#TopDekady, czyli dekada polskich seriali. Oto mój subiektywny ranking najlepszych produkcji

W rankingu są głównie seriale telewizji premium. No cóż, seriale mainstreamowe, jak np. "Druga szansa” czy "Diagnoza”, po niezłym, acz nie wybitnym sezonie pierwszym, zwykle wpadają w pułapkę taniości, gołym okiem widać, że robione są na kolanie, byle jak, byle zdążyć na ramówkę i niestety- byle zrobić jak najtaniej. Dzisiaj, kiedy widz ma bezpośredni dostęp do produkcji ze świata, ma skalę porównawczą, trudno zachwycić go byle czym.

Oto mój subiektywny ranking najlepszych, najgłośniejszych, najlepiej zrobionych i zostających w pamięci, polskich seriali mijającej dekady.

Mimo tysięcy zastrzeżeń, problemów z polskimi dialogami, to serial, któremu udało się wzbudzić ogromną dyskusję wśród widzów, poza tym, konia z rzędem temu, kto znajdzie w polskiej produkcji telewizyjnej serial tak doskonale dopracowany i oryginalny pod względem wizualnym. Pod tym względem to zjawisko i klasa sama w sobie.

Najlepszy, obok „Usta Usta” polski serial o związkach, skupiony na tym, co czują i jak o seksie oraz mężczyznach i co o swoich potrzebach erotycznych mówią kobiety, żywe postacie, a nie bohaterki pisemek dla pań czytanych w poczekalni do dentysty albo ginekologa. Dereszowska potrafi nie tylko wyglądać, ale i grać, udowadnia to właśnie tutaj.

Mocna i bez retuszu opowieść o silnej kobiecie, żonie mafioza, w tej roli fenomenalna Agata Kulesza, która w wyniku nagłych okoliczności, musi wziąć sprawy i co ważne, trudną przeszłość, zmarłego męża w swoje ręce. Na głowie ma firmę, mafię, policję, dzieci i skomplikowaną rodzinkę. Niestety zrobiono drugi sezon.

Gabinet psychoterapeuty od kulis i bez nudy czyli koncert gry aktorskiej najlepszych polskich aktorów na kozetce u samego Jerzego Radziwiłowicza. Jak to się oglądało!

Doskonali aktorzy: Ogrodnik, Seweryn, Fronczewski w jednym z najlepszych polskich seriali nie tylko dekady, z genialną piosenką śpiewaną przez Brodkę, niestety ktoś postanowił zepsuć ogólne doskonałe wrażenie ostatnim odcinkiem, który mocno obraził inteligencję widzów…

Polityka i media od najbrudniejszych kulis ze świetnym Marcinem Dorocińskim i Magdaleną Popławską w rolach głównych w jednym z najlepiej wyreżyserowanych seriali dekady. Powinno się go powtórzyć w roku wyborczym, to nie żart.

Jakie to było dobre! Najlepszy serial o związkach, o życiu erotyczno- emocjonalnym zwykłych ludzi nakręcony kiedykolwiek w Polsce. Bez strachu, bez ściemy, bez tabu, za to z poczuciem humoru. No i ta genialna obsada: Wilczak, Perchuć, Bohosiewicz, Różczka, Mecwaldowski, Popławska…

Podlasie, tajemnica, pedofilia, powrót do czasów i dramatów dzieciństwa, porywająca atmosfera opowieści, doskonały scenariusz, muzyka, zdjęcia, no i fantastyczny Michał Żurawski w roli policjanta z wielkim talentem i niespotykanym zapałem do swej pracy, ale też z mega problemami. Oby plotki o drugiej serii potwierdziły się szybko…

Doskonały serial, opowiadający o siedmiu dniach z życia pewnego dilera narkotyków, który przykuł uwagę nie tylko wiernych widzów, stał się „modny”, trzeba go było znać, oglądać, o nim dyskutować, zachwycać się Fryczem, Pazurą, Więckiewiczem czy Nożyńskim i zawzięcie w sieci dyskutować, czy ten ostatni tylko doskonale wygląda, czy jednak jeszcze dobrze gra; to absolutny fenomen popkulturowy, dopracowany w każdym szczególe, do tego sprzedany do wielu krajów świata.

Cała Polska, nawet Robert Lewandowski na twitterze, obstawiał, kto brutalnie zabił w lesie pewną 17-letnią Asię; to była narodowa gorączka, nowy sport narodowy, obstawianie, kto jest mordercą. Serial, chodzi o jego serię pierwszą, skonstruowany doskonale, grany wybornie, wszystko się zgadzało, a już szczególnie Stuhr w roli tytułowej, Damięcki jako Molenda, Cielecka jako jego żonka, Fabijański w roli Kusia i cała zgraja wspaniałej, doskonale dobranej, aktorskiej młodzieży. Niestety nakręcono serię drugą.

Ten serial to złoto, to serial idealny, z sezonu na sezon coraz lepszy, co jest ewenementem w Polsce, gdzie zwykle twórcy uwalają serial po sezonie drugim, niesieni falą samozadowolenia. Trzeci sezon, aktualnie emitowany, jest zdecydowanie najlepszy ze wszystkich dotychczasowych. Tu wszystko jest dobre, składa się w logiczną całość, dopracowane w każdym szczególe, począwszy od terenu przygranicznych Bieszczad, skomplikowane relacje z sąsiadami, przez świetną intrygę sensacyjną związaną z zamachem na tytułową Watahę, z masą odwołań do aktualnej sytuacji polityczno- społecznej, od mafii po nielegalnych pracowników i handel narkotykami i ludźmi, po grę aktorów: Leszek Lichota w roli Rebrowa pokazuje światową klasę. Oby nigdy się nie skończył…