Oriana Fallaci. To nazwisko znane jest chyba wszystkim, którzy starają się być na bieżąco z wydarzeniami światowymi. Wprawdzie ta wybitna dziennikarka nie żyje od kilku lat, jednak zebrane przez nią materiały, jej spostrzeżenia są bezcennym materiałem dla tych, którzy starają się poznać genezę aktualnych wydarzeń światowych.
REKLAMA
Do swoich wywiadów przygotowywała się jak do walki. Traktowała swojego rozmówcę jak przeciwnika. Tylko dzięki temu mogła odsłonić jego prawdziwe oblicze, zrozumieć motywacje, jakimi kierowali się w swoim życiu rozmówcy. Fallaci chciała zrozumieć swoich rozmówców, wiedziała, że tylko przez atak sprowokuje ich do szczerych wypowiedzi, do tego, by mogli przedstawiać własne racje. Również jej rozmówcy starali się dobrze przygotować do rozmowy z dziennikarką. Każdy z nich pamiętał o tym jak wyglądał wywiad z Chomeinim lub Kadafim. Każdy też liczył, że w rozmowie tej on będzie górą.
Władza podobno uderza do głowy i demoralizuje. Władza absolutna demoralizuje w sposób szczególny. Widać to z wywiadów, jakie Fallaci przeprowadziła z Chomeinim i Kadafim. Obaj strojący się w szaty wielkich ludzi, obaj mający wielką charyzmę pokazali się swej rozmówczyni jako ludzie, którzy tak naprawdę są mierni. Ich wielkość polegała tylko na przekonaniu o niej otoczenia, co w połączeniu z terrorem i populistycznymi hasłami pozwoliło im na występowanie w roli mniej lub bardziej faktycznego obrońcy ludu.
Nie mniej interesujący są inni rozmówcy Oriany Fallaci- Robert Kennedy, Dalaj Lama, Lech Wałęsa, Mieczysław Rakowski, Den Xiaoping czy Ariel Szaron. Mnie jednak zainteresowały rozmowy z ludźmi, którzy pozornie władzy nie sprawowali- chodzi o palestyńskich terrorystów- Raszida Abhedo i Faruku Kadumim. Wywiady te odsłaniają cynizm ludzi, którzy na swoich ustach mają wzniosłe hasła wolności narodowej, niezależności czy też równouprawnienia kobiet i mężczyzn. Rozmowy te nie pozostawiają złudzeń – bliskowschodni proces pokojowy przypominać będzie poszukiwania białego nosorożca. Niestety z perspektywy czasu widzimy, że Oriana Fallaci miała rację. Właściwie to należy się dziwić, że te właśnie dwa wywiady nie są wykorzystywane przez proizraelskich aktywistów….
Władza podobno uderza do głowy i demoralizuje. Władza absolutna demoralizuje w sposób szczególny. Widać to z wywiadów, jakie Fallaci przeprowadziła z Chomeinim i Kadafim. Obaj strojący się w szaty wielkich ludzi, obaj mający wielką charyzmę pokazali się swej rozmówczyni jako ludzie, którzy tak naprawdę są mierni. Ich wielkość polegała tylko na przekonaniu o niej otoczenia, co w połączeniu z terrorem i populistycznymi hasłami pozwoliło im na występowanie w roli mniej lub bardziej faktycznego obrońcy ludu.
Nie mniej interesujący są inni rozmówcy Oriany Fallaci- Robert Kennedy, Dalaj Lama, Lech Wałęsa, Mieczysław Rakowski, Den Xiaoping czy Ariel Szaron. Mnie jednak zainteresowały rozmowy z ludźmi, którzy pozornie władzy nie sprawowali- chodzi o palestyńskich terrorystów- Raszida Abhedo i Faruku Kadumim. Wywiady te odsłaniają cynizm ludzi, którzy na swoich ustach mają wzniosłe hasła wolności narodowej, niezależności czy też równouprawnienia kobiet i mężczyzn. Rozmowy te nie pozostawiają złudzeń – bliskowschodni proces pokojowy przypominać będzie poszukiwania białego nosorożca. Niestety z perspektywy czasu widzimy, że Oriana Fallaci miała rację. Właściwie to należy się dziwić, że te właśnie dwa wywiady nie są wykorzystywane przez proizraelskich aktywistów….
Nie przegap żadnej ważnej wiadomości i obserwuj nas w Google News!