"Robienie bombek to babskie zajęcie". W fabryce ozdób rządzi mężczyzna, ale to dzięki kobietom chcemy ich na choince

"Produkcja bombek to zajęcie dla kobiet"
Niewielka fabryka, o której mowa nie nazywa się może zbyt świątecznie, ale to właśnie firma Szkło-Dekor z Piotrkowa Trybunalskiego sztukę wyrabiania bombek opanowała do perfekcji. 60 lat doświadczenia robi swoje, a każdego roku z niepozornego budynku przy ul. 1-go Maja wychodzą setki tysięcy ręcznie robionych ozdób, których widok ucieszy oko największego świątecznego sceptyka. Dzisiejsza produkcja jednak nijak ma się do rozmachu, jaki firma pamięta z początku swojego istnienia. Wówczas rocznie z zakładu wychodziło aż 19 mln świątecznych bombek. Mnóstwo brokatu, świecidełek, blichtru – tutejsze wyroby świąteczne przypominają wyglądem bogato zdobione rosyjskie ozdoby. – Nasz styl nazywam ciężkim barokiem – śmieje się prezes Bartuzi, który jest naszym przewodnikiem po tej świątecznej krainie.

Dla branży ozdób świątecznych to nie jest najlepszy czas. – Świat się laicyzuje i jak powiedział mi jakiś czas temu mój przyjaciel z Szwajcarii: cały świat wie, że idą święta, tylko nie wiedzą po co. U nas, w kraju katolickim jeszcze tego tak nie widać, ale i na nas przyjdzie kolej – opowiada szef firmy produkującej bombki. Ta tendencja oznacza poważne zmiany dla tych, którzy zarabiają na ozdobach. Jakie? – Coraz modniejsze jest np. przyozdabianie stołów. Nie drzewek świątecznych, a stołów właśnie. To wynika m.in. z poprawności politycznej. Trochę tego nie rozumiem, bo czym obrażamy kogokolwiek stawiając choinkę z bombkami? – pyta.

Zrobić bombkę? To nie taka prosta sprawa!
Nie jest łatwo zrobić bombkę idealną – przyznaje to każdy pracownik fabryki. Żeby osiągnąć efekt, który widzimy na końcu , trzeba się często nieźle napocić. Dosłownie, bo podczas pierwszego etapu wytwarzania bombek bywa naprawdę gorąco. Wszystko przez ciepło wytwarzane przez gazowe palniki, które są głównym narzędziem pracy dmuchaczy. Nazywa się ich tak nie bez kozery, bo bombkę trzeba po prostu wydmuchać ze szklanej rurki, która pod wpływem ciepła i siły płuc dmuchacza przybiera określony kształt. – Usta trzeba złożyć w taki dzióbek, jak u trębacza – tłumaczy Bartuzi wskazując ręką na swoich pracowników, którzy jedna po drugiej wydmuchują kolejne szklane bombki w specjalnym pomieszczeniu, zupełnie tak, jak gdyby była to najłatwiejsza rzecz pod słońcem.

W momencie, gdy i tutaj praca dobiega końca, wyroby świąteczne trafiają prosto do dekoratorni. W tej części fabryki w powietrzu unosi się brokat, podłoga się od niego błyszczy, a pięć pań schyla się nad bombkami. Tutaj w ruch idą pędzelki, klej, farbki i świecący proszek. Ale tak naprawdę liczy się coś innego - wprawne oko, zmysł estetyczny i dryg do malowania wymyślnych esów i floresów na krągłych bombkach. Pani Bogusława Zasada pracuje na stanowisku dekoratorki już 35 lat, ale nawet ona czasem nie wie, co zrobić z bombką, żeby prezentowała się dobrze.

Klient nasz pan, ale ozdób erotycznych nie robimy
Bombki mogą się opatrzyć, ale jednodniowa wycieczka do Piotrkowa na kimś, kto przez cały rok czeka na widok ozdóbek świątecznych, zrobi piorunujące wrażenie. Szczególnie, jeśli będziemy mieć szczęście i szef bombkowego interesu wpuści nas do wzorcowni. W dwóch pomieszczeniach przechowywane są wszystkie wzory, jakie firma wyprodukowała. Czego tu nie ma! Ściany od góry do dołu są zapełnione pojedynczymi egzemplarzami bombek z poszczególnych kolekcji.