Polska bieda ma twarz dziecka

Jaki jest powód tych zatrważających statystyk? Błędny model polityki społecznej. Ulga prorodzinna, zamiast usług publicznych. W pełni korzystają na tym tylko rodziny z klasy średniej i wyższej, głównie z dużych miast. Rodziny rolnicze z ulgi nie korzystają w ogóle, rodziny o niższych dochodach mogą nie są w stanie skonsumować jej w całości.

Państwo usług publicznych to państwo, gdzie dentysta jest szkole. To państwo, gdzie w szkole jest ciepły posiłek. To państwo, gdzie dzieci w szkole otrzymują podręcznik. Zamiast korepetycji w szkole są zajęcia pozalekcyjne. A do szkoły i ze szkoły dziecko podróżuje wygodnym i bezpiecznym transportem publicznym.

Jasne, podręcznik rząd zamierza zapewnić. To zmiana w dobrą stronę – za to trzeba rząd pochwalić. Ale jedna jaskółka nie czyni wiosny. Potrzebne są poważne zmiany systemowe. Tak naprawdę potrzebujemy resetu państwa w zakresie polityki społecznej.

Ze swojej strony mam za sobą ciężką batalię ws. banków żywności, czyli pomocy żywnościowej dla najuboższych. W kończącej się kadencji Parlamentu Europejskiego istniało poważne zagrożenie, że program ten zostanie wygaszony. Na szczęście udało się temu zapobiec. Mam do tego tematu stosunek bardzo emocjonalny. Sam bowiem tworzyłem w Polsce system banków żywności. Będę go bronił do końca. Aby polska bieda nie miała twarzy dziecka.