciła Unia Europejska za pośrednictwem dotowanego programu Paszport do eksportu.

Do najgorętszych nazwisk modowego biznesu należą też Mariusz Brzozowski i Marcin Paprocki. O biznesie duetu projektantów bardzo trudno było się czegoś dowiedzieć. Przedsiębiorcy wbrew przepisom pozostawiają puste rubryki w rachunków zysku i strat. Dopiero po analizie dokumentów z kilku źródeł okazuje się, że ostatnio ponieśli stratę 47 tys. zł. Menedżerka projektantów zaprzecza słabym wynikom. Dodaje, że ich najnowsza spółka świetnie prosperuje. Sprawdzić tego nie można, bo powstała w ubiegłym roku i jeszcze nie podała danych finansowych.

Jak to się stało, że przy mizernych wynikach gwiazdy mody mogą robić wokół siebie szum godny Armaniego? Największym ich sukcesem jest rozkręcenie maszyny marketingowej. Zapowiedź pokazu każdego z powyższych kreatorów mody otwiera portfele możnych sponsorów. Leje się woda Cisowianka, whisky Jack Daniels, wódka Wyborowa czy wino Carlo Rossi. W promocję polskiej mody zaangażował się operator telefonii komórkowej T-Mobile, producenci telefonów HTC oraz Samsung. - Przełożenie na publikacje prasowe z logo sponsora jest olbrzymie. Pokaz przez 2-3 dni pokaz nie schodzi z czołówek serwisów plotkarskich. Kampania reklamowa o podobnym zasięgu kosztowałaby miliony złotych – tłumaczy przedstawiciel jednego ze stałych sponsorów.

Dzięki ich pieniądzom możliwe jest zorganizowanie widowiska o budżecie 100 - 300 tys. zł takich jak pokaz Macieja Zienia w warszawskim hotelu Hilton w kwietniu 2012 roku, który zgromadził prawie tysiąc widzów. W grudniu ubiegłego roku z rozmachem promowali się Robert Kupisz, który na pokaz mody wynajął halę Transkoloru, gdzie zazwyczaj powstają telewizyjne superprodukcje. W tym samym czasie przebił go Łukasz Jemioł, który zorganizował pokaz w ogromnym studiu telewizyjnym ATM. Mniej znani projektanci organizują pokazy za 50-70 tys. zł. To przekłada się na tańszą miejscówkę (np. teatr, albo hala fabryczna, skromną scenografię, światło i mniejszą liczbę zaangażowanych modelek).

Ile brakuje by stworzyć duży i zyskowny polski dom mody? Być może kreatywne umysły muszą poczekać na swojego Bernanra Arnault, który zanim stał się został najbogatszym Europejczykiem, budował domy na Florydzie. Za zarobione 15 mld dolarów kupił odzieżową firmę Christian Dior. Zrestrukturyzował biznes, kupił Louis Vuitton, kilka innych marek. Musiało jednak minąć kilkanaście lat, zanim udało mu się wmówić Francuzom, że kupno koszulki za 1000 euro to nie szaleństwo, ale przyjemność.