Reklama.
Otóż budując miasteczko kibica na pl. Defilad, po raz pierwszy chyba w historii uporządkowano to miejsce. Wcześniej był tam chaotyczny parking, upstrzony licznymi słupkami, betonowymi murkami, stróżówkami i szlabanami. Gdy to wszystko usunięto, pomyślałem - oto jest ten moment. Miasto na pewno nie pozwoli na powrót tego wielokrotnie krytykowanego przez urbanistów i prasę dziwoląga. Niech zrobią tu cokolwiek - park, skwer, plac zabaw, boisko, ustawią ławki, wpuszczą jakichś szalonych artystów, niech coś wyrzeźbią, namalują, zainstalują, zrobią jezioro czy następny dotleniacz - niech to miejsce wreszcie stanie się przyjazne i godne stolicy. Zresztą - pomysłów na zagospodarowanie placu było wiele, i nie wszystkie wymagały milionowych inwestycji (niektóre z nich można zobaczyć na stronie futuwawa.pl).
'/%3e%3cpath%20class='cls-2'%20d='M212.89,56.37v51.7h-19V56.37H173.83v-16h59.11v16H212.89Z'%20transform='translate(0%200)'/%3e%3c/svg%3e)
Niestety. Miasteczko kibica znikło, i wszystko wróciło do pierwotnego stanu, czyli do naszego typowego, nieogarniętego, spontanicznie przelewającego się błotka. Wrócił parking, wróciły słupki, budki, szlabany, łańcuchy, kolczatki. Wrócił dworzec autobusowy (chyba jedyny w stolicy dworzec bez nazwy), na schodki i murki wrócili pasażerowie (bo ławek tu nie ma). Po co się starać, skoro ci wszyscy turyści już sobie pojechali. Hasło "czy zdążymy przed Euro" już nie ciśnie, można sobie odpuścić.