Kobiety w ciąży nadużywają zwolnień? Posłanka Ruchu Palikota: "Najlepiej zatrudniać kobiety po pięćdziesiątce"

Aleksandra Sobczak przyznaje, że być matką łatwo nie jest, państwo również nie pomaga w satysfakcjonującym stopniu. Jeśli ciąża jest zagrożona, kobieta pracuje fizycznie lub na nocnych zmianach to oczywiście urlop jak najbardziej powinna wziąć, bo zdrowie jest najważniejsze. Jednak przedstawicielki tzw. "siedzących" zawodów są nielojalne, bo oprócz wykorzystywania pracodawcy i współpracowników, pracują na zły wizerunek kobiet na rynku pracy.

O tym, jakie zagrożenia niesie za sobą praca w ciąży i o nadużywaniu przez kobiety urlopów rozmawiamy z dr Haliną Szymiec-Raczyńską, ginekologiem, przedsiębiorcą, posłanką Ruchu Palikota i wiceprzewodniczącą sejmowej Komisji Zdrowia.

Halina Szymiec-Raczyńska: Nie zgodzę się z tym. Faktem jest, że to sprawa bardzo delikatna. Kobieta musi zgłosić ginekologowi, co jej dolega, jak się czuje. Zdarza się, że lekarze podchodzą bardzo łagodnie do ewentualnych objawów i wypisują zwolnienia. Miałam przypadek, kiedy dość rygorystycznie potraktowałam pacjentkę i nie dałam jej zwolnienia. Okazało się, że nie miałam racji i trzeba było umożliwić jej odpoczynek. Pracuję w zawodzie od 37 lat, zarówno ja jak i inii ginekologowie mają sporo opowieści o tego typu sytuacjach. Ale miałam wiele pacjentek, które nie chciały tego zwolnienia, wolały pracować. Przekonywałam je, by już dały sobie spokój, ale one ciągle swoje. Jeśli kobieta jest z natury leniwa, to wtedy tego zwolnienia wymaga.

Do samego końca. Ciąża to nie choroba. Kobieta jest fizjologicznie przygotowana do rodzenia dzieci. Wiele moich pacjentek dosłownie z pracy jechało na porodówkę. Ja zwykle zalecam, by dwa tygodnie przed rozwiązaniem wzięły urlop macierzyński, bo jednak dyskomfort, jaki odczuwają, jest duży. Niech sobie chwilkę odpoczną.

Oczywiście. Jeśli stwierdza się np. krwawienie macicy, trzymamy pacjentkę na lekach, musi wtedy leżeć, mięśnie nie są tak obciążone i są lepiej dokrwione. Dodatkowo zwolnienie zapewnia komfort psychiczny. Niektóre prace są stresujące, a kobieta podczas ciąży, zwłaszcza na jej początku, z powodu hormonów staje się nieznośna nawet sama dla siebie. Dlatego w takich przypadkach zwolnienie powinno się wystawić. Ale jeśli ciąża przebiega bez żadnych patologii, nic się nie dzieje, to oczywiste, że nie powinno dawać się im możliwości by odchodziły z pracy blokując jednocześnie swoje stanowisko.

Spotykamy się z takim zjawiskiem, to prawda. Duża firma braku pięciu kobiet, które wzięły urlop macierzyński, nie odczuje. Ale małe przedsiębiorstwo, które zatrudnia 10 osób, ucierpi na tym, że kilka z nich odeszło na urlop blokując jednocześnie swoje miejsca pracy. Bo na macierzyńskim kobieta jest objęta ochroną. Ja osobiście uważam, że najlepiej zatrudnić kobietę w wieku 50 lat lub więcej. To najlepsze pracowniczki. Najczęściej wychowały już swoje dzieci, mają czas tylko dla siebie, chcą rozwijać swoją karierę, starają się w pracy dobrze wyglądać. Ja postawiłam właśnie taką grupę wiekową i nie narzekam. Wszystkie pielęgniarki, jakie zatrudniam, mają przeszło 50 lat i jestem z nich bardzo zadowolona.

Nie. Między innymi dlatego kobiety nie chcą rodzić dzieci. Żłobek, przedszkole są bardzo drogie. Dodatkowo wcześnie zaczyna się wyścig, aby zapisać dziecko do jak najlepszego przedszkola czy szkoły. Dobrze, że mamy becikowe, ale powiedzmy sobie szczerze – to jednorazowa pomoc. A wychowanie dziecka kosztuje konkretne pieniądze. W rezultacie mamy niż demograficzny, zamykanie szkół, zwalnianie nauczycieli, którzy lądują na zasiłku i błędne koło się zamyka.