Obłuda i absurd ataków na potrzebną i ważną dla nas naukę, nazywaną dla potrzeb propagandowych "ideologią", przypomina mi "nielogiczne zawiłości" brutalnie bezwzględnych ataków na wolność obywatelską i podłych działań przeciw prawom obywatelskim za PRL. Co gorsza, pobrzmiewa tu - niczym obudzone strachy sprzed wieków - archaiczny język kontrreformacji, sprytnie zamieniony w język kontr-nowoczesności. Nikt już chyba nie wątpi, że w tej mieszance fałszu, nienawiści i przekłamań chodzi o sprzeciwienie się próbom zreformowania i unowocześnienia instytucji, która wszelkimi sposobami stara się odwrócić uwagę od swoich poważnych problemów z pedofilią. Z zażenowaniem i niesmakiem obserwujemy to, co dzieje się w mediach i polityce w kwestii walki z nowoczesnym światem i nauką podszytej religianctwem bigotów. To co się wyprawia mieści się w prostym opisie odnoszącym się do zjawisk tak absurdalnych w swojej głupocie, że aż niebezpiecznych - "jednocześnie i śmieszne i straszne". Akceptacja tego, to przyzwolenie na współczesną odmianę dulszczyzny, szowinizm, przemoc i dopuszczenie i pogłębianie nierówności, które niszczą i frustrują to społeczeństwo. Potrzebny, nie, wręcz konieczny jest głos rozsądku. W obronie oczywistych dóbr: równości i wolności. W obronie prawa do nowoczesnego życia i godnego, swobodnego korzystania z dorobku nauki i kultury. Zostałam wychowana w etosie równości, prawa do wolności i racjonalnego wyboru. W poszanowaniu dla nauki i postępu. Dzięki równouprawnieniu i prawom kobiet do nauki moja babcia Nelly Egiersdorff zaczęła studia na Wydziale Filozofii UW zaraz po odzyskaniu niepodległości w 1920. W naszej rodzinie była zapewne "genderystką" i chwała jej za to! Zarówno Babcia, Mama jak i ja pracując zawodowo wychowałyśmy, wspólnie ze swoimi partnerami, dzieci w rodzinie jak najbardziej genderowej, której naturalne zachowania (niekoniecznie konwencjonalne, jak mówiła Babcia), i poszanowanie wolnej woli skutkowały tym, że każdy i każda wg swoich możliwości miał i miała prawo do pełnego, godnego życia. I całe szczęście.
W sprawie wyjaśnienia stanowiska rządu RP wobec budzącej niepokój społeczny kampanii przeciw „ideologii gender” w kontekście zobowiązań Polski do prowadzenia polityki równościowej.
W Polsce prowadzona jest od paru miesięcy kampania przeciwko „ideologii gender”, chętnie eksponowana w mediach.
Dotychczasowym punktem kulminacyjnym w tym dezinformującym społeczeństwo dyskursie był odczytywany w kościołach List Episkopatu Polski na Dzień Świętej Rodziny, tworzący wizję przeciwnika odpowiedzialnego za „dewastację rodziny”, upadek moralny, a zwłaszcza za zjawisko nazywane „seksualizacją dzieci”. To ostatnie pojęcie stało się powtarzanym w wystąpieniach przeciwników równości płci hasłem, zarzewiem konkretnych działań politycznych, utworzenia zespołu parlamentarnego "Stop ideologii gender". Oddziaływanie opartego na nieprawdzie twierdzenia, iż tajnym planem osób wyznających „ideologię gender” jest deprawowanie najmłodszych, może spowodować groźne konsekwencje.
Język kampanii przeciw „ideologii gender” nosi cechy mowy nienawiści. Powołuje bowiem do życia niekonkretne i częściowo abstrakcyjne byty – „gender”, „genderyści”, „ideologia gender” – i zarazem obarcza je winą za wszelkie negatywne procesy społeczne, aż po zarzuty działań przestępczych, takich jak nakłanianie do pedofilii. Po skonstruowaniu wroga jako grupy wyobrażonej, mowa nienawiści zawsze obraca się jednak przeciw konkretnym osobom, skutkując realnymi konsekwencjami w ich życiu.
Można więc sądzić, iż „genderyści”, w tym naukowcy, nauczyciele, artyści, działacze społeczni będą w najbliższej przyszłości narażeni na eskalujące ataki. Ich dorobek zawodowy, zasługi dla wspólnoty, są dziś kwestionowane, a prawo do bezpieczeństwa zagrożone. Osoby prowadzące badania naukowe nad tożsamością płci, a także szkolenia, pomagające wdrażać politykę gender mainstreaming budującą społeczeństwo oparte na zasadach równości, a także będącą warunkiem partycypacji w podziale środków unijnych, podlegają w obecnej sytuacji stygmatyzacji jako współwinne działaniom przestępczym na polskich dzieciach.
