J.Lowell: „Zwykle bywa, że Ci, którzy nie mają nic do powiedzenia najwięcej czasu poświęcają mówieniu” Pochodzenie zaburzenia.

REKLAMA
Zapewne wielu z Was na przestrzeni swojego życia spotkało się z przypadkiem osoby, która nie mówi. Schorzenie to nazywa się mutyzmem. Osobiście kilka lat temu poznałam nastoletnią dziewczynkę, która cierpiała na tzw. mutyzm selektywny, czyli rozmawiała tylko z najbliższymi osobami. Było to bardzo ładne i zdolne dziecko. Jakie są przyczyny nie mówienia?
Tradycyjnie rozróżnia się dwa typy mutyzmu: organiczny oraz funkcjonalny.
Pierwszy typ wiąże się z 'fizycznym' uszkodzeniem narządów mowy oraz nieprawidłowościami w budowie narządów odpowiadających za mówienie, tj. język, krtań, czy podniebienie. Uszkodzenia mózgu i choroby z nimi związane również wiążą się z organicznym mutyzmem (np. afazja). Pochodzenie tego typu mutyzmu wydaje się być naturalne, gdyż człowiek z powodu uszkodzeń organizmu nie jest w stanie fizycznie wypowiadać słów. Bywa jednak, że przyczyny organiczne są wykluczone, a dziecko lub dorosły nadal nie mówi...
Mamy wówczas do czynienia z mutyzmem funkcjonalnym. Stres lub bolesne przeżycia mogą, według terapeutów i logopedów spowodować taką psychiczną blokadę u człowieka, że przestaje on mówić. Wyróżniamy 3 typu mutyzmu funkcjonalnego, a występują on częściej u dziewczynek niż chłopców a współcześnie jest on określany jako fobia społeczna.
1. mutyzm selektywny (wybiórczy) to rodzaj mutyzmu, który charakteryzuje się tym, że dana osoba komunikuje się tylko z wybranymi przez siebie osobami. Ten typ mutyzmu ujawnia się w wieku 3-5 lat, a terapię dziecka prowadzi się eliminując możliwie niekorzystne negatywne czynniki środowiskowe.
2. mutyzm sytuacyjny- jak nazwa wskazuje, osoba przestaje mówić w związku z jakąś nieprzyjemną i stresującą lub nową sytuacją, jest to schorzenie przejściowe.
3. mutyzm całkowity- określany również jako ‘mutyzm histeryczny’, który polega na tym, że dziecko nie mówi wcale, ewentualnie jedynie wydaje jakieś dźwięki. W mutyzmie tego typu, fizyczne zaburzenia organów mowy są również wykluczone i przyjmuje się, że mutyzm całkowity jest spowodowany jakimś silnym przeżyciem, szokiem, być może tajemniczą sytuacją z dzieciństwa o której rodzina nie chce mówić.
historia mamy Oli o walce z mutyzmem