Strasburg, 2016
Strasburg, 2016

Miasto, w którym nadal mieszka jego ponadtysiącletni duch zwany Strasburg, ma swoją kilkusetletnią historię. Czy przy okazji wyjazdu służbowego skuszę się wieczorem na zwiedzanie miasta? Czy wróciłabym tam jeszcze? Czy polecę Strasburg na wypad weekendowy?

REKLAMA
Bajkowa mozaika

Ciało Strasburga, wielowiekową mozaikę, rozcinają na kilka części rzeki Ill i Ren, po których pływają niewielkie łódki z turystami (dodatkową atrakcją są śluzy).
logo
Strasburg, 2016

Brzegi kanałów łączą liczne mostki, a w tafli wypełniających je wód przeglądają się średniowieczne kamieniczki z murami szachulcowymi, pomalowane na biało, poprzecinane czarnymi kreskami belek, gdzieniegdzie przystrojone kwiatami.
logo
Strasburg, 2016
Nieregularny układ brukowanych uliczek prowadzi mnie od jednego do drugiego zaczarowanego zakątka Małej Francji.
logo
Strasburg, 2016

Tutejsze podwórka kryją w swych wnętrzach, tak jak u nas, zaparkowane samochody, rozwieszone pranie na sznurkach, rozłożyste drzewa i wychylające się z okien, plotkujące sąsiadki.
logo
Strasburg, 2016

Tabliczki z nazwami ulic napisane zostały w dwóch językach, co przypomina mi historię Strasburga i jego przechodzenie z rąk francuskich do niemieckich i z powrotem. Wywarło to wpływ na ubogacenie architektury miasta. Stoją tutaj po dziś dzień wyniosłe dzieła rąk ludzkich z czasów, kiedy komputery i ich moce obliczeniowe były czymś z dziedziny fantastyki. Dzięki potędze umysłu architektów i umiejętnościom rzemieślników wzniesiono: strasburską katedrę Notre-Dame, kamienicę Kammerzell, kościoły św. Tomasza, św. Piotra, zaporę Vauban, pałace Kléber, Rohan, Reński, i wiele innych.
logo
Strasburg,2016

Po zachodzie słońca

Niewysokie, zadbane średniowieczne kamienice przytulają się mocno jedna do drugiej. Rozdzielają je brukowane uliczki zalane ciepłym światłem rzucanym przez stylowe latarnie. Liczni przechodnie spieszą do teatrów, kin lub restauracji, które wystawiły stoliki na zewnątrz i serwują kolację na wolnym powietrzu. Zwalniamy kroku, powoli dociera do nas, w jak bardzo urokliwe miejsce trafiliśmy – średniowieczne domy, gwar rozmów, zapach potraw, wina i piwa, a wszystko to zatopione w ciepłym wieczornym powietrzu Alzacji.
logo
Strasburg, 2016
logo
Kamienica Kammerzell, katedra Notre-Dame, Strasburg, 2016
Może w tym miejscu mimo upływu czasu nie zmieniło się za wiele, może tak było tutaj sto, pięćset, a może i dziewięćset lat temu? Szkoda, że nie potrafię w pełni uwiecznić tej chwili. Tu po prostu jest pięknie. To trzeba poczuć samemu.
logo
Strasburg, 2016

Strasburg jest jak wehikuł czasu. Wciąga mnie jego atmosfera, przenosi setki lat wstecz i pomaga oderwać się od spraw dnia codziennego, pomaga wypocząć, zaprasza na kawkę w cukierni, innym razem kusi pysznymi bagietkami, tarte flambée i innymi specjałami kuchni alzackiej, cieszy oczy pięknem architektury, proponuje przejażdżkę łodzią po kanałach i kilka obrotów na zabytkowej karuzeli. Zdecydowanie wrócę tu przy najbliższej nadarzającej się okazji. :)
logo
Strasburg, 2016