Reklama.
Widzowie wcześniej kojarzyli Aleksandrę Konieczną przede wszystkim z teatru i telewizji - szczególną popularność przyniosła jej rola Honoraty w serialu "Na Wspólnej". Jednak dopiero występ w "Ostatniej rodzinie" z 2016 roku był przełomowy w karierze. I posypały się pierwsze filmowe nagrody.
Poruszająca kreacja Zofii Beksińskiej dała jej Orła i Złotego Lwa na festiwalach i wielkie uznanie widzów. Wtedy dowiedzieliśmy się też o życiu aktorki, które również było naznaczone smutkiem i cierpieniem.
Toksyczna rodzina
Aktorzy często wykorzystują swoje życiowe doświadczenia do lepszego oddania emocji granej postaci. Traumatyczna biografia Aleksandry Koniecznej mogła jej pomóc w graniu żony w filmie o "przeklętej" rodzinie Beksińskich. Sama żyła w wyniszczającym związku ze starszym o 15 lat, znanym krakowskim reżyserem Andrzejem Majem.
Aktorzy często wykorzystują swoje życiowe doświadczenia do lepszego oddania emocji granej postaci. Traumatyczna biografia Aleksandry Koniecznej mogła jej pomóc w graniu żony w filmie o "przeklętej" rodzinie Beksińskich. Sama żyła w wyniszczającym związku ze starszym o 15 lat, znanym krakowskim reżyserem Andrzejem Majem.
– Był typem artysty, inteligentny, zdolny, wrażliwy. Zjednywał sobie sympatię, prawie przygodnych znajomych. Był szczery, ale nie starczyło mu sił, zabrakło konsekwencji w walce z chorobą alkoholową. Co chwilę trafiał do szpitali. Miał chorą wątrobę, ale pił, choć wiedział, że to dla niego samobójstwo – mówił znajomy reżysera, ks. Mieczysław Maliński.
'/%3e%3cpath%20class='cls-2'%20d='M212.89,56.37v51.7h-19V56.37H173.83v-16h59.11v16H212.89Z'%20transform='translate(0%200)'/%3e%3c/svg%3e)
Aktorka próbowała wspierać męża w walce z demonami. Zapisała się na terapię dla współuzależnionych, w przemianie nie pomogły nawet narodziny córeczki Julii w 1996 roku. W końcu podjęła bolesną decyzję o rozstaniu. Sama potem przyznała, że jej małżeństwo nie było łatwe.
– Rodziny, jako takiej, nie było. Myśmy się dosyć szybko rozstali. Moja córka miała rok. Zobaczyłam kiedyś oczy mojej córki. Okrągłe, ciemne, miałam wrażenie, że zwężone strachem. A może światło tak padało? Nie wiem. Byłam przekonana, że są to oczy zwężone strachem, u ośmiomiesięcznego dziecka. To była sekunda, kiedy podjęłam decyzję o rozwodzie – powiedziała w "Uwadze!".
"Dziwne jest bycie w tej rzeźni"
Andrzej Maj zmarł w 2005 roku w wieku 54 lat. Aleksandra Konieczna wychowywała córkę samotnie. Jednak odradza to kobietom. Przyznała w wywiadzie dla Party.pl, że samotne macierzyństwo jest... wbrew naturze.
Andrzej Maj zmarł w 2005 roku w wieku 54 lat. Aleksandra Konieczna wychowywała córkę samotnie. Jednak odradza to kobietom. Przyznała w wywiadzie dla Party.pl, że samotne macierzyństwo jest... wbrew naturze.
– Oczywiście, nie mówię o sytuacjach, kiedy nie udało się zawalczyć o związek, ale dziś coraz więcej kobiet z założenia chce wychowywać dziecko samotnie. Moim zdaniem najtrudniejszy w tym wszystkim okazuje się właśnie brak czasu. Nie da się przecież tulić dziecka, opiekować się nim, a jednocześnie robić karierę i zarabiać pieniądze. Któraś z ról zawsze musi ucierpieć – stwierdziła aktorka.
Problemy małżeńskie przełożyły się na jej zdrowie. Dwa lata po narodzinach córki, w wieku zaledwie 33 lata, miała udar. – Dla starszych kończy się to często niedowładem, paraliżem. Młodzi po udarze na ogół umierają. Rzadko kto przeżywa. A mnie zostało to dane – mówiła z pokorą.
Później żyła w ciągłym lęku. Obawiała się o swoje zdrowie w kontekście samotnego wychowywania córki. Kiedy wszystko już wychodziło na prostą, w 2009 roku trafiła na stół operacyjny. Miała problemy z kręgosłupem, na pół roku porzuciła pracę w teatrze. W 2016 roku koszmar powrócił - przeszła operację serca. – Dziwne jest bycie w tej rzeźni, powoduje, że mój pęd do życia wzrasta – wyznawała "Wysokim Obcasom".
