Młodzi rodzice dziadzieją? "Przez pierwszy rok byliśmy w oczach otoczenia dziadami"

Bloger Paweł Lipiec opowiedział mi ostatnio pewną teorię na temat młodych rodziców. Zdaniem jego znajomego, pojawienie się dziecka skutkuje tym, że pary "dziadzieją". Lipiec usłyszał, że młodzi rodzice, tacy jak on, przestają cokolwiek robić dla siebie, siedzą w domach i nie podejmują żadnej aktywności fizycznej.

– Broniłem się tym, że wychowywanie dziecka nie jest takie proste, że trzeba mieć na to dużo czasu, a człowiek jest zmęczony i naprawdę ma wszystkiego dosyć, zwłaszcza po kolejnej nieprzespanej nocy. A on mi bezczelnie wypalił: Paweł, to są tylko wymówki. Szukasz powodu, aby nie wyjść z domu i się nie ruszyć. Gdybyś chciał, to znalazłbyś na wszystko czas – wspomina Paweł Lipiec, bloger naTemat.pl.

Dla wielu młodych osób wraz z przyjściem na świat pierwszego dziecka zmieniają się priorytety. Jak wyjaśnia psycholog społeczny Rafał Jaros, z jednej strony to kwestia hormonów, a z drugiej strony zwykłego braku czasu. – Bo wychowanie dziecka to wielka przyjemność, ale i mnóstwo nowych obowiązków. Na wiele dotychczasowych przyjemności nie ma już czasu i energii. Zauważają to bezdzietni znajomi, którzy są często rozczarowani brakiem chęci ze strony młodych rodziców na wspólne wyjście na piwo, czy spontaniczny wypad za miasto – wyjaśnia.

Ostracyzm czy banicja?
Zjawisko opisane powyżej wydało mi się początkowo nieco krzywdzące dla rodziców. W końcu trudno się dziwić, że w obliczu tak ważnej życiowej zmiany, pojawiają się nowe obowiązki i inne priorytety niż dotychczas. Nie zmienia to jednak faktu, że oczach tzw "towarzystwa" młodzi rodzice stają się mniej atrakcyjni, niż byli do tej pory. Co to oznacza? Rzadsze telefony, nie tak częste odwiedziny jak kiedyś, a nawet trudność w powiedzeniu dawnego "co słychać?". Powód? Bo nasi przyjaciele są teraz przede wszystkim rodzicami. Mają dla nas mniej czasu, mało prawdopodobne, że pójdą z nami na całonocną imprezę i co najważniejsze, wciąż będą mówić tylko i wyłącznie o dzieciach.

Doskonale rozumie to psycholog Rafał Jaros, który wyjaśnia, że zachłyśnięcie się rodzicielstwem jest naturalne w pierwszym okresie po urodzeniu dziecka. Jednak później część młodych rodziców zaczyna sobie tak organizować codzienność, że potrafią znaleźć czas nie tylko na wychowanie dzieci. – Ale u niektórych przeradza się to w nadmierną koncentrację na swoich latoroślach, a nawet w nadopiekuńczość, która nigdy nie jest dobra ani dla dziecka, ani dla rodziców. Bo maluch z czasem dorasta i potrzebuje coraz więcej samodzielności. Nawet jeśli rodzice nie dadzą na nią przyzwolenia, to i tak ją sobie weźmie. A wtedy rodzic zostanie sam, bez znajomych, bez hobby. Nie będzie potrafił zorganizować sobie życia bez dzieci. Taki scenariusz jest w Polsce częściej spotykany w przypadku kobiet, które tradycyjnie bardziej angażują się w wychowanie – ostrzega.

Albo my, albo dziecko
Ci, którzy twierdzą że ich znajomi zdziadzieli, najczęściej nie zdają sobie sprawy, jak wiele czasu potrzebuje małe dziecko. Młodzi rodzice nawet nie mają czasu, aby zastanowić się, dokąd i z kim mieliby pójść. Michał przyznaje, że oszalał na punkcie dziecka i chciał spędzać cały czas tylko z nim. Twierdzi jednak, że w wielu sprawach nie był w stanie zastąpić swojej żony, co odbiło się na jej życiu osobistym. – Miała deficyt czasu dla siebie, a ja nie byłem w stanie pomóc jej we wszystkim – mówi Michał.

– Moja siostra cioteczna przytyła, przestała się malować, dbać o wygląd itd. Przyjaciółka mojej siostry, królowa dyskotek i wlascicieka klubu, także po urodzeniu dziecka na pół roku wskoczyła w dres. Nawet nie przeglądała się w lustrze zanim wyszła z domu – słyszę od Ani, dzięki której poznaję kobiecy punkt widzenia w tej sprawie.