Głos II linii metra? “Stenka niczym syntezator mowy Ivona”

Dla warszawiaków jest, można śmiało powiedzieć, ikoną. Głosem warszawskiego metra, którym mieszkańcy miasta codziennie podróżują. I, co warte zaznaczenia, głosem lubianym. A to jest już sztuką samą w sobie, bo nie każdy lektor cieszy się taką popularnością jak Ksawery Jasieński właśnie. Spikera kojarzą seniorzy, ale też coraz częściej młodsze pokolenia. Odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski i Krzyżem Komandorskim. Warszawiacy pana Ksawerego także nagrodzili - zaufaniem i sympatią.

Przede wszystkim warto zaznaczyć, że niezależnie kogo warszawiacy na drugiego lektora metra wybiorą, będzie on porównywany do Jasieńskiego. A z panem Ksawerym konkurować trudno, jest to - według mnie - nawet niemożliwe. Czy to dobrze? Pewnie nie, bo odbiera się tym samym szanse na sukces lektorom biorącym udział w plebiscycie, ale trudno też społeczeństwo pewnych nawyków oduczyć. Bo, parafrazując stare powiedzenie - lubimy głosy, które znamy.

SLD jakiś czas temu apelowało nawet, aby stacje metra czytała właśnie kobieta. Dlaczego? W końcu musi być równouprawnienie, poszanowanie praw kobiet i zachowanie popularnych w świecie posłów - parytetów. Był nawet zgłoszony do stołecznego ratusza wniosek w tej sprawie. I zaczęła się publiczna dyskusja… na poważnie. Pewien radny Warszawy na wniosek polityków tejże grupy oznajmił, że kobiecy głos się nie sprawdzi, bo, jak wspomniałem już wcześniej, przyzwyczajeni jesteśmy do głosu pana Ksawerego i jeżeli faktycznie ma stacje drugiej linii czytać nowy głos, to z pewnością męski. I się zaczęło.

O tym, że to właśnie kobieta ma być spikerką drugiej linii metra, mówią nie tylko politycy, lecz także mieszkanki Warszawy:

Rzeczywistość potrafi zaskoczyć, ale wirtualna rzeczywistość - jeszcze bardziej. Na polskim Facebooku można od dłuższego czasu śledzić dyskusje o tym, dlaczego to kobieta powinna zostać głosem drugiej linii metra. Na początku wymieniano oczywiście Krystynę Czubównę, ale także Sonię Bohosiewicz czy… Joannę Senyszyn. Im bliżej rozwiązania konkursu, tym dyskusja stawała się bardziej poważna. Dziś można natknąć się na wydarzenie związane z plebiscytem albo fora, na których kobiety przekonują, że warto głosować w konkursie właśnie na panie. Gdzieś w tle całej tej dyskusji słychać nawet głosy feministek.

Krystynie Jandzie nie odmawia się co prawda zasług dla kultury i tego, że w oczach Polek jest prawdziwą ikoną, ale dla zagranicznych turystów jej głos może wydać się, tu cytat, “zbyt oryginalny”.

Zarzutów do męskiej części biorącej udział w konkursie - jakby brak. Czy idzie naprawdę o predyspozycje czy może uprzedzenia? Czy faktycznie jest tak, że głos męski brzmi po prostu lepiej niż ten należący do kobiety czy bardziej o to, że kobieta mężczyźnie nierówna? W końcu - czy kobieta MOŻE czytać komunikaty w komunikacji publicznej czy wygrywa najnormalniej w świecie seksizm?