Grzane wino z sokiem malinowym – czyli przeczekujemy śnieżycę

Przeczekiwanie obfitych opadów śniegu jest zresztą zwyczajem, który zaczerpnęliśmy z młodzieńczych lektur powieści Jamesa Curwooda. Tam właśnie występuje, świetna zresztą, postać starego Indianina Mukokiego, który, wyczuwając nadchodzącą śnieżycę, karze młodziankom nazbierać chrustu, uszczelnić okna i ściany starej opuszczonej chaty, a następnie zawija się w futra i idzie spać, żeby przeczekać kilkudniowe załamanie pogody. Zaiste wielka mądrość, wieloletnim doświadczeniem poparta, przebija z zachowania tego dzielnego Indianina. Przeczekiwanie śnieżyc powinno być zwyczajem, dotyczącym wszystkich: Indian, bladych twarzy, wielkich polityków i zwykłych szarych obywateli, którzy muszą się z nimi męczyć. No, może jednym wyjątkiem powinny być służby oczyszczania miasta, ale tu już nic poradzić się nie da – taka praca.

Niestety, ponieważ zwyczaj ten nie wszedł jeszcze na stałe do kalendarza naszych świąt państwowych, jutro trzeba będzie odkopać śnieg sprzed drzwi i przedrzeć się do pracy. W poniedziałek bowiem nie czeka nas kolejna przygoda w kanadyjskiej puszczy, ale mroźna rzeczywistość tłocznego miasta. Ale póki jest to perspektywa jeszcze odległa, grzejemy się przy kominku i sączymy grzane wino.

Składniki:

Przygotowanie:

Wino wlewamy do garnka i doprowadzamy do wrzenia. Redukujemy ogień i dodajemy przyprawy. Gotujemy na wolnym ogniu przez ok. 5 minut. Zdejmujemy z ognia i dodajemy umyte, sparzone a następnie pokrojone w ósemki pomarańcze. Mieszamy i odstawiamy na 5 minut. Kiedy grzaniec nieco się przestudzi dodajemy syrop z malin i sok z cytryny. Dokładnie mieszamy. Wlewamy do kamionkowych kubeczków przez sitko, żeby odsączyć kawałki przypraw.