– To może nawet nie jest pęd, bo nie chodzi o to, co na zewnątrz, co może się zewnętrznie wydawać sukcesem. Mam na myśli raczej moje wewnętrzne ataki wdzięczności, trochę jak z "Idioty" Dostojewskiego. Że sobie wyjdę z domu, zjem obiad w restauracji, że sobie z panią porozmawiam, że umyję zęby sama, że mi serce równo pracuje, że już nie muszę w tym karawanie ognia pod sufitem jeździć, co mi się na początku po operacji zdarzało – mówiła aktorka.
Rola życia za rolą życia
Rodzina Aleksandry Koniecznej nie miała tradycji aktorskich - jej mama pracowała jako księgowa, a ojciec był rewidentem. Od dziecka wykazywała się przekorą i parciem pod prąd. Marzyła o szkole aktorskiej, co spotkało się z kpiną ze strony innych. – Bo niby dlaczego, skąd taki pomysł, gdzie tam ona do Warszawy? Pamiętam, że z czasem przestałam nawet o swoich planach mówić, żeby uniknąć tych uśmieszków – wspominała.
Rodzina Aleksandry Koniecznej nie miała tradycji aktorskich - jej mama pracowała jako księgowa, a ojciec był rewidentem. Od dziecka wykazywała się przekorą i parciem pod prąd. Marzyła o szkole aktorskiej, co spotkało się z kpiną ze strony innych. – Bo niby dlaczego, skąd taki pomysł, gdzie tam ona do Warszawy? Pamiętam, że z czasem przestałam nawet o swoich planach mówić, żeby uniknąć tych uśmieszków – wspominała.
Dostała się zarówno na uczelnię w Warszawie, jak i zaraz po niej do Teatru Współczesnego. Później występowała również na deskach Teatru Dramatycznego w Warszawie, a także w Teatrze Rozmaitości. Po sukcesie w "Ostatniej rodzinie" pojawiła się w drugim sezonie "Belfra" oraz "Diagnozie". Kolejną rolę życia przyniósł jej film Jana Komasy "Boże Ciało" z Bartoszem Bielenią, czyli fałszywym księdzem.
W polskim kandydacie do Oscara wystąpiła w roli zamkniętej w sobie, straumatyzowanej, świeckiej kościelnej. A ból ma wręcz wypisany na twarzy. Przygotowując się do roli nie czytała historii, które zainspirowały twórców. Pomógł jej reżyser, który zorganizował spotkanie "z księdzem i 'paniami'" na plebanii w Jaśliskach, gdzie kręcono zdjęcia.
– Mówił, że przeczuwa, iż w "paniach" jest tajemnica. Klucz do roli. Spotkanie się odbyło. Było ciasto, herbata i wiele "pań" z okolic. Ale jedna prawie nic nie mówiła, krzątała się, miała spore poważanie wśród innych, jako świetna gospodyni – opowiadała Konieczna w wywiadzie.
Aleksandra KoniecznaO inspiracji do roli w "Bożym Ciele"
Dostałam od niej słoiczek z listkami niedźwiedziego czosnku, zerwanymi w okolicy. Jak siadała na chwilę, skubała sobie łokcie, gładziła nerwowo ramiona, miała często nieobecny wzrok, choć stale przytakiwała. Nie odrywałam od niej oczu. To ona! Wiedziałam już, że to ona. Najlepsza gospodyni. Kościelna. Autorytet. Ofiara obowiązku i tego, co wypada. Wszystko pod kontrolą. Ciągły niepokój. Miałam ją!
Nie jest jednak aktorką jednej roli. Można to zauważyć w teatrze, serialach, filmach, w których przechodzi niezwykłe metamorfozy. Potem niekiedy trudno ją rozpoznać na czerwonym dywanie. Poniżej kadry z filmu "Jak pies z kotem", który przyniósł jej podobne nagrody, co "Ostatnia rodzina", a także z "Ciemno, prawie noc", w której pozwoliła mocno się oszpecić.
Co teraz słychać u aktorki? Mieszka na warszawskiej Pradze, pisze książkę, a jej córka Julia skończyła łódzką filmówkę. Aleksandra Koniecznę niedługo zobaczymy też w serialach "Król" i "Osiecka". Niedawno wyznała też, że znalazła sobie młodszego partnera. Poznali się na premierze filmu. Jak widać, jej życie ciągle kręci się wokół kinematografii, a po wielu dramatach w końcu ułożyła je sobie na nowo.