Dzisiaj przypada Halloween, ot takie swoiste święto dyni.

REKLAMA
Dynie występują w różnych kształtach, kolorach, rozmiarach a nawet smakach. Wśród tej rozmaitości można wybrać taki rodzaj, aby najlepiej odpowiadał do dania, które przyrządzacie.
Dynie zawierają dużo składników odżywczych i zapewniają wiele korzyści dla organizmu. Są bogate w beta-karoten (silny antyoksydant) i potas. Poza tym są bardzo dobrym źródłem witaminy C, błonnika i kwasu foliowego. Dynia powinna zawsze być spożywana przetworzona, nigdy na surowo, i to nie tylko ze względów smakowych. Gotowanie, pieczenie czy duszenie powoduje uwalnianie cennych dla organizmu karotenoidów takich jak beta-karoten.
Dynie uprawia się latem, a zbiory następują późnym latem lub wczesną jesienią. Dzięki swej grubej skórce dynia zdecydowanie dłużej zachowuje świeżość niż jej bliska krewna – cukinia. Dynie często są dostępne w sklepach aż do wiosny, ale szczyt sezonu przypada na październik i listopad.
Przy zakupie dyni należy uważnie sprawdzić czy jest zdrowa. Powinna być jędrna i odpowiednio ciężka w stosunku do rozmiaru, a na skórce nie powinno być plamek czy pleśni. Jeśli skórka jest miękka oznacza to, że dynia jest niedojrzała albo jej miąższ przesiąkł wodą.
W zależności od rodzaju dynia może być przechowywana do 6 miesięcy w temperaturze 10-15 stopni C, w ciemnym i przewiewnym miejscu. Dynię należy trzymać z dala od bezpośredniego źródła światła i bardzo wysokich lub też bardzo niskich temperatur. Nie należy jej przechowywać w lodówce, chyba, że jest już przekrojona. W tym przypadku kawałki dyni powinny być owinięte folią spożywczą. W ten sposób można przechowywać dynię w lodówce do 5 dni.

Dynia zwyczajna (Cucurbita pepo) była uprawiana w ogródkach i na polach uprawnych na długo zanim inne gatunki zawędrowały do naszych kuchni. Dynia zwyczajna ma okrągły lub podłużny kształt, kolor skórki od zielonkawego do jasnożółtego lub pomarańczowego, a miąższ może być żółty lub pomarańczowy.
Dynia piżmowa (Cucurbita moschata) jest raczej małych lub średnich rozmiarów. Łatwo ją rozpoznać, ponieważ ma kształt gruszki. Kolor jej skórki ma odcienie od kremowego do ciemnobrązowego, a miąższ jest złoty lub pomarańczowy, z niewielką ilością pestek. Waga tej dyni waha się od 1 do 2,5 kg.
Jej słodki, kremowy, pozbawiony włókien miąższ sprawia, że jest doskonała do różnego rodzaju dań – od zup i zapiekanek, do chlebów, ciast i innych deserów. Dynia piżmowa może być zarówno pieczona jak i gotowana na parze, choć to właśnie pieczenie wydobywa z niej specyficzny słodki, maślany smak.
Kształt dyni piżmowej i gładka skórka sprawiają, że przy jej przygotowaniu nie produkujemy aż tylu odpadów jak w przypadku zwykłej dyni. Jednak dynia ta wymaga specjalnej metody krojenia. Najpierw należy ją przekroić w poprzek po środku, pomiędzy szyjką, a dolną częścią, a następnie obrać obydwie części. Następnie dolną część należy przekroić wzdłuż na pół i wydrążyć pestki.
Kabocha (z gatunku Cucurbita maxima) to mała japońska dynia o spłaszczonym kształcie i twardej, chropowatej, ciemnozielonej skórce z jaśniejszymi paskami. Miąższ jest słodki, kremowy i niewłóknisty, o pomarańczowym zabarwieniu, a jej smak jest często porównywany do smaku gotowanych kasztanów wodnych. Dzięki słodkiemu smakowi ten rodzaj dyni jest doskonały do deserów i ciast. Średnica tej dyni może sięgać do 30 cm.
Kabochę można przyrządzić na różne sposoby – gotować na parze, piec i dusić. W zależności od wielkości, kabocha może być pieczona w całości – wystarczy ją ponakłuwać w kilku miejscach.
Dynia hokkaido (z gatunku Cucurbita maxima) jest niewielką spłaszczoną dynią japońską z jasnopomarańczową skórką i ciemnopomarańczowym miąższem. Wyróżnia ją bardzo miękka skórka, która jest jadalna, jeśli warzywo pochodzi z ekologicznej uprawy.
Hokkaido jest ceniona nie tylko ze względu na łatwość przygotowania, ale również ze względu na jej niewielkie rozmiary. Może być gotowana na parze, pieczona w całości lub w kawałkach, albo duszona. Hokkaido jest również wykorzystywana do zup dyniowych.

Dynia makaronowa (z gatunku Cucurbita pepo) jest niewielką japońską dynią, która w odróżnieniu od innych rodzajów dyń, jest podłużna. Może osiągnąć 20-30 cm długości i ważyć 1-1,5 kg.
W dyni makaronowej ceni się nie tyle jej walory smakowe, co jej niezwykłą strukturę. Po ugotowaniu żółty miąższ może być rozdzielany widelcem i wyglądem przypomina spaghetti. Właśnie dlatego często stosuje się go jako niskokaloryczną lub bezglutenową alternatywę dla makaronu.
Wszystko o dyni krok 11
Dynię makaronową najlepiej gotować lub piec w całości. W obu przypadkach powinno się ją ponakłuwać w kilku miejscach, aby zapewnić równomierne gotowanie. Aby ugotować dynię, należy umieścić ją w dużym garnku i zalać wodą. Aby upiec dynię należy ją umieścić w piekarniku nagrzanym do temperatury 190 stopni C i piec do momentu, kiedy skóra z łatwością schodzi podczas pocierania palcem.
Po usunięciu pestek i włókien z wnętrza, z dyni makaronowej pozostaje jednynie połowa pierwotnej wagi miąższu, który nadaje się do jedzenia.
Dynie nadaja sie nie tylko do jedzenia, ale do przyozdobiania. Można z nich robić lampiony,
logo
i jesiene kompozycje.
logo
Dynia jest dobra do wszystiego.