Łubu dubu, nie chcę do takiego klubu!

Kilka dni temu do mojej managerki dzwoni agencja obsługująca międzynarodową firmę logistyczną, dla której w połowie czerwca miałam prowadzić uroczysty wieczór i z którą zawarłyśmy umowę w połowie marca. Dzwoni z informacją, że zrywają umowę, bo... jestem w ciąży.

Zabawne, że nigdzie tej rewolucyjnej informacji nie potwierdziłam, więc - jak rozumiem - źródłem informacji dla prezesa firmy jest Pudelek i Fakt. Gratuluję nie prezesowi, ale portalowi i gazecie. Rosną w siłę.

Zabawne, że argumentacja brzmiała: "z troski o panią Beatę". Tymczasem pani Beata w pełni sił nagrywa programy w Polsat Cafe i Chilli ZET, biega trzy razy w tygodniu (przygotowuje się do kobiecego biegu Nike'a SHE RUNS THE NIGHT) i zamierza poprowadzić Dr Irena Eris Ladies Golf Cup. Tam nikomu nie przyszło do głowy zrywać umowę, ale może dlatego, że to impreza kobieca. A może dlatego, że tam nie czytają Pudelka?

Każda firma, z którą podpisuję umowę, może zrezygnować z moich usług. Nie pisnęłabym słowa, gdyby argumentacja brzmiała: bo prezes zmienił zdanie, bo znaleźliśmy lepszą prowadzącą, bo zmieniła się koncepcja. Takie rzeczy się zdarzają, choć - przyznaję - nigdy po podpisaniu papierów. Na etapie sprawdzania dostępności i przetargów - czasami. I to jest standard, przeciwko któremu nikt rozsądny się nie buntuje.

Ale podkładać się argumentem, że "jestem w ciąży"?! Argumentem, który w zasadzie powinien brzmieć "bo przeczytaliśmy w 'Na żywo', że pani Beata jest w ciąży"?! W XXI wieku? W środku Europy? W kraju, który chce być nowoczesny, partnerski, bez szklanych sufitów i dyskryminacji? W Stanach za taką argumentację byłby proces. U nas żałość, że żyjemy w średniowieczu. "W ciąży" znaczy gorsza? Nieatrakcyjna? Mniej sexy? Wystarczy spojrzeć na Małgorzatę Sochę czy Dorotę Gardias, żeby odpowiedzieć: bzdura!

Po takich reakcjach szefów firm trudno się dziwić, że dziewczyny boją się o pracę albo powrót do pracy po urlopie macierzyńskim. Niby nie wolno ich zwolnić, ale zawsze można się wytłumaczyć "redukcją etatów".

A my dziwimy się, że przyrost naturalny w Polsce jest jednym z najniższych na kontynencie: na 222 państwa świata zajmujemy 209 miejsce. Dziwimy się, że nasze społeczeństwo dramatycznie się starzeje.

Premier może ulegać "Matkom I Kwartału" i przyznawać im roczny urlop macierzyński. Może obiecywać 6 i 7-mą godzinę pobytu dziecka w żłobku za złotówkę. Chwalebne, ale i tak znajdzie się pan prezes, który uzna, że "w ciąży" jest synonimem "zwolnić".