Magia nocy sylwestrowej istnieje! Pytamy eksperta, jak napisać nowy rozdział, by był lepszy niż poprzedni

Ja bym się pod nim nie podpisał (śmiech). Ale faktycznie wiele osób wierzy, że zmiana daty ma magiczne właściwości.

Może mieć.

Zmiana daty daje do myślenia i działa na wyobraźnię. W końcu stary rok w kulturze to starszy pan, zgarbiony, z dużym metaforycznym bagażem, a nowy rok to silny, piękny wyprostowany mężczyzna, który przychodzi z pustymi rękami. Wiadomo kim chcemy być (śmiech). Jednak są tacy, którzy poprzez przypisywanie magicznych właściwości faktowi, że stary rok odchodzi, a przychodzi nowy po prostu spychają odpowiedzialność za swój los na przypadek. Ale są też ludzie, którzy dzięki temu, że rocznikowo są starsi o rok z dnia na dzień doświadczają pewnego rodzaju olśnienia.

Obserwuję u wielu osób przypadłość braku poczucia upływu czasu. Ludzie żyją zajęci swoimi sprawami, nie myślą o tym, że czas leci, świat się zmienia i oczekuje od nich czegoś innego niż np. 10 lat temu. Niestety, nie pocieszę czytelników frazesem, że młodość to stan umysłu. Jeśli ktoś ma poczucie, że lata lecą niezauważenie, a jego podejście do życia nie zmieniło się od 20. czy 30. lat, to raczej oznacza, że jest zdziecinniały, a nie wiecznie młody. Młodość to etap w życiu, po którym następuje dojrzałość i starość. To kolejny komunał. Jednak paradoksalnie, o wiele ciekawsze i bogate życie będziemy mieć jeśli się z tym pogodzimy i będziemy umieli się w tym odnaleźć. Zmiana daty powinna działać na wyobraźnię. Ci, którym wydaje się, że czas się zatrzymał nie żyją tu i teraz, a każdy powinien żyć tak jak wypada w wieku, w którym jest. Kiedy jesteśmy świadomi upływającego czasu, potrafimy go wykorzystać, potrafimy się cieszyć z tego, co nas spotyka. Bez tego wyobrażenia, życie przecieka nam między palcami, bo ciągle udajemy kogoś, kim nie jesteśmy. Zmiana daty ma szansę nam to uświadomić.

Niemniej zbliża do prawdy o sobie, a bliższa znajomość z samym sobą to jedyny sposób na spełnienie.

Można tak to ująć. Ludziom się myli kim są, a kim chcieliby być. Najważniejszy w planach na nowy rok jest realizm oraz motywacja – czy naprawdę chcemy tych zmian, czy może chcielibyśmy ich chcieć. Możemy np. marzyć o tym, że mamy ogromną wiedzę o filozofii, a po kilku pierwszych zdaniach każdego traktatu filozoficznego zasypiamy, bo tak naprawdę nic a nic nas to nie interesuje. Planując noworoczne zmiany łatwo jest też postawić się w sytuacji bezkompromisowych oczekiwań wobec siebie. Jeśli ktoś chce mieć szczupłą sylwetkę, ale nie znosi ćwiczeń, nie powinien oszukiwać się, że w przyszłym roku, jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki, pokocha siłownię i schudnie. Może zmusić się do ćwiczeń i osiągnąć cel, jednak ja polecam podchodzić do tego typu zmian z łagodnością i w tym konkretnym przypadku po prostu poszukać dyscypliny sportu, którą jednak polubimy. Inaczej z ambicji i marzeń zrobimy sobie tor przeszkód. Nawet jeśli uda się plan zrealizować, znienawidzimy to, co robimy. Tak jak to często bywa w pracy.

