Igrzec

Lechosław Herz. Aktor teatralny i radiowy, pisarz, włóczęga i piewca krajobrazu Polski po raz kolejny powraca do nas ze swymi opowieściami. Nie są to jednak historie do jakich nas przyzwyczaił. To nie nasze rodzime krajobrazy widziane z okien autobusu, czy pieszej wędrówki, to nie wydarzenia z naszej historii, związane z odwiedzanymi miejscami są tu najważniejsze. Nasz Autor pisze przede wszystkim o sobie, o swej drodze życiowej, wreszcie o tych chwilach, które czyniły go szczęśliwym. Dzieciństwo przerwane wojną, utrata najbliższych, dorastanie pod opieką troskliwego stryja, wreszcie pierwsze kroki w szkole teatralnej, fascynacje teatrem i pierwsze role. A wszystko to opisane w sposób gawędziarski, plastyczny, opisane językiem godnym wspaniałego przewodnika, bowiem opowieści te dotyczą również odwiedzanych miejsc. Czytając mamy wrażenie, że oto dziadek opowiada wnukom o dawnych dziejach, a wnuki słuchają go z rozdziawionymi ustami.

Zgadliście. To książka o przemijaniu, rozumianym z jednej strony przez pryzmat ludzkiego życia, ale i przemijaniu widzianym z perspektywy zmieniających się pór roku, zmieniających się krajobrazów i barw nas otaczających. To piękna opowieść o życiu może nie do końca kolorowym, ale i niebanalnym. Pojawia się więc u czytelnika refleksja. Wszak nie musimy posiadać wielkich zasobów materialnych, nie musimy być osobą ze świecznika, nie musimy dokonać rzeczy wielkich, by uczynić swe życie niezwykłym. Wystarczy radować się ze spraw małych, z własnej codzienności, by wpleść w swoją szarą codzienność element magiczny.

Wystarczy tylko chcieć.