W tej sytuacji zwracamy się do Pana Premiera z prośbą o wyjaśnienie stanowiska Rządu RP w sprawie polityki równościowej, z której wprost wynikają postulaty przezywane obecnie „ideologią gender”. Opinia publiczna powinna otrzymać z najbardziej wiarygodnego źródła informację na temat realizacji polityki, której podstawę stanowią Konstytucja Rzeczpospolitej Polskiej, ratyfikowane przez Polskę Konwencje Organizacji Narodów Zjednoczonych, Traktaty Unii Europejskiej, Dyrektywy Unijne i Strategia Europa 2020. Wśród zarzutów godzących w „genderystów” pojawia się wizja „podstępnego działania”. Wyjaśnienia wymaga więc rodzaj zobowiązań, które wypełnia (lub nie) Polska jako kraj członkowski Unii Europejskiej. Przypominamy, że atakowana grupa wspomaga wiedzą prowadzenie w Polsce działań na rzecz równości płci, w tym przyjęcie zasady gender mainstreaming, a obecnie została obarczona winą za w pełni jawne, legalne i wpisane w program rządu działania na rzecz równości, nazywane przez przeciwników „podstępną deprawacją”.
Co stanie się, gdy naukowcy, eksperci, działacze społeczni uznają swoją pracę za zbyt niebezpieczną lub niezgodną z interesem państwa i przestaną ją wykonywać? Czy Polska będzie w stanie wywiązywać się ze swoich zobowiązań międzynarodowych i partycypować w programach Unii Europejskiej? Czy realizowane dotychczas programy naukowe, edukacyjne, kulturalne, społeczne, infrastrukturalne, zawierające wymóg działań równościowych, były oparte na obowiązującym w Polsce prawie?
Czy podział środków z Europejskiego Funduszu Społecznego w programie Kapitał Ludzki, dokonywany za pośrednictwem ministerstw Pana rządu, odzwierciedlał cele cywilizacyjne autoryzowane przez Pana gabinet?
Interesuje nas zwłaszcza, jako naukowców, czy i w jaki sposób Rząd RP będzie wspierał przestrzeganie zasady gender equality w projektach zgłaszanych Komisji Europejskiej do Programu Ramowego Horyzont 2020. Mówiąc inaczej, czy podkreślany w tym programie wymóg równości kobiet i mężczyzn będzie nadal częścią polityki państwa polskiego? To pytanie szczególnie zasadne, gdyż w Horyzoncie 2020 priorytetem jest równość płci w nauce, a obecnie kwestionuje się naukową prawomocność badań, mających na celu dostarczenie podstawowej wiedzy na temat tejże równości. Dodać warto, iż Horyzont 2020 wspomaga realizację Strategii Europa 2020 oraz dążenie do spójności gospodarczo-społecznej i terytorialnej.
Od roku 2014 Program Operacyjny Kapitał Ludzki zastąpiony zostaje przez Program Operacyjny Wiedza Edukacja Rozwój (w skrócie PO WER). Równość szans i zapobieganie dyskryminacji oraz Równość płci zostały w tym programie uznane za dwie z
trzech zasad horyzontalnych.
Oczekujemy od Pana Premiera wyraźnej deklaracji dotyczącej realizowanej dotychczas i planowanej polityki, wynikającej ze zobowiązań międzynarodowych oraz zapisów Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej. Chcemy, by opinia publiczna zrozumiała, co oznaczają w języku współczesnego świata, czym są praktycznie dla Polek i Polaków hasła, których karykaturalnymi wersjami straszeni są rodzice nieletnich dzieci. Wspólnie jesteśmy bowiem odpowiedzialni za uświadomienie opinii publicznej, że nie istnieje żadna inna „ideologia gender” poza wywiedzioną z praw człowieka zasadą równości kobiet i mężczyzn.