Polecam zacząć od porządnego, szczerego podsumowania. Uczciwej oceny co nam się udało, a co nie i dlaczego tak się stało. Jednak od razu apeluję – niech to będzie ocena opisowa! Napiszmy o sobie esej, nie twórzmy formularza. Wycenianie swojej wartości na podstawie takiej punktacji to nie jest dobry pomysł. Chodzi o to, żeby samemu ze sobą przegadać wszystko, co się wydarzyło i nie zostawiać niezałatwionych spraw "bez komentarza". Wejście w nowy rok ma tą samą cechę stwarzania iluzji czystej karty. Tak jak dietę zaczynamy zawsze od poniedziałku, tak gruntowne zmiany od nowego roku. Ta symboliczna granica oddziela nas od przeszłości. Ma to swoje złe i dobre strony. W przypadku bilansu może zaszkodzić, bo prowokuje do machnięcia ręką na istotne wydarzenia z przeszłości, ale może też pomóc, bo pomaga nam wybaczyć sobie błędy. Jeśli długo nosimy się z żalem po wydarzeniu, z którego wyciągnęliśmy wnioski, zmiana daty może okazać swoją magiczną moc i uzdrowić nasze emocje.

Tak. Uczciwe i pokorne przemyślenie swoich porażek to zaklęcie, które tą magię wskrzesza.

Wszystkie emocje można traktować jak drogowskazy, bo są one naturalną konsekwencją naszych myśli i działań, są pierwotną reakcją sumienia, czymś na co w pierwszej chwili nie mamy wpływu. Obserwacja swoich stanów emocjonalnych w konkretnych sytuacjach sporo mówi o naszych pragnieniach, słabościach i wartościach. To doskonały sposób, by zbliżyć się do siebie, a to, jak wspominałem, klucz do sukcesu. Porażka uczy najwięcej, bo to kompilacja wielu składników naszego życia – nie tylko emocji, ale i decyzji, które podjęliśmy oraz myśli, które nam towarzyszyły. Poza tym zmierzenie się z wnioskiem, że popełniliśmy błąd zmusza nas do pokory, więc to również lekcja dojrzałości i akceptacji samego siebie. A przy okazji nadejścia nowego roku, łatwiej jest sobie te błędy wybaczyć.

O ile porażką w naszym rozliczeniu nie będzie ta bierność właśnie. Porażka zostaje porażką i jeśli uznamy, że nie ma się czego wstydzić to należy też pamiętać, że nie ma się czym chwalić. Z porażką jest jak z bezwzględnym mówieniem prawdy – należy słuchać przekazu i brać do serca treści, ale nie zawsze wypada wypowiadać ją głośno. (śmiech)

Tak, ale tak jak wspominałem, zmiana daty do tego prowokuje. I nie są to jej jedyne magiczne właściwości. Dla osób pogrążonych w marazmie, depresji czy w życiowym chaosie każdy impuls, który może stać się przełomem jest ważny. To banał, ale nowa data i cała symbolika wkraczania w nowy rok przypomina, że zmiany są możliwe. Naprawdę nie każdy potrafi o tym pamiętać na co dzień. Wiele lat temu, kiedy byliśmy znacznie wierniejsi tradycjom, a praca czy edukacja nie była tak istotna jak dziś, ludzie żyli od święta do święta. Zawsze się na coś czekało – po Bożym Narodzeniu na karnawał, potem na Wielkanoc, dzieci żyją od wakacji do wakacji... Niektórym dorosłym może brakować takich punktów zaczepienia. Kiedy nie ma w planów i celu na najbliższą przyszłość łatwo zapomnieć, że po burzy wychodzi słońce.

I wcale nie jest to taki zły pomysł! O ile większości nie mieści się w głowie, że w gwiazdach zapisana jest ich przyszłość, o tyle horoskop piszą rozgarnięci ludzie z dobrymi intencjami. Horoskop może inspirować i podpowiadać, o ile wskazówek w nim zawartych nie zinterpretujemy wprost.

Długo w życiu nie miałem pojęcia jaki jest mój znak zodiaku... Ale teraz mi się zdarza. Zawsze mnie ciekawi co tam znajdę.

Zakładam, że jest odsetek ludzi, którzy przesadnie angażują się w relacje i gdyby bardziej zajęli się sobą to i rodzina by skorzystała.

Za rzeczą, którą pani kupiła stały jakieś fakty, emocje – za nowym rokiem stoi czysta karta, którą sami będziemy zapisywać. Jak to zrobimy zależy wyłącznie od nas. To ta świadomość ma nam pomóc, nie wiara w to, że to, co dobre wydarzy się samo. Mieć los w swoich rękach to piękna sprawa. Zaufajmy, że zaczynamy zupełnie nowy rozdział, ale miejmy odwagę napisać go sami. Tego życzę sobie i wszystkim czytelnikom!