Jezus Chrystus nie umarł na krzyżu… tylko uciekł do Japonii

Tak przynajmniej twierdzi legenda podtrzymywana w wiosce Shingō w prefekturze Aomori na północy wyspy Honsiu, która zamieniła ten nieciekawy kawałek bambusowego lasu i mały kopczyk ziemi z krzyżem w atrakcję turystyczną. Według podań w latach trzydziestych Yoshikazu Okada (późniejszy twórca Mahikari – przedziwnego japońskiego nowego ruchu religijnego łączącego szintoizm, buddyzm i szamanizm) znalazł dokumenty Takenouchi zawierające między innymi testament Jezusa Chrystusa, który opisywał historię jego ucieczki.

Oprócz tego Okada z dokumentów dowiedział się o wycieczce Jezusa do Japonii jeszcze przed ukrzyżowaniem. Między 21 a 33 rokiem życia miał przebywać w Kraju Kwitnącej Wiśni, uczyć się tamtejszego języka i poznawać literaturę a nawet przyjąć japońskie imię - Daitenku Taro Jurai. Wrócił do Palestyny, żeby nauczać rodaków o wspaniałym kraju, który poznał. Niestety jego nauki były zbyt radykalne dla Żydów. I tu zaczyna się smutna część o poświęceniu Isukiriego i ucieczce do swojej drugiej ojczyzny – Japonii – będąc w posiadaniu jedynie kosmyka włosów matki Marii i ucha brata.

I właśnie drugiej wojnie światowej musimy się przyjrzeć, jeśli chcemy zrozumieć przyczyny powstania historii o Jezusie w Japonii. Bo jeśli założymy, że dokumenty Takenouchi zostały wyssane z palca przez Okadę, a żaden Jezus nie uciekł naprawdę z Judei do Kraju Kwitnącej Wiśni, to wymyślenie takiej historii musiałoby się komuś po prostu opłacać.

Mit a codzienność
Co ciekawe, w wiosce wciąż żyją potomkowie tego największego ze znanych zbieraczy ryżu – państwo Sawaguchi. Widząc wywiady z nimi, trudno oprzeć się jednak wrażeniu, że bardziej niż słynny praszczur, tych skromnych, ale obrotnych buddystów obchodzi te parę jenów, które wpada do ich kieszeni za sprawą turystów odwiedzających grób Jezusa.