Pistorius a sprawa polska

I tu przekornie zadam pytanie: co działoby się gdyby ów pan Pistorius był Polakiem i w naszym kraju przyszłoby mu ponosić odpowiedzialność? Jakie byłyby nagłówki w prasie, w portalach internetowych…? Jak oceniany byłby sędzia wydający wyrok uwalniający go od odpowiedzialności za zabójstwo…?

Pretorię i Koszalin dzielą tysiące kilometrów. To miejsca usytuowane na dwóch różnych półkulach, a ich odległość od siebie podkreśla stosunek do obydwu wspomnianych rozstrzygnięć.

Te światy to także żywy dowód na różną kulturę prawną i dojrzałość społeczeństw. Nie, to zbyt dyplomatyczne określenie: na niedojrzałość polskiego społeczeństwa. Społeczeństwa, w którym od czasów niejakich Kargula i Pawlaka obowiązuje zasada, że „sąd sądem, a sprawiedliwość musi być po naszej stronie”; w którym publiczne polemizowanie z sądami i sędziami odbywa się na porządku dziennym. A przecież głos sędziego jest stłumiony, ograniczony wyłącznie do sali sądowej, względnie do sporządzanego przez niego uzasadnienia pisemnego. I co gorsza głosem tym niezwykle łatwo manipulować, uwypuklając elementy korzystniejsze dla udowodnienia z góry założonej tezy.

Łatwo stwierdzić, że sąd skazując na karę, na przykład 12 lat pozbawienia wolności za wypadek komunikacyjny, popełniony przez nietrzeźwego kierowcę, jest niezwykle łagodny. Ale tak samo można podkreślić, że to kara maksymalna za dany czyn przewidziana, kara ledwie o trzy lata niższa od kar wymierzanych często sprawcom zabójstw, w szczególności tych z użyciem noża kuchennego i pod znacznym wpływem alkoholu. I co najważniejsze, że jest to kara nie odbiegająca zasadniczo swą surowością od rozstrzygnięć ferowanych przez sądy w państwach europejskich.

Naturalnym jest, że media poszukują i będą poszukiwać sensacji, czegoś co sprzeda się społeczeństwu. Śmiem jednak twierdzić, że to popyt kształtuje podaż. Brak edukacji prawnej społeczeństwa, poczucie bezkarności w krytyce (ach ci osławieni hejterzy) i coraz niższe standardy kultury, wymuszają wręcz taki stan.