"Egocentryczki" wolą żyć niż rodzić dzieci. "Mama miała nas piątkę. Zmarła i nawet nie widziała morza"

Sylwia ma 29 lat i nie jestem gotowa na dziecko. – Nie czuję tego – mówi zimnym, zdecydowanym głosem. Twierdzi, że może przez chwile pobawić się z dzieckiem przyjaciół, ale po pięciu minutach staje się to po prostu nudne.

– Nie zaczepiam ludzi z dziećmi na ulicy, nie uśmiecham się do dzieci w knajpie, nie prowokuję kontaktu z dziećmi w komunikacji miejskiej, czy gdziekolwiek indziej. Nie dlatego, że ich nie lubię. Są mi – wiem jak strasznie to zabrzmi - obojętne. Czy to znaczy, że jestem egoistką?

"Takich" kobiet jest mnóstwo, więc bez trudno docieram do kolejnej. – Egocentryczka? Bo zależy mi na szczęściu? Chyba każdy do tego dąży – słyszę od 25-letniej Pauliny, która nie zamierza mieć dzieci, w najbliższych latach, albo nawet nigdy.

– Macierzyństwo to ogromny obowiązek. Jeżeli wiem, że nie wykonam go należycie i nie sprostam zadaniu, to po co mam udawać, że dam radę? Mit Matki Polki już dawno upadł. Macierzyństwo tylko po to, żeby sprostać społecznym wymogom, to jest dopiero egoizm – mówi.

– Wreszcie ktoś napisał prawdę. Problem jest przede wszystkim w naszym nastawieniu, a programy socjalne, żłobki itp. mają drugorzędne znaczenie – pisze kolejny internauta. Co ciekawe, większość wypowiadających się na temat macierzyństwa stanowią mężczyźni...

– Nie mam czasu na dziecko. Nie mam czasu, bo pracuję, jestem aktywna, spotykam się z przyjaciółmi, rodziną, chłopakiem – wymienia Sylwia, jakby chcąc udowodnić, że dziecko w tej chwile po prostu nie byłoby możliwe. Pracuje w agencji PR, skończyła właśnie studia podyplomowe i myśli o kolejnych. – Po godzinach jestem coachem. Dziecko zaburzyłoby cały mój świat, który staram sobie układać po swojemu – mówi. Choć jej oczy zaczynają się robić dziwne szkliste.

Paulina bierze pod uwagę, że brak dzieci może spowodować, że "przegra życie". Stara się jednak podejść do tego racjonalnie. A racjonalizm nie oznacza dla niej dziecka za wszelką cenę. – Może kiedyś spotkam odpowiedniego faceta i coś się zmieni. Ale na dzień dzisiejszy, kompletnie tego nie widzę. Jest, jak jest – mówi. Na pytanie, co jest ważniejsze od posiadania dziecka, Paulina odpowiada: Nauka, praca, zajęcie w życiu pozycji wygodnej dla mnie samej.

Sylwia opowiada mi o kobietach, które zdecydowały się na dziecko, bo kończyła im się umowa w pracy albo decydowały się na dziecko, żeby zatrzymać faceta przy sobie. – Znam kobiety, które tak bardzo chciały mieć dziecko, że postanowiły związać się z facetem, który akurat w danym momencie z nimi był i zgodził się na to, żeby mieć dziecko. Dla mnie to za mało. Do mnie to nie przemawia – mówi mieszkanka Warszawy.

Jeżeli zdecyduje się na dziecko, to dlatego, że będzie tego pragnęła. Zaznacza, że chce mieć je z facetem, którego pokocha i który to uczucie odwzajemni. – Który w równym stopniu jak ja jest gotowy nie tylko na bycie dawcą nasienia (jak to często bywa) ale i na bycie ojcem – z pełną tego konsekwencją. Chcę mieć wolną głowę od stresów, chcę mieć ugruntowaną pozycję zawodową do której będę mogła szybko wrócić. Nie wyobrażam sobie siebie całe życie w pieluchach i na utrzymaniu męża – mówi Sylwia.