Seks w Twoim Mieście

„O Panie, pornografia za państwowe pieniądze”. Poleciały gromy z jasnego nieba na twórców kampanii promującej bezpieczniejszy seks wśród grupy zgrabnie nazywanej MSM (tj. mężczyźni mający seks z mężczyznami - przypominam, że to nie tylko geje).

Do tego, że w Polsce w zasadzie się nic nie podoba już przywykłam. Sama też to mam, identyfikacja wizualna kampanii Seks w Moim Mieście w ogóle mi się nie podoba, nie wiem dlaczego te gejowskie projekty zawsze stylistyką muszą przypominać reklamy z początku lat dziewięćdziesiątych, ale może ktoś to kiedyś sprawdził, że działa. Gdybym była facetem lubiącym facetów zdecydowanie wolałabym coś w stylu Aidena Shawa dla marki Bytom. Ale mężczyzną nie jestem, więc nad estetyką dłużej się nie rozwodzę.

Nie mam natomiast żadnych wątpliwości co do trafności pomysłu, konceptu i komunikacji kampanii. Akcja działa w przestrzeni klubowej i internetowej, a jej głównym celem jest zmniejszenie liczby zakażeń HIV wśród opisanej grupy. Ponadto kampania, nawiązuje do popularnego w społeczności LGBT serialu co wzmacnia jej rozpoznawalność. Organizatorzy w październiku i listopadzie przeszkolili personel klubów gay-friendly i partyworkerów tak, by mogli swobodnie udzielić odpowiedzi na pytania w stylu: jak uprawiać seks, aby nie zakazić się HIV lub zminimalizować to ryzyko; jak bezpieczniej przyjmować substancje psychoaktywne i jak to wpływa na seks; jak sprawdzić, czy nie jest się zakażonym HIV, innymi chorobami przenoszonymi drogą płciową, co robić w sytuacji zakażenia; gdzie zwrócić się po pomoc.

Nie pozostaje mi nic innego jak odwołać się do kilku fragmentów tego nierzetelnego tekstu.

Artykuł powołuje się na dane z Punktów Diagnostyczno-Konsultacyjnych oraz Państwowego Zakładu Higieny (PZH). Przypominam jednak, że w większości przypadków nie znamy drogi zakażenia HIV, czyli nie możemy nikogo w tej grupie zamknąć albo z niej wykluczyć. Warto też pamiętać, że co trzecia zakażona osoba w Polsce nie wie o swoim zakażeniu. W takiej sytuacji trafniej mówić o „ryzykownych zachowaniach” a nie tworzyć „grupy ryzyka”.

Pewną wiedzę jednak mamy i właśnie jej efektem jest pomysł na kampanię „Seks w moim mieście”.

Podstawowa zasada dobrego przekazu w kampanii społecznej to dostosowanie kodów komunikacyjnych, czyli mówienie tak jak porozumiewa się grupa, do której się kierujemy.

Rząd, a tym samym Ministerstwo Zdrowia ma obowiązek dbać o zdrowie wszystkich obywateli, nie ma tu miejsca dla politycznych fobii. Panu Andrzejowi Jaworskiemu z PiS może się to nie podobać, ale tak jest zapisane w Konstytucji.

Szkoda, że dziennikarze nie mają już w zwyczaju prezentować w swoich tekstach obu stron dyskursu. Nikt nie pokusił się o zapytanie organizatorów dlaczego wybrali taką formę przekazu.

Nie możemy udawać, że żyjemy w idealnym świecie. Zdrowie publiczne to nauka, poświęcona problemom całej populacji. Zjawiska zwiększające niebezpieczeństwo zakażenia HIV, jak najbardziej się do niej zaliczają. Są nimi np. ryzykowane zachowania seksualne, czasem połączone z alkoholem i narkotykami.

Autorzy kampanii „Seks w moim mieście” słusznie kierują się intuicją, że zagrożenia nie znikną ot tak, ale można je znacznie zmniejszyć. Dzięki pełniejszej wiedzy ludzie mogą bardziej świadomie decydować, co robią i jak dbają o bezpieczeństwo własne i partnera seksualnego: „Nikogo nie oceniamy, nie moralizujemy. Promujemy zdrowie jako wartość nadrzędną”.