Premierowi puszczają nerwy? Co stało się z mistrzem politycznego PR?

Jeszcze w kampanii wyborczej widzieliśmy Donalda Tuska spokojnego i uśmiechniętego. Jasne barwy, bliskość ludzi, uśmiechy, bieganie, piłka nożna i codziennie aktualizowany wideoblog z podróży miały przekonać potencjalnych

wyborców, że co prawda "Polska jest w budowie", ale jej kierownik jest kompetentny i doprowadzi ją do końca bez większych perturbacji. Tymczasem już początek kadencji zgasił optymizm. Nowy rząd Tuska zalicza kryzys po kryzysie: ACTA, ustawa refundacyjna, lista leków refundowanych, skandal z kontraktami przy budowie Stadionu Narodowego i w COS, reforma emerytalna.

Zdaniem Piotra Gursztyna, publicysty tygodnika, "w świecie polityki i mediów zaczęło być powszechne przekonanie, że krajem rządzi tracący samokontrolę furiat". Jak napisał w tekście "Cudotwórca traci moc", Waldemar Pawlak po negocjacjach w sprawie emerytur sugerował, że Donaldowi Tuskowi puszczały podczas nich nerwy. Ministrowie przyznają z kolei, że niezadowolenie szefa gabinetu objawia się "lodowatą uprzejmością".

Gursztyn ocenia, że premiera przestaje wspierać nawet własna partia, bo jej członkowie "żyrują politykę Tuska" już piąty rok i nadal nie mają szans na udział we władzy. Zdaniem publicysty, problemy premiera to pokłosie jedynowładztwa, które wprowadził w partii - posłowie po prostu "nie mieli motywacji, by umierać za sprawę". Także dlatego, że premier nieco ją ignoruje - publicysta zauważa, że podczas gdy Tusk spotykał się z klubami parlamentarnymi w sprawie reformy emerytalnej, zapomniał zobaczyć się z własnym.

W tekście Gursztyn zwraca uwagę, że z otoczenia Tuska powoli "wykruszają się ludzie", którzy chcieliby innych stanowisk (Paweł Graś - ministerialnej teki, Jan Krzysztof Bielecki - posady szefa Europejskiego Banku Odbudowy i Rozwoju).