Zanim zdecydujesz się na obiad z osobą niepełnosprawną, sprawdź, czy sama jest strawna.

REKLAMA
Wyobraź sobie, że spotykasz osobę niepełnosprawną na ulicy, przyjęciu, w urzędzie, pracy, na uczelni lub obozie integracyjnym. Czy czujesz wtedy lekkie podenerwowanie, zażenowanie, skrępowanie, a przede wszystkim obawę przed nieznanym? Słusznie. Są pewne typy ludzi z doświadczeniem niesprawności, z którymi osobiście nie polecałabym siadać do jednego stołu. Oto mój autorski ich opis. O pomoc poprosiłam znane wszystkim postacie z Kubusia Puchatka.

1. Czarno-widzący Kłapouchy. Osoba ta zajmuje się narzekaniem, dlatego zwykle stoi w miejscu. Podczas, gdy ktoś udziela jej doraźnej pomocy, narzeka na innych. Raczej nie podziękuje za poświęcony jej czas. A kiedy osoba pomagająca się oddali, zacznie i na nią narzekać. Renta jest zbyt niska, praca zbyt błaha lub trudna, warunki mieszkalne nie do wytrzymania, bariery nie do pokonania.
Uwaga! Narzekactwo to zaraźliwa choroba, podobnie jak zły nastrój. Spróbuj w swej naiwności zaproponować zmiany Kłapouchemu lub poprosić o pomysł na nie. Kłapouchy narzekał będzie na twoje próby poprawienia jego sytuacji, jest przecież ona beznadziejna i niezmienna. A biedny Kłapouch nic nie może na to poradzić. Może ci jedynie podziękować za Twoje dobre chęci soczystym przekleństwem.

2. Puchatek o bardzo małym rozumku. To ktoś, kto wiecznie nosi różowe okulary. Jest to interesujący typ, który w pierwszym zetknięciu napawa optymizmem i jest dość pociągający. Niestety, potem bywa uciążliwy. Jak długo można się czymś ekscytować? Świata nie widzieć poza sprawami, którymi aktualnie się Puchatek pasjonuje? Będziesz słuchać o różnych rodzajach miodku wciąż i wciąż nawet, jeśli zasygnalizujesz, że masz tego dość. Czy Puchatek potrafi przewidzieć konsekwencje swoich działań? Oczywiście, że nie. Dlatego nigdy nie wiesz, co wyniknie ze wspólnie podejmowanych inicjatyw.
Pszczoły, wysokość, niebezpieczeństwo, tego Puchatek raczej nie zauważa. Ty zaś pamiętaj, że zwykle cel nie uświęca środków. A jeśli owych inicjatyw nie podejmiesz? Oj, Puchatek nasz wywierci ci dziurę w brzuchu, aż do kręgosłupa. Zamęczy do utraty tchu. Nawet się nie spostrzeżesz, jak przeciągnie cię przez wszystkie bagna świata bądź każe skakać ze sobą ze spadochronu. Bądź prawie pewien, że zaprzęgnie do pomocy w organizacji, której nazwy nie potrafisz wymówić. Nie wspominając o zrozumieniu głównego jej przesłania.

3. Postać nie występująca w Puchatku, roboczo zwana Pijawką. Pijawka zawsze wie u kogo warto szukać pomocy. Szóstym chyba zmysłem znajduje naiwnych, dobrodusznych wrażliwców, w których hierarchii pomaganie innym jest wysoko stojącą wartością. Uwierz mi, jeśli posiadasz odrobinę tych cech, Pijawka może zaatakować. Zrozumiesz w jednej chwili, że jesteś jedyną na świecie osobą, która może pomóc naszej Pijawce. Sprytnie korzysta z wszelkich dofinansowań, darmowych kursów i szkoleń, uważając, że ma wciąż zbyt mało. Każdy dzień jest jej ostatnią szansą, a każdy człowiek ostatnią deską ratunku.
Typowa pijawka opiwszy się twojej krwi odczepi się i pójdzie jeść dalej. Po co jej wypluty z sił anemik? Możesz odnieść wrażenie, że poza tobą nie ma nikogo, kto jej pomaga, że świat jest okrutny, a gdy ty zerwiesz kontakt, Pijawka umrze z głodu. Mylisz się. Nie ma bowiem na świecie nic prostszego dla Pijawki, od znalezienia kolejnej ofiary.

4. Przemądrzałe Króliczysko. Typ zwykle silnie roszczeniowy. Jeśli będziecie uczestniczyli razem w jakiejś sprawie, on zbierze laury. Zrobisz coś dla Królika, to będzie wyłącznie jego zasługa. Uważa, że jemu należą się wszystkie dofinansowania i wyróżnienia. Sięga po cudze, jak po swoje, wykorzystując przy tym niepełnosprawność. Niepełnosprawność posłuży mu jako tarcza w dotarciu do celu. Dzięki niej krócej będzie stał w kolejce do lekarza oraz sprawi, że coś gratisowo dostanie. Dostanie oczywiście dlatego, że mu się to należy. Egoistyczny Królik nie okazuje zazwyczaj wdzięczności, chyba, że mu się to opłaca.
Warto zauważyć, że wywyższa się, często nie wprost, ponad innych, nie ma znaczenia, sprawnych, czy nie. Ci sprawni zawsze zachowują się w taki to a taki karygodny sposób, a niepełnosprawni? Cóż, to marudy siedzące w domu. Jest prawdopodobnie najbardziej inteligentny spośród wymienionych typów. Przedzierzgnie się bez większych trudności w Pijawkę, Kłapouchego bądź Puchatka, zależnie od potrzeb.

5. Bojaźliwy Prosiaczek. Sztuką jest iść przez życie ze swoim lękiem pod pachą. Prosiaczek tego nie potrafi. Biedaczysko, często potrzebuje Puchatka, by się za nim schronić. Czuje się mały, łatwo zniszczalny, często nieważny. Jeśli zupełnym przypadkiem mu się coś uda, w kilka sekund na kilkadziesiąt sposobów to zaneguje. A rzadko mu się będzie udawało, ponieważ Prosiak w siebie nie wierzy prawie wcale, zatem nie wychodzi z inicjatywą, nie doświadcza większych sukcesów, ni porażek.
Prosiaczek nie wierzy w siebie, więc jak ma wierzyć w innych? On innym zazwyczaj zazdrości. Nie znajdziesz u niego wsparcia dla własnych projektów. Podobnie jak Kłapouchy znajdzie mnóstwo przeszkód, które staną ci na drodze. Rzadko się natkniesz na Prosiaczka, ponieważ zwykle nie wychodzi on z domu. Odnoszę jednak wrażenie, że Prosiaczysko jest najbardziej rozwojową postacią w tej bajkowej krainie. O ile uda się przebić przez bariery negacji i niedoceniania zasług własnych.
Nie jest dla mnie aż tak istotne, czy się zgodzisz z moją klasyfikacją. Po prostu ją przemyśl, zdejmując na chwilę z oczu różowe okulary poprawności politycznej. Jeśli spotkasz bądź spotkałaś/eś osobę niepełnosprawną, która cię wkurzyła, pamiętaj, że to niekoniecznie jest twoja wina. Nie czuj się winny tylko dlatego, że ktoś nie ma ręki, nogi, czy oka.