Brytyjski pisarz: Robienie selfie w Auschwitz-Birkenau powinno być zabronione

Anthony Horowitz w tekście tłumaczy, dlaczego zależało mu na przyjeździe do Auschwitz. – Jestem pisarzem, a to miejsce przesiąka współczesną kulturę: od twórczości Benta przez Becketta po "Chłopca w Pasiastej Piżamie" – pisze. – Jestem także Żydem i, czy mi się to podoba czy nie, Auschwitz to część mojej tożsamości.

Horowitz wyjaśnia, że obóz to dwa różne miejsca - jedno to muzeum "gdzie wszystko jest czyste" i mimo, że wywołało w nim wiele emocji, to większym horrorem nazywa wizytę w Birkenau. – Staliśmy w miejscu, w którym Żydzi opuścili bydlęce wagony i gdzie zostali rozdzieleni; do pracy lub do eksterminacji – dodaje. – Czarno-białe fotografie, zrobione 70 lat temu, pokazały tę samą scenę: Historia zestawiona z rzeczywistością. Poszliśmy za duchami, idąc tą samą drogą do komór gazowych. Dalej stwierdza, że dzięki temu doświadczeniu poznał prawdę o Holokauście.

Autor później chwali doskonałe zarządzanie miejscem przez Polaków i świetnie przygotowanego przewodnika. Od niego dowiedział się, że nie wszyscy odwiedzający zachowują się odpowiednio - Horowitz nie wierzył, dopóki nie zobaczył tego na własne oczy. – Grupa młodych hiszpańskich turystek pozuje do zdjęcia, kiedy jedna trzyma iPhone'a na patyku do selfie – przywołuje scenę. – Tło? Blok w którym przeprowadzono eksperymenty sterylizacyjne na kobietach. Felietonista pisze też o mężczyźnie, który zabrał iPada do celi głodowej, mimo, że wykonywanie w niej zdjęć jest zabronione. Inny palący papierosa na prośbę o jego zgaszenie, rzucił go na ziemię, która "mimo wszystko jest zbiorową mogiłą".

Horowitz postuluje o selekcję odwiedzających, a ci według niego powinni być przed przyjściem do Auschwitz odpowiednio się do swojej wizyty przygotują i "wejdą we właściwy nastrój". – Przypomina mi się to, co powiedział nam przewodnik, kiedy chodziliśmy wokół Oświęcimia – konstatuje. – Mamy zaszczyt spojrzeć wstecz na to, co się stało i musimy nauczyć się w tym życie. Zwykła rodzina mieszka teraz w domu Rudolfa Hoessa. Nowe osiedle rozciąga się niemal do drutu kolczastego Birkenau.