10 najważniejszych teledysków 2014

Trzeba przyznać, że to teledysk naprawdę na światowym poziomie. Przypomina czasy świetności indie rocka i klipy takich zespołów jak chociażby Arctic Monkeys i The Kooks. Podsiadło, poza świetną warstwą muzyczną, sprawdza się też świetnie jako aktor. Jest wiarygodny, a teledysk tak letni i młodzieńczy, jak tylko można. Ukłony w stronę reżyserki, Anny Maliszewskiej!

Miłość nie jedno ma imię, ale wszyscy mimo to kochamy w podobny sposób. Shura w teledysku do "Touch" zestawia ze sobą przeróżne pary usychające z miłości do drugiej osoby - starszej, młodszej, innej płci, czarnej czy białej. Eteryczny obrazek ukazujący może i w ugładzony oraz trochę odrealniony sposób pocałunki, jednak czy to nie właśnie tak wygląda to w naszych głowach?

Kiedy siwiutka St. Vincent szykuje klip, nigdy nie wiadomo, jak to się skończy. W "Digital Witness" zdaje się być częścią obrazów Mondriana. Blokuje kolorami, a ludzie są mało ludzcy i gdyby nie ich człowiecza forma, można byłoby określić ich mianem robotów. Stukanie palcami, siedzenie, marsz i obracanie ołówka to jedne z najbardziej energicznych i oryginalnych czynności w całym filmie. No ale w końcu wszyscy jesteśmy trochę jak "digital witnesses".

Zdolne młodzieniaszki z Disclosure nie próżnują i produkują hit za hitem. "Grab her" to delikatnie surrealistyczny teledysk o pracy w korporacji. Głupie żarty szefa, zmęczone twarze i spięte pośladki pracowników, a do tego lecące pod sam sufit przeróżne przedmioty - karteczki, złote rybki, napoje, komputery. Nie wiadomo o co chodzi, a szef szefów tańczy i śpiewa.

Skandynawia to kopalnia talentów i wiadomo to nie od dziś. Jednak gdy wspólne siły połączą (ponownie!) popowa gwiazda Robyn, która zaczynała w latach 90. w klimatach Britney i Christiny, oraz techno duet Royksopp, oczywistością jest, że wyjdzie z tego smakowity kąsek. Nagrali razem kilka mocnych teledysków w tym roku, jednakże ten wspierany przez H&M robi największe wrażenie. "Sayit" to mocna dawka elektronicznych dźwięków zobrazowanych czarno-białym, lekko psychodelicznym klipem. Oni zamaskowani, ona na biało z misternymi skrzydłami, pies wyszczekujący: "I. Want. You." i kura uderzająca łapką do rytmu. Jeśli dodamy do tego przycinającą się taśmę, powtarzający się obraz, zanieczyszczenia i wszystkie dropy tego świata, powstanie teledysk, który zapętla się z opadniętą szczęką.

Mocny teledysk z przesłaniem. Królowa Beyonce, która podczas Wyborów Miss wyśpiewuje frazę: "Perfection is a disease of a nation" jest wiarygodna jak mało kto. W pięknie zrealizowanym i dopracowanym klipie pani Carter występuje jako jedna z uczestniczek konkursu piękności. Wszystkie dziewczyny się starają, każda chce być uznana najpiękniejszą i dąży po trupach do celu. Jest jedzenie wacików, katowanie się ćwiczeniami, wybielanie, naciąganie, wstrzykiwanie kwasów to tu, to tam i trochę łez. "Jak może być inaczej, skoro wszyscy wokół wmawiają nam, że musimy być piękni i idealni?" zdaje się pytać Beyonce. Pomysł ocierający się o banał, jednakże poruszający i zdający swój egzamin - blisko siedemdziesiąt milionów wyświetleń nie może kłamać. A jakie jest główne przesłanie Queen B? Życiową aspiracją powinno być bycie szczęśliwym.

Chociaż FKA twigs już w 2012 roku wydała swoją debiutancką "Ep", to jednak odkryciem okrzyknięto ją dopiero teraz, gdy wydała długogrający krążek i wypuściła teledysk do "Two weeks". Tu Twigs w przedziwnej koronie i oblana złotem siedzi na tronie niczym starożytna bogini, a u jej stóp tańczą jej miniaturowe podobizny. Złoto, antyk, niegrzeczne teksty i hipnotyzująca melodia. Tahliah Debrett Barnett to dziewczyna, której nie da się zaszufladkować do jednego gatunku muzycznego, a ona sama jest kreatywna jak mało kto.

Roztańczona Kiesza to nasza sentymentalność. Kiesza tęskni za "najntisem" i śpiewa niczym tamtejsze gwiazdki: rytmiczy pop, chwytliwy i ultraprosty refren, bit porywający do tańca. Piosenkarka i jej producent, Rami Samir Afuni, otwarcie przyznają się do swoich inspiracji muzyką taneczną z lat 90. Widać to też doskonale w klipie, gdzie piosenkarce - swoją drogą ucharakteryzowanej na starsze koleżanki po fachu sprzed kilkunastu lat - towarzyszy ogrom tancerzy, a i ona sama całkiem nieźle radzi sobie z tanecznymi krokami i przez blisko pięć minut nie wypada z rytmu. Co więcej - to film, który został nakręcony jednym ujęciem! Aż trudno sobie wyobrazić, ile było pracy i treningów, aby za jednym razem wszystko wyszło gładko.