Znowu spóźniłeś się do pracy przez poranne korki? Tak dalej być nie może, potrzebne są pilne zmiany

A co jeśli akurat nie będzie tak źle? Nikomu nie chce się przecież siedzieć dłużej w pracy. Jednak w mieście takim jak Warszawa można odnieść wrażenie, że sytuacja jest coraz gorsza. Piszę to w dniu, w którym trasę, którą zwykle pokonuję w mniej niż 10 minut, autobus przejechał w pół godziny. Mam za sobą również korek tramwajowy, ponieważ jeden z pojazdów się zepsuł, co oczywiście doprowadziło do całkowitego paraliżu. Moja podróż zajęła mi dzisiaj prawie trzy razy dłużej niż zwykle. Takie sytuacje zdarzają się coraz częściej. Jaka jest tego przyczyna?

Bez korków można żyć
Oczywiście okoliczności, które składają się na to, że powstają korki jest bardzo wiele. Wystarczy niewinna stłuczka, żeby ulica zatkała się na kilkadziesiąt minut. Do tego zepsuty tramwaj, zamknięty most, prace remontowe. Prace remontowe w ciągu dnia! Są jednak w Polsce miasta, wcale nie takie małe, w których nie ma korków. Na przykład w Białymstoku.

W tym roku sytuacja uległa zmianie. W marcu "Telewizja Wybrzeże" pochwaliła się, że według "Raportu o korkach za rok 2014" Gdańsk jest miastem, w którym postoje nie są tak uciążliwe, jak na przykład we Wrocławiu. To dzięki nowym inwestycjom drogowym i odnowieniu ulicy Słowackiego. Trójmiejscy kierowcy szybciej przejeżdżają przez Wrzeszcz.

Korki jak we Wrocławiu
Od wielu lat najgorzej jeździ się w stolicy Dolnego Śląska. W badaniu przeprowadzonym przez portal "Korkowo.pl" wytypowano miasta, w których średnia prędkość poruszania się w wieczornych godzinach szczytu jest najmniejsza. Wrocław uplasował się na pierwszym miejscu, bo tamtejsi kierowcy mogą rozpędzić się tylko do 30 km/h.

W październiku "Gazeta Wrocławska" wymieniła absurdy, które składają się na to, że miasto jest tak bardzo zakorkowane. Na przykład sygnalizację świetlną na skrzyżowaniu, które prowadzi do nieistniejącego jeszcze osiedla, zakaz skrętu w lewo w centrum miasta, nagłe zwężania pasów ruchu.

Kolejnymi miastami, w których można rozchorować się z nerwów podczas codziennych postoi są Poznań (średnio 31 km/h), Kraków (32 km/h) i Łódź (33 km/h). Kolorowo nie jest również w Warszawie, bo tam, według badań "Korkowo.pl" kierowcy poruszają się ze średnią prędkością 36 km/h. W przypadku stolicy tych "gorących punktów", w których trzeba swoje odstać jest bardzo dużo, niemal w każdej dzielnicy miasta, nie tylko w centrum.

Jak rozwiązać problem?
Pomysłów na odkorkowanie miast jest bardzo dużo. Od aplikacji mobilnych, pozwalających sprawdzić miejsca, które stoją, po inwestycje w system sterowania ruchem i poprawę jakości transportu publicznego.

Liczba aut w Polsce jest za duża, prawie każda rodzina ma samochód. O tym, że do pracy powinniśmy jeździć rowerem albo komunikacją wiedzą chyba wszyscy, ale łatwo powiedzieć – co zrobić, kiedy ktoś mieszka pod miastem i nie ma innej możliwości dojazdu, niż samochód? A duże ośrodki otoczone są sypialniami, w których mieszkania są tańsze niż w okolicach centrum.

Na remonty i reorganizację ulic zwykle nie ma pieniędzy. Komunikacja miejska często nie działa poprawnie, właśnie przez korki. Co z tego, że autobusów i tramwajów jest więcej, jeśli stoją one w korkach i ludzie czekają na przystankach po kilkadziesiąt minut? A po wyznaczonych buspasach jeżdżą nie tylko autobusy. Perspektywa, w której centrum stolicy Polski będzie zamknięte dla ruchu samochodowego, albo wprowadzony zostanie płatny wjazd, wydaje się być nierealna. Chociaż to działa na przykład w Londynie.

Korki to nie tylko strata czasu i nerwów, lecz także pieniędzy. Przecież podczas przemieszczania się w żółwim tempie tracimy paliwo. To również emisja spalin do atmosfery. Polskie, ruchliwe ulice śmierdzą i duszą. Ludzie nie ufają komunikacji miejskiej, która zawodzi podobno przez korki. I tworzy się zamknięte koło. A w pracy tłumaczenie się, że były korki i dlatego jesteśmy spóźnieni, zwykle odbierane jest jak powiedzenie z dziecięcych lat - "paluszek i główka to szkolna wymówka".