Kenia mówi stop wolontariuszom, którzy tylko udają, że chcą pomagać, a chodzi im głównie o zwiedzanie

Jednostki organizujące takie wyprawy nie ukrywają, że wolontariat w Kenii jest po części wyprawą turystyczną. Nic dziwnego - po ostatnim kryzysie prezydenckim w latach 2007-2008, jest to kraj politycznie stabilny, dbający o swój wizerunek i komfort turystów, i oczywiście atrakcyjny przyrodniczo.

Nic zatem dziwnego, że na pierwszy plan zaczynają wysuwać się głosy mówiące o szkodliwości prowadzonej od lat tak zwanej naiwnej wolunturystyki (ang. voluntourism, od tourism i volunteer). Kenijczycy nie tylko są oburzeni postawą przyjezdnych, pracujących w organizacjach pozarządowych, którzy dostrzegają w odwiedzanym przez siebie kraju wyłącznie ruinę, będącą pretekstem do dopieszczenia własnego ego. Głównym problemem jest to, że teoretycznie pomocowe organizacje nie pomagają Kenii tak dobrze, jak by mogły.

W niektórych regionach dochodzi do jeszcze większych absurdów. Wśród pragnących nieść pomoc Europejczyków i Amerykanów dość popularnym celem wyjazdu jest opieka nad dziećmi, które straciły rodziców w wyniku AIDS. Okazuje się jednak, że procedura pomocy nie zawsze przebiega uczciwie. Od lat pojawiają się sugestie, że niekiedy dzieci są specjalnie utrzymywane w ubóstwie lub bez opieki, by przyciągnąć jeszcze więcej białych opiekunów z ich pełnymi portfelami, a część z nich posiada jedno lub nawet oboje rodziców.

Przy okazji narasta jeszcze jeden problem - warunki życia przyjezdnych oraz Kenijczyków są skrajnie różne. Tworzenie się luksusowych gett i posyłanie dzieci do oddzielonych od reszty lokalnej społeczności "białych" szkół nie sprzyja łagodzeniu wzburzenia części kenijskiego społeczeństwa.

Jak można się spodziewać, prawda na temat działalności organizacji pozarządowych w Kenii nie jest czarno-biała, a oświadczenie Departamentu nie ominęła krytyka ze strony części związanego z nim środowiska. Argumentuje ono, że rządowa niechęć do NGO jest w większej mierze sprawą polityczną, niż wskazywaniem na realny problem.

Faktem jest, że powtarzające się oskarżenia o nadużycia finansowe i związki z grupami terrorystycznymi sukcesywnie prowadzą do likwidowania kolejnych organizacji pozarządowych w Kenii. Komentatorzy zastanawiają się, czy u podstaw tych działań nie leży raczej chęć ograniczenia w regionie wpływów zachodnich, co wydaje się być w interesie nawykłego do antyzachodniej narracji prezydenta Kenyatta, starającego się o reelekcję w 20017 roku. Można się zatem spodziewać, prawda na temat NGO leży gdzieś po środku tego sporu.