Czy Polacy maja szarą strefę we krwi? O dwóch takich co nie skalali się płaceniem podatków

BMW X5, toyota landcruiser, sportowy mercedes SLK, jakim cudem wszystkie auta olsztyńskiego przedsiębiorcy są tańsze o 10, 20 tys. złotych od cen wywoławczych na portalach motoryzacyjnych? Kiedy klient jest już zdecydowany na zakup, właściciel zdradza tajemnicę: – Wie pan, ja z zasady postanowiłem nie płacić podatków. Moje, auta są tańsze bo proponuję obejście systemu – mówi naTemat przedsiębiorca. I przez pół godziny referuje jak wyrwać 10 tys. z ceny auta wartego 80 tys. zł.

W skrócie wygląda to tak. Fakturę na sprzedaż wystawia Litwin, właściciel składu celnego aut importowanych z USA. Cena w niej jest jak za złom. Musi być niska, bo w Polsce płaci się 18 proc. akcyzy i dodatkowo 23 proc. VAT. Niską wartość początkową importowanego auta zakwestionuje Urząd Celny, ale trzeba się odwołać. Biznesmen oferuje pakiet pism i usługi rzeczoznawców motoryzacyjnych. Po góra kilku tygodniach sporów administracyjnych klient może jeździć autem – znacznie tańszym niż z polskiego rynku.

Przedsiębiorca przyznaje, że już od 5 lat hula szarej strefie, a klientów ma z całej Polski. – W mojej branży podatki są zaporowe, to przez to Polacy skazani są na 15-letnie szroty z Niemiec. A gdy zajrzeć do cenników aut z USA, stać nas na w miarę niewyeksploatowane 5-letnie auta – tłumaczy właściciel komisu.

– Ci mali przedsiębiorcy działający na granicy szarej strefy to wielki biznesowy żywioł a nie powód do zmartwień – mówi Cezary Kaźmierczak, szef Związku Przedsiębiorców i Pracodawców. Dodaje, że 80 procent szarej strefy to ludzie, którym nie opłaca się robić biznesu i zarazem płacić podatków. Miesięczne przychody zostałyby pochłonięte przez obowiązkowy tysiąc złotych na ZUS oraz koszty prowadzenia buchalterii księgowej. – To absurd, że facet który chce sprzedawać watę cukrową w parku ma takie same obowiązki jak właściciel rafinerii – dodaje Kaźmierczak.

Jedyne co się skarbówce udało wywęszyć to jego samochód volvo. Urzędniczka fiskusa zażądała, żeby góral sprzedał auto i uiścił podatek. Ten migał się, że nie ma klientów. – Wtedy sama urzędniczka postanowiła sprowadzić chętnego na zakup – mówi góral. I śmieje się, opowiadając jak to kazał wymontować siedzenia i wstawić grzędy z kurami. Odprowadził auto na przegląd do znajomego mechanika. Kiedy zjawił się kupiec i urzędnik, volvo rycząc silnikiem zadymiło garaż, z bagażnika wybiegły kury, a klienci krzyknęli, że nie takiego auta się spodziewali. – Wygrywam z państwem chociaż życie poza systemem kosztuje mnie sporo wysiłku – podsumowuje.

Okazało się że przedsiębiorcy nauczyli się sprawnie doliczać koszty uzyskania przychodu. Zamiast 19-procentowej stawki faktycznie płacą znacznie mniej. Według obliczeń „PB” na podstawie danych GUS, jeszcze w latach 2009-2010 polskie przedsiębiorstwa, które odnotowały zysk, płaciły od niego średnio 14,8 proc. podatku CIT. W 2012 r. było to już 14,1 proc. W zeszłym roku — zaledwie 12,9 proc.