Sam mam nastoletniego syna, który jak wszystkie moje dzieci jest dla mnie największym skarbem. Wielu jego rówieśników wybiera gry komputerowe zamiast sportu. Trudno się zresztą dziwić, w świecie wirtualnym mamy wybuchy, strzelaniny, pościgi, a bohater, którym sterujemy może wykonywać nadludzkie czynności. Natomiast lekcje WF-u w prawie każdej szkole wyglądają tak samo, nauczyciel rzuca piłkę do siatkówki, koszykówki lub piłki nożnej i ma podopiecznych z głowy. To, ile dzieci wynoszą z tych zajęć zdaje się nikogo nie interesować.
Uważam, że kluczem do sukcesu jest urozmaicenie programu lekcji WF-u tak, aby był atrakcyjny i zróżnicowany. Myślę, że dobrą propozycją jest wprowadzenie elementów sportów walki, mocowania i ćwiczeń poprawiających ogólną sprawność ruchową. Taka ogólnorozwojówka stanowi podstawę dla każdej dyscypliny sportowej i przyda się zarówno w piłce nożnej jak i zapasach.
W prawdziwym świecie nie mamy kilku żyć. Nie skaczemy po dachach i nie pokonujemy w pojedynkę 100 przeciwników. W świecie wirtualnym wszystko przychodzi szybko i łatwo. W rzeczywistości trzeba ciężko pracować, aby osiągnąć sukces. Nie oznacza to jednak, że praca nad sobą musi być nudna. Mam ambicję, aby pokazać jak ciekawe mogą być zajęcia z wychowania fizycznego. Wierzę, że projekt „Zapasy w każdej szkole” sprawi, że młodzież z przyjemnością będzie uczestniczyła w lekcjach WF-u, które przestaną się opierać na schemacie „macie piłkę i grajcie”.
