Kapucynki (Cebus capucinus) starannie wybierają, a następnie przenoszą z miejsca na miejsce kamienne młoty służące do rozbijania orzechów. Kamienie często mają masę połowy wagi ciała dorosłego osobnika!

REKLAMA
Wielokrotne używanie tych samych narzędzi może świadczyć, o starannym i pracochłonnym procesie doboru lub wytworzenia przedmiotu służącego np. do zdobywania pokarmu najdłużej jak to tylko możliwe. Przykładem mogą tu być kapucynki (Cebus capucinus) używające ciężkich kamieni do rozbijania orzechów. Wyszukanie dobrego „młota” jest czasochłonne, więc każdego dnia przenoszą mozolnie ciężki kamień na nowe miejsce żerowania (Schrauf, Huber i Visalberghi, 2008).
Fakt, iż kapucynki mogą myśleć o celu, który chcą osiągnąć z użyciem narzędzi można zaobserwować właśnie podczas zdobywania pożywienia. Małpy, znajdując orzechy, opukują je, aby upewnić się, że nie są puste. Kiedy ocena zawartości wypada pozytywnie, zwierzęta zdzierają z łupiny miękką skórę.
Następnym krokiem jest już ułożenie przysmaku na twardym płaskim kamieniu, tzw. „kowadle”, i uderzanie w orzech przyniesionym zawczasu „młotem”.
Badacze sprawdzili też, czy dobór „młotów” jest przypadkowy. W trakcie eksperymentów podrzucali oni małpom kamienie różniące się wielkością i rodzajem materiału skalnego. Kapucynki jednak zawsze wybierały te z lepszego, mniej kruchego surowca. Zwracały też uwagę na wagę kamienia, dotykały i podnosiły wszystkie prezentowane potencjalne narzędzia (Visalberghi, Addessi, Truppa, Spagnoletti, Ottoni, Izar i Fragaszy, 2009).