Kuglarnia

Miasteczko En, jedyne takie miejsce na świecie, gdzie w Ślepym Zaułku odbudowany został Teatr Miejski, czas bliżej nieokreślony. To w nim toczy się akcja nowej książki Andrzeja Turczyńskiego, choć w przypadku tego właśnie Autora nie powinniśmy przywiązywać większej wagi ani do miejsca, ani czasu, ani nawet realiów życia. To wszystko jest obojętne, bowiem liczy się danie, a nawet poszczególne słowo. Bowiem słowem Turczyński włada po mistrzowsku. Każde ze słów jest niczym perła oprawiana przez wytrawnego złotnika w cenny kruszec. I tym właśnie różni się Turczyński od innych pisarzy, u których znajdziemy jedno, dwa, maksymalnie kilka zwrotów godnych zapamiętania. Tu godnym zapamiętania jest cała książka, bowiem ni chodzi w niej o odpowiedź na odwieczne pytanie- cóż u licha Piszący chciał nam przekazać, tylko jakie wrażenia w nas nią pozostawił. Jeśli więc Czytelniku będziesz przywiązywać zbyt wielką wagę do samej treści, a nie wrażeń, jakie niesie książka, nie sięgaj po nią, bo urazisz tym Autora.

Wróćmy do samej książki. Miasteczko En to miejsce, po którym poruszamy się z wrażeniem kogoś, kto przed chwilą zagryzł wypity kielich spirytusu halucynogennym grzybkiem i teraz ogląda otaczającą go rzeczywistość przez dym z palonego skręta. W takim stanie jesteśmy świadomi, że wszystko może się zdarzyć, więc spodziewamy się wszystkiego, co najdziwniejsze. I dlatego nie dziwi nas, że spotykamy bohaterów przeróżnych książek, jak i przeróżnych twórców, pozornie ze sobą niezwiązanych. O tak, zacny czytelniku, Turczyński skłoni Cię, byś odświeżył, a nawet uzupełnił dawną, szkolną wiedzę. Należysz do mnie, zdaje się mówić Autor, ale nie tylko na czas lektury, zmuszę Cię, byś przez nią zrobił co ze swoim życiem, swoją wiedzą. Ta książka Cię zmieni, jak każda, pisana przeze mnie.

A tego przecież oczekujemy od naprawdę dobrych książek.