Lista sygnatariuszy
prof. Inga Iwasiów, Uniwersytet Szczeciński
dr Agata Adamiecka-Sitek, Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego
dr Monika Rudaś-Grodzka, Instytut Badań Literackich PAN
dr Iwona Kurz, Uniwersytet Warszawski
Kazimiera Szczuka, Gender Studies IBL PAN
dr hab. Monika Bakke, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza
dr Tomasz Basiuk, Uniwersytet Warszawski
dr Joanna Bator
prof. Agata Bielik-Robson, Instytut Filozofii i Socjologii PAN, University of Nottingham
prof. Anna Izabela Brzezińska, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza
prof. Anna Burzyńska, Uniwersytet Jagielloński
dr Agata Chałupnik, Uniwersytet Warszawski
prof. UW, Bożena Chołuj, Uniwersytet Warszawski
prof. Przemysław Czapliński, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza
dr Katarzyna Czeczot, Instytut Badań Literackich PAN
dr hab. Tatiana Czerska, Uniwersytet Szczeciński
dr Maciej Duda, Gender Experts Poznań
prof. Krystyna Duniec, Instytut Sztuki PAN
dr Kinga Dunin, Krytyka Polityczna
prof. Paweł Dybel, Instytut Filozofii i Socjologii PAN
prof. IS PAN Anna Engelking, Instytut Slawistyki PAN
dr Julia Fiedorczuk, Uniwersytet Warszawski
dr Monika Frąckowiak-Sochańska, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza
prof. Małgorzata Fuszara, Uniwersytet Warszawski
dr Agnieszka Gajewska, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza
prof. UAM Grażyna Gajewska, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza
dr Arleta Galant, Uniwersytet Szczeciński
dr Magdalena Grabowska, Uniwersytet Warszawski
prof. UG Ewa Graczyk, Uniwersytet Gdański
dr Agnieszka Graff, Uniwersytet Warszawski
prof. IS PAN Irena Grudzińska-Gross, Instytut Slawistyki PAN
prof. UAM Ewa Guderian-Czaplińska, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza
PD dr hab. Brigitta Helbig-Mischewski, Humboldt-Universität
prof. Maria Janion, Instytut Badań Literackich PAN
dr Bożena Keff, Żydowski Instytut Historyczny im. Emanuela Ringelbluma
r. pr. dr Karolina Kędziora, Polskie Towarzystwo Prawa Antydyskryminacyjnego
prof. Krystyna Kłosińska, Uniwersytet Śląski
dr hab. Jacek Kochanowski, Uniwersytet Warszawski
prof. Leszek Kolankiewicz, Uniwersytet Warszawski
dr Elżbieta Korolczuk, Södertörn University
prof. Dariusz Kosiński, Uniwersytet Jagielloński
dr Agnieszka Kościańska, Uniwersytet Warszawski
prof. WSNHiD Izabela Kowalczyk, Wyższa Szkoła Nauk Humanistycznych i Dziennikarstwa w Poznaniu
dr Justyna Kowalska-Leder, Uniwersytet Warszawski
Beata Kozak, czasopismo feministyczne „Zadra”
dr Joanna Krakowska, Instytut Sztuki PAN
prof. Ewa Kraskowska, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza
dr Dorota Krawczyńska, Instytut Badań Literackich PAN
dr Grażyna Kubica-Heller, Uniwersytet Jagielloński
prof. Joanna Kurczewska, Instytut Filozofii i Socjologii PAN
prof. UW Michał Kuziak, Uniwersytet Warszawski
dr Sylwia Kuźma, Uniwersytet Warszawski
prof. Anna Kwiatkowska, Instytut Psychologii PAN
dr hab. Andrzej Leder, Instytut Filozofii i Socjologii PAN
prof. Jadwiga Linde-Usiekniewicz, Uniwersytet Warszawski
dr Małgorzata Anna Maciejewska, Gender Studies IBL PAN
dr Lena Magnone, Uniwersytet Warszawski
dr Ewa Majewska, Gender Studies UW
dr hab. Joanna Mizielińska, Instytut Psychologii PAN
dr Paweł Mościcki, Instytut Badań Literackich PAN
dr Agnieszka Mrozik, Instytut Badań Literackich PAN
dr Katarzyna Nadana-Sokołowska, Instytut Badań Literackich PAN
prof. Anna Nasiłowska, Instytut Badań Literackich PAN
prof. UJ Grzegorz Niziołek, Uniwersytet Jagielloński
prof. Ryszard Nycz, Uniwersytet Jagielloński
dr Magdalena Piekara, Uniwersytet Śląski
Joanna Piotrowska, Fundacja Feminoteka
prof. Piotr Piotrowski, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza
prof. Monika Płatek, Uniwersytet Warszawski
prof. UAM Krzysztof Podemski, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza
prof. Tomasz Polak, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza
prof. Dobrochna Ratajczakowa, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza
Marta Rawłuszko, Gender Studies IBL PAN
dr hab. Paweł Rodak, Uniwersytet Warszawski
dr Ewa Rumińska-Zimny, Prezeska Międzynarodowego Forum Kobiet Nauki i Biznesu przy SGH, Członkini Rady
Programowej Kongresu Kobiet
Paula Sawicka, „Otwarta Rzeczpospolita”
Agnieszka Siekiera, Fundacja. Równość. Info
prof. Renata Siemieńska, Uniwersytet Warszawski
dr Katarzyna Sierakowska, Instytut Historii PAN
prof. Małgorzata Sugiera, Uniwersytet Jagielloński
prof. Małgorzata Szpakowska, Uniwersytet Warszawski
prof. UW Magdalena Środa, Uniwersytet Warszawski
prof. Joanna Tokarska-Bakir, Instytut Slawistyki PAN
dr Sławomira Walczewska, Fundacja Kobieca eFKa
dr Błażej Warkocki, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza
prof. Marek Zaleski, Instytut Badań Literackich PAN
prof. IS PAN Anna Zielińska, Instytut Slawistyki PAN
prof. Eleonora Zielińska, Uniwersytet Warszawski
dr Izabela Filipiak, Uniwersytet Gdański
Zuzanna Janin, artystka wizualna
dr Adam Ostolski, Instytut Socjologii UW
prof. dr hab. Anna Wieczorkiewicz, Instytut Etnologii i Antropologii Kulturowej UW
Feminoteka
Fundacja Gender Center
Kongres Kobiet
W imieniu wszystkich sygnatariuszy
Kierowniczka Podyplomowych Gender Studies IBL PAN
Dr Monika Rudaś-Grodzka