PiS nie docenia tego, że Polacy są nieobliczalni - mówi Marta Lempart, inicjatorka Ogólnopolskiego Strajku Kobiet

Wtedy partnerka powiedziała mi, że powinnyśmy zrobić strajk. I ja się z nią zgodziłam. Pamiętam, że jadąc na Plac Solny zastanawiałam się, jaki dzień byłby najlepszy, że to musi być poniedziałek albo piątek.

41. rocznica strajku islandzkiego przypada 24 października, ale pomyślałam, że to zbyt odległa data, biorąc pod uwagę że Sejm już zaczął prace nad totalnym zakazem aborcji. Ale nic straconego. 3 października robimy strajk ostrzegawczy, a jeśli rząd nie wyrzuci do kosza ustawy totalnie delegalizującej aborcję, to 24 października zrobimy już strajk konkretny.

Zachęcamy ludzi do nieobecności w pracy w sposób legalny. Pokazujemy, w jaki sposób mogą to zrobić. Zbieramy także informacje o tym, co ludzie i grupy ludzi robią w terenie w związku ze strajkiem.

To osoby zaangażowane np. w Dziewuchy, Ratujmy Kobiety i KOD, ale też tak zwani zwykli, wkurzeni ludzie, którzy nigdy nie brali udział w tego typu akcjach, już nie mówiąc o ich organizacji. Żeby ułatwić im odnalezienie się, uruchomiłam ankietę, w której ludzie zaznaczają, w jakiej miejscowości mieszkają. Dzięki temu mają ze sobą kontakt i zaczynają działać.

Ależ skąd! Jestem za to bardzo zaangażowana w ruch społeczny KOD. Dlatego wszyscy się zdziwili, gdy na niedzielnym Czarnym Proteście rzuciłam hasło strajku kobiet.

Bo KOD uchodzi za organizację bardzo stonowaną, a nawet konserwatywną. A propos, wczoraj przeczytałam na Facebooku świetną rzecz: ostatnie wydarzenia zmusiły Partię Razem do opowiedzenia się za liberalizacją ustawy na wzór europejski, a KOD do sprzeciwu wobec jej zaostrzenia. I to już jest sukces.

Ale tym, co nas łączy jest wrażliwość na brutalne, opresyjne działania władzy. Samo to, że władza myśli, że może narzucić totalny zakaz aborcji, oburza wszystkich. Członkowie wrocławskiego KOD bardzo mnie wspierają. Podkreślam jednak, że to moja własna inicjatywa, a nie akcja Komitetu Obrony Demokracji.

Śpię już tylko po dwie godziny na dobę. Sukces internetowy nas przytłoczył - ludzi rozsadzają pomysły, emocje i wszyscy chcą się z nami skontaktować. To nam trochę daje w kość, więc postanowiliśmy uporządkować sprawę.

Wydarzenie na Facebooku służy już tylko do informowania o sposobach na legalną nieobecność w pracy i lokalnych inicjatywach. Burzę mózgów przeniosłyśmy do specjalnej grupy dyskusyjnej, w której ludzie się oddolnie organizują.

Stworzyłyśmy też oficjalny fanpage, na którym publikujemy notki prasowe. Uczulam na to, by nie dołączać do fejkowych stron podszywających się pod Strajk Kobiet, bo służą tylko zbieraniu lajków i rozpraszają inicjatywę. Toniemy w wiadomościach i dlatego wszystkich prosimy o cierpliwość. Nie odpowiadamy od razu nie z powodu złej woli, ale dlatego, że trochę nie wyrabiamy, bo energia tego protestu jest nie do ogarnięcia.

Tak, jestem prawniczką w firmie budowlanej. A poza od 15 lat działam na rzecz osób z niepełnosprawnością. Jestem współautorką ustawy o języku migowym. Byłam wiceszefową Towarzystwa Pomocy Głuchoniewidomym. Byłam w komisji ekspertów ds. niepełnosprawności przy Rzeczniku Praw Obywatelskich. Pracowałam w PFRON i Ministerstwie Pracy.

