Wzruszający film pokazujący jak wiele tracimy przez to, że ciągle siedzimy w internecie

Klip Turka zaczyna się w dosyć prosty sposób. Mówi o tym, że mamy tylu to znajomych, z którymi regularnie utrzymujemy kontakt. By następnie dojść do wniosku, że wcale ich nie ma wokół. W końcu nie dzielą z nami chwil radości, nie są z nami obecni. Jedynie widzimy ich dzięki temu, że używamy technologię. Jednak z nikim nie rozmawiamy, nie trenujemy naszych zdolności interpersonalnych, gdyż większość czasu spędzamy na Facebooku. Nie wychodzimy do świata. Siedzimy zamknięci w swoich czterech ścianach. Natomiast marnujemy swój czas nie robiąc nic produktywnego.

Następnie Turk wspomina to, jak wyglądało jego dzieciństwo. Pełne było zabaw w parku, i nabytych kontuzji spowodowanych upadkiem z drzewa, czy budowanie baz. Obecne pokolenia tego nie mają. Zamiast tego bawią się na komputerze, a rozrywkę dostarczają im I-Pady. Reżyser pokazuje, że staliśmy się pokoleniem imbecyli, niewolników technologii, którą sami stworzyliśmy.

Następnie Turk w swoim filmie umieszczonym na YouTube przedstawia wzruszającą historię. Chłopak prosi dziewczynę o drogę. Zakochują się w sobie. Biorą ślub, mają dzieci, które dorastają i dają im wnuki. W końcu dziewczyna, już jako starsza pani umiera, i na łożu śmierci mówi, że jest szczęśliwa, że swego czasu została poproszona przez chłopaka o drogę. Na koniec mówi, że ta historia nie mogła się wydarzyć. Dlaczego?