Zamienić niemieckie na polskie. Patriotyczny przewodnik zakupowy według przesłania Krystyny Pawłowicz

Ich Bild, nasz Express
W momencie gdy przemyślenia Krystyny Pawłowicz niosły się po internecie w kioskach sprzedano już numer gazety Super Express, pierwszy z winietą ozdobioną polską flagą oraz dopiskiem „Cały polski”. Wydawca postanowił zarobić na patriotycznej gorączce i pokazać przewagę nad konkurencyjnym Faktem. Ten wydawany jest przez szwajcarsko niemiecką spółkę Ringier Axel Springer dziennik sprzedaje się u nas w nakładzie 299 tys. egzemplarzy (dane za listopad 2015). Super Express ma „tylko” 141 tys. egzemplarzy.

Warto przypomnieć, że pojedynek popularnych dzienników zaczął się w 2003 roku kiedy Niemcy weszli na rynek sprzedając gazetę po złotówce. Wywołało to szereg oskarżeń o dumping cenowy. Super Expres, gazetę założoną przez polskiego Żyda, Grzegorza Lindenberga, a finansowaną początkowo przez Szwedów z rodziny Bonnier, kontroluje dziś Zbigniew Benbenek przewodniczący rady nadzorczej Zjednoczonych Przedsiębiorstw Rozrywkowych.

Cukier Królewski to jedna z najpopularniejszych marek cukru na naszym rynku. Jednak wbrew swojskiej nazwie toprodukt potężnej niemieckiej firmy Sudzucker, która w latach 90 kupiła udziały cukrowni Ropczyce. Od tamtej pory Niemcy po kawałeczku przejmowali rynek cukru wsysając 22 spółki. Dodajmy też, że to zagraniczne koncerny lobbowały za unijną reformą rynku cukru. Zakładała ograniczenie mocy produkcyjnych w nowych krajach unijnych, czyli głównie w Polsce. W jej efekcie wiele prosperujących polskich cukrowni porasta dziś trawa. Jeden z prezesów firmy produkującej słodycze tak opisuje te wojnę: – O co k… chodzi działam w Polsce, polski rolnik sieje w polskiej ziemi polskie buraki, przerabiane są w cukrowni na terenie Polski, dlaczego na końcu za surowiec do cukierków muszę płacić w euro? – pytał.
Alternatywa? Torebka oznaczona logo „Polski cukier” – produkt Krajowej Spółki Cukrowej. Produkowany jest w siedmiu cukrowniach - w Kluczewie, Malborku, Nakle, Kruszwicy, Dobrzelinie, Krasnymstawie i Werbkowicach.

Polsko-niemiecka wojna handlowa toczy się również na mąkę. Opisywaliśmy historię, polskiego młynarza , który porzucił nierentowny biznes mielenia mąki za rzecz produkcji innowacyjnych talerzy z otrąb. Dlaczego nierentowny? – Jest takie młynarskie powiedzenie. Załóżcie ciepłe płaszcze, bo idzie Dr Cordesmayer. Żadna średniej wielkości firma nie mogła się oprzeć inwazji na nasz rynek – tłumaczy Jerzy Wysocki wspominając sprzedaż zakładów zbożowych w Wielkopolsce i Gdańsku dwóm niemieckich firmom VK Muehlen oraz Cordesmayer. W ciągu kilku lat wyrwały kawał rynku polskim producentom mąki. Prawdziwych patriotów nie powinny zwieść swojskie opakowania „Basia. Mąka Wrocławska” czy „Mąka z kłoskiem”. To właśnie zagraniczna produkcja, przy czym właściciel marki Basia, wcześniej VK Muehlen jest już kontrolowany przez podmiot z kapitałem austriackim. Ostatni polski bastion w branży to „Polskie młyny” należące go Zbigniewa Komorowskiego, byłego posła PSL, jednego z najbogatszych Polaków, właściciela marki Mąka Szymanowska.

Założyciel CCC Dariusz Miłek, to jeden z nielicznych przedsiębiorców, którzy dokonał już rozrachunku z niemiecką inwazją kapitałową w Polsce. – Niech pan napisze że Deichmann nie sprzedaje nawet połowy tego co my – odpowiedział ironicznie polski przedsiębiorca zapytany o konkurencję ze strony niemieckiej sieci sklepów obuwniczych. Co ciekawe Miłek, miliarder z rankingów najbogatszych Polaków, organizując swój współczesny biznes wzorował się właśnie na sklepach niemieckiej sieci. – Krokami mierzyłem długość półek – wspominał w jednym z wywiadów. Dziś jego firma sprzedaje 29 mln par butów rocznie. Miłek rozpoczął już inwazję za zagraniczne rynki. Chce odebrać Deichmannowi pierwszeństwo na rynkach Austrii, Węgier, Czech i Słowacji.

Także w telekomunikacji możecie przekazać swoje pieniądze ku polskiej firmie. To Plus – kontrolowany przez Zygmunta Solorza-Żaka. Kupując w 2011 roku spółkę polski miliarder zaciągnał olbrzymi kredyt, a transakcja została okrzyknięta największą w Europie. Gdy jako pierwszy zaoferował dostęp do szybkiego internetu LTE, zagraniczne koncerny T-Mobile i Orange zaczęły grać przeciw Polakowi.  – Dochodzą mnie słuchy, że prezesi zagranicznych firm opowiadają jakby to było dobrze, gdyby Solorza nie było na rynku i żeby zostały tylko Orange i T-Mobile. A UOKiK i UKE nadal udają, że nie widzą ich współpracy – powiedział biznesmen w jednym z wywiadów. Jak twierdzi, konkurenci próbują na poziomie globalnym odciąć go od premier najnowszych smartfonów. Trwa rywalizacja o nowe częstotliwości, dzięki którym będzie można rozwinąć biznes telekomunikacyjny.

Media Markt i Saturn, czyli siostrzane i wywodzące się z Niemiec sieci marketów RTV i AGD dochowały się polskich konkurentów. To Media Expert należący do rodziny Grzebita ze Złotowa w Wielkopolsce. Ich sieć sprzedaży liczy już 390 sklepów. Firma nie podaje wielkości obrotów. Z kolei Euro RTV AGD należący do rodziny Kuków z Wielunia liczy 200 placówek i ma ponad 3 mld przychodów ze sprzedaży. Polski rynek sprzedaży sprzętu elektronicznego, warty jest 25 mld zł. O tym, że Polacy stworzyli mocną konkurencję świadczy to, że każda z firm tytułuje się jego liderem. Takich wojen handlowych jest jednak znacznie więcej.