Ale mam rodzinę, przyjaciół i znajomych - bliskie mi kobiety, które będą poważnie zagrożone tym, że faceci z Sejmu zamordują je nieludzkim prawem. To się może stać już za chwilę. Moja koleżanka ma nowotwór - niechciana ciąża przy totalnym zakazie aborcji zagroziłaby jej życiu. Zawsze uważałam, że trzeba stać i krzyczeć, gdy władza próbuje narzucić złe, okrutne, bezmyślne rzeczy. Tak jest i tym razem.

Mam nadzieję, że informacje które zamieszczamy, wkrótce przekonają je, że warto strajkować.

Powiedziałabym im to, co powtarza mi w takich sytuacjach doświadczona działaczka społeczna. Czasami, gdy sytuacja jest niepewna, musimy działać ryzykując, że nie osiągniemy sukcesu. Będziemy miały wtedy cenną świadomość, że zrobiłyśmy wszystko, co mogłyśmy. Będziemy mogli spokojnie spać i dobrze się ze sobą czuć.

Tak, ale nie tylko. Protest zawsze coś daje. Dobrze wiem, że organizowanie czegoś w dużym mieście i małej miejscowości to dwie różne rzeczy. W małej miejscowości jest znacznie trudniej. Chylę czoła przed tymi, którzy organizują tam różne wydarzenia. W wielkich miastach protesty organizuje się luksusowo. W miejscowościach 50 tysięcznych, 30 tysięcznych i 10 tysięcznych to już jednak zupełnie co innego. Decyzja jest dużo trudniejsza, podobnie jak większe są obawy, że to może nie przynieść efektu, a tylko spowoduje kłopoty. Ale sama świadomość, że człowiek robił co mógł, jest bezcenna. Poza tym nie wszystkie sprawy wygrywa się od razu.

Ludzie, wyjdźcie na ulice, przestańcie siedzieć w internecie! (śmiech) Zróbmy coś naprawdę!

Ależ właśnie zróbmy to! Nie oszukujmy się, że jak siedzimy w internecie, to jesteśmy z ludźmi - nie jesteśmy! Jeśli nie wychodzimy na ulice, a zamiast tego stukamy w klawiaturę, to równie dobrze moglibyśmy siedzieć na środku pustyni.

Zgłaszajcie informację o planowanym zgromadzeniu do władz gminy. Pilnujcie, żeby protest był legalny. To proste. Wystarczy, że wypełnicie i złożycie krótki formularz - władze lokalne muszą to zaakceptować.

Policja nam sprzyja, ale gdy protest będzie nielegalny, to nie będzie miała wyjścia. Więc zgłoście zgromadzenie, to nie jest trudne.

We Wrocławiu policja bardzo dobrze chroni manifestacje KOD. Gdy jacyś nacjonaliści próbują nas zastraszyć, to policja wkracza nawet bez proszenia. Legalne zgromadzenie jest zabezpieczone przez policję, to kolejny argument za tym, by je zgłosić. Jeśli ktoś potrzebuje pomocy w dopełnieniu formalności, to niech zgłasza się do nas. Pomożemy.

Dlatego w poniedziałek o 18:00, czyli godzinie K, w całej Polsce wychodzimy na ulicę i robimy hałas. Kończymy strajk z hukiem. To żelazny punkt programu. Robi to każda grupa lokalna.

Zrobi to, żeby sprawdzić, ile jeszcze społeczeństwo jest w stanie znieść. Dowiedzieć się, co jeszcze mogą nam zrobić. To kwestia władzy - pokazania kto tu rządzi, ale także rozliczeń z Kościołem rzymskokatolickim.

A czemu prowadzi się dzieci szkolne na "Smoleńsk"? Bo można. Czemu nie zrobić czegoś okrutnego, głupiego i bezmyślnego, skoro się może? Taka jest ta władza. Władza nienadająca się do niczego jest zdolna do wszystkiego. Ten protest ma pokazać władzy, że jednak nie może. Widać, że PiS kompletnie nie zna naszej historii.

My, Polacy, jesteśmy narodem kompletnie nieobliczalnym. Wielokrotnie to pokazywaliśmy. Nigdy nie wiadomo co poruszy lawinę. To może być sprawa, która pozornie nie powinna wywrócić władzy. Ta polska nieobliczalność jest naszą siłą. Obecna władza nie docenia naszego groźnego potencjału. Ten Sejm dalej nie pojedzie!