Kaliber 44 nominowany do Fryderyków 2017. Legenda hip-hopu lat 90-tych wraca. Czy zachwyci kolejne pokolenia?

Nie ma co ukrywać, dzisiejszy "Kaliber 44", niewiele przypomina oryginalny skład, który był prawdziwym objawieniem początku lat 90-tych. Krytycy muzyczni nie wiedzieli jak ich zaklasyfikować, oni sami nazywali swój styl psycho rapem. To była dobra nazwa. W pełni oddawała, nie tylko samą muzykę ale także to, co się wtedy działo w odklejonej trochę od rzeczywistości świadomości chłopaków z robotniczej części Katowic.

"Moje myśli, słowa są szalone/ Me marzenia w kaftany uwięzione/ O kurwa mać, czy będą silne by się z niego wyrwać? O tak! Psychodelik, psychodeliczny styl on zaczyna być mną, ja zaczynam być nim! – śpiewa Magik w utworze "Psychodela", w sposób tak przejmujący, że do dzisiaj nie pojawiło się w muzyce hip-hopowej nic równie charakterystycznego. Na tej płycie pojawia się także kawałek: "Moja obawa (bądź a klęknę)", moim zdaniem najlepszy utwór z całego albumu"Księga Tajemnicza. Prolog". W sposób zaskakująco dojrzały Joka stara się oddać istotę wiary (agnostycyzm) oraz uzależnienia od heroiny ( czarne lepkie babie lato). Tekst "Mojej obawy" kilka lat temu pojawił się nawet jako propozycja na egzaminie maturalnym z języka polskiego.

Kolejne płyty to zupełna zmiana stylistyki na bardziej przystępną, lecz wciąż nowatorską muzykę. Jednak po wewnętrznych tarciach w 1998 roku dochodzi do rozłamu. Odchodzi Magik, który dla niektórych fanów był najważniejszym członkiem kolektywu. W 2000 roku wychodzi pierwsza płyta bez Magika, która jest bardziej rozrywkowa i dość przyziemna, jeśli porównać ją szczególnie z pierwszym albumem.