Gorąco u wybrzeży obu Korei. Polka mieszkająca pod Seulem: Ciągle słyszę pytania, czy się boję

"Pyra w Korei", jak o sobie pisze na blogu, pochodzi z Poznania, ale od kilku lat mieszka pod Seulem. Agnieszka Klessa, była studentka koreanistyki na poznańskim UAM związała się z Koreą Południową nie tylko zawodowo. Już przed laty, gdy wyjeżdżała do Korei jej znajomi i bliscy zadawali jej pytanie, czy się nie boi?

– Wiedziałam, że sami Koreańczycy podchodzą do tego (sąsiedztwa z Koreą Północną – red.) z dużą dawką spokoju, więc nie, nie bałam się – opowiada. Teraz napięcie wzrosło. Donald Trump w przeciwieństwie do swego poprzednika postanowił "przycisnąć" reżim Kim Dzong Una. Ten oczywiście straszy odwetem. Atmosferę podgrzewają takie wieści, jak ewakuacja w fabryce elektronicznego giganta. – Ewakuowano jeden z budynków koncernu, ponieważ policja dostała fałszywe zgłoszenie o bombie podłożonej przez Koreańczyków z Północy – opisuje nasza rozmówczyni w Korei.

Ważniejsza od Trumpa siedzi w areszcie
Nie zauważyła, aby na ulicach Seulu, do którego dojeżdża, pojawiło się więcej wojska. Zwykli Koreańczycy bardziej żyją sprawami wewnętrznymi. Wciąż żywy jest skandal "Choi Soon-sil gate", w wyniku którego ze stanowiska usunięta została prezydent Park Geun-hye. Obecnie przebywa w areszcie. Niedawno też wydobywano z morza wrak promu Sewol, który zatonął 3 lata temu. Wówczas zginęło ponad 300 osób – dodaje Agnieszka Klessa.

Dla Koreańczyków napięte stosunki między Północą a Południem to codzienność od prawie siedemdziesięciu lat. Przyzwyczaili się. Koreańscy eksperci również uspokajają. W ich ocenie atak, czy to ze strony amerykańskiej, czy też północnokoreańskiej, jest mało realny. Z pewnością nie palą się do niego na Południu. – Zwykli Koreańczycy nie są wrogo, ani nawet negatywnie nastawieni do Koreańczyków z Północy. Wiele osób ma lub miało tam swoje rodziny, pochodzi stamtąd. Co ciekawe, według południowokoreańskiego prawa Koreańczycy z Północy są obywatelami Korei Południowej! – tłumaczy "Pyra w Korei".

Uchodźcy z wypranymi mózgami
– Gdyby spytać Koreańczyków, nawet w Warszawie, to oczywiście odpowiedzieliby, że chcą zjednoczenia Półwyspu. To się mówi oficjalnie – podkreśla Oskar Piotrowicz, ekspert Centrum Studiów Polska–Azja i doktorant Instytutu Stosunków Międzynarodowych Uniwersytetu Warszawskiego. Tymczasem badania pokazują, że wielu młodych Koreańczyków z Południa traktuję Północ, jak obcych. Do kwestii zjednoczenia podchodzą bardzo ostrożnie, bowiem przerażają ich ewentualne koszty.

– Nie tylko w sensie ekonomicznym, ale i społecznym. Na terenie Południa przebywa ponad 30 tysięcy uchodźców z Północy. Mają "wyprane" mózgi przez wieloletnią indoktrynację. Trudno się im przystosować – dodaje. Może zostaną zjednoczeni zbrojnie? Zdaniem Piotrowicza, interwencja USA jest mało prawdopodobna, tym bardziej że ich sojusznik – Seul przestrzega przed użyciem siły. – W przypadku ataku na Syrię wiadomo było, że Asad nie odpowie. W przypadku Korei Północnej nie wiadomo co może się zdarzyć. Nawet zwykły odwet artyleryjski może spowodować w Seulu, położonym w sumie niedaleko granic, ogromne straty – ocenia ekspert Centrum Studiów Polska–Azja. Wiele doniesień trudno zweryfikować. Specjaliści wątpią w wiarygodność informacji o mobilizacji wojsk chińskich na granicy z Koreą Północną.

Atom to broń na przetrwanie
A reżim Kim Dzong Una, mimo ogromnych wyrzeczeń, buduje broń atomową. Niezależnie od memów kpiących z wodza czy też tamtejszego internetu, zaawansowanie programu nuklearnego zaskoczyło zachodnich specjalistów. – Śmieszą mnie jednak grafiki przedstawiające zasięg północnokoreańskich rakiet i budzenie obaw, że mogą dolecieć do Europy. Ich Europa nie obchodzi! Naczelną dewizą władz w Pjongjang jest przetrwanie, dlatego rozwijają ten program. Na ich wyobraźnie działa przykład Libii czy Iraku, które tej broni nie miały i tamtejsze reżimy upadły – opisuje analityk.

Na Pacyfiku zawraca nie tylko flota
Doniesienia o posunięcia Waszyngtonu z ciekawością obserwuje prof. Longin Pastusiak. Ten amerykanista podkreśla, że nastąpiła zmiana w polityce Donalda Trumpa. – Prezydent uległ naciskom różnych kół i teraz pokazuje się jako polityk mówiący z pozycji siły – ocenia. Jednak ważniejsze od wysłania lotniskowca są posunięcia dyplomatyczne. Demonstracja zbrojna u wybrzeży Półwyspu połączona jest z całkowitą zmianą stanowiska Donalda Trumpa wobec